ده ها هزار نفر چهار سال است که در محلات شرقی حلب در میان سفیر گلوله ها و بمباران ها زندگی کرده اند؛ جنگزدگانی در هنگامه جنگی که بنا به آخرین گزارش های رسیده به پایان خود نزدیک می…
ده ها هزار نفر چهار سال است که در محلات شرقی حلب در میان سفیر گلوله ها و بمباران ها زندگی کرده اند؛ جنگزدگانی در هنگامه جنگی که بنا به آخرین گزارش های رسیده به پایان خود نزدیک می شود.
آگهیشماری از آنان با توییت و اینترنت با دنیای خارج ارتباط برقرار کرده اند و در آستانه سقوط حلب از دنیا کمک طلبیده اند.
عبدالتوفیق الحمدو، معلم و فعالی در حلب است. می گوید:«ایکاش می توانستید کاری برای حلب، برای دخترم، برای کودکان دیگر بکنید. نمی دانم چه بگویم.»
لینا شامی، فعال دیگری است که با انتشار ویدئویی می گوید: «غیرنظامیان در منطقه کوچکی که بیش از دو کیلومتر مربع نیست گرفتار شده اند، جایی امن برای زندگی نیست. هر بمب با کشتار مترادف است. حلب را نجات دهید. انسانیت را نجات دهید.»
فعال دیگری می گوید: «جای لحظه ای درنگ نیست. حلب را تنها نگذارید.»
بنا عابد دختری هفت ساله به همراه مادرش از شرق حلب توییت می کند، آخرین توییت او این است:«نام من بناست، هفت ساله هستم. از شرق حلب به دنیا پیام می دهم. این آخرین لحظه برای من برای زندگی یا مرگ است.»
در توییتی دیگری از حلب یک شهروند دیگر سوریه می نویسد: «روز محشر حلب است…مردم می گریزند، می گریزند اما نمی دانند به کجا پناه ببرند.»
امدادگران موسوم به کلاه سفیدهای سوریه توییت کردند:«امروز شمار تلفات جانی در حلب تحت محاصره نامعلوم است. خیابان ها و ساختمانهای ویران پر از پیکرهای بی جان است.»