آگهیدنیا آنقدرناامن شده که احساس امنیت در هیچ جای جهان احساس نمی شود، از حوادث تیراندازی در دالاس و اورلاندو و پاریس گرفته تا بمب گذاری در بغداد وعربستان سعودی واستانبول. از رستوران، محل های خرید، فرودگاه، کافه و کلوپ گرفته تا مسجد، موزه، استادیوم های ورزشی، خیابان و وسایل نقلیه عمومی همه جا ممکن است در معرض خطر قرار بگیریم.
این نوشته تلاش دارد تا هوشیاری‌مان را نسبت به محیط اطراف افزایش دهد و میزان خطرات ممکن را کاهش دهد. عبدی جواد زاده جرم شناس در گفتگو با یورونیوز به تحقیقاتی اشاره می کند که در واکنش مردم در چنین مواقعی انجام شده است: «پژوهش‌ها نشان می دهد که در اکثر مواقع تنها ۱۵ درصد مردم نسبت به چنین وقایعی واکنشی نشان می دهند که منجر به نجات آنها می شود. ۷۵ درصد دچار سردرگمی می گردند و نمی دانند که چه عکس العملی انجام دهند و کورکورانه دنبال حرکت جمعیت می دوند که شانس آنها را برای نجات کاهش می دهد. » این پژوهش ها نشان می دهد که افزایش آگاهی عمومی برای واکنش معقول نسبت به این موقعیت ها بسیار ضروری به نظر می رسد.
همواره نسبت به محیط اطراف خود و رفتار دیگران حساس باشید. اگر می بینید فردی قدری عصبی است و از چشم در چشم شدن امتناع می کند، به فاصله‌های دور خیره می‌شود، به ویژه آنکه بسته یا کیفی را جا می گذارد، به تلفن اضطراری در کشور خود خبر دهید.
هوشیاری نسبت به محیط اطراف
همواره نسبت به محیط اطراف خود و رفتار دیگران حساس باشید. اگر می بینید فردی قدری عصبی است و از چشم در چشم شدن امتناع می کند، به فاصله‌های دور خیره می شود، به ویژه آنکه بسته یا کیفی را جا می گذارد، به تلفن اضطراری در کشور خود خبر دهید، این شماره تلفن در آمریکا ۹۱۱، درفرانسه و آلمان و هلند و ترکیه ۱۱۲ است. اگر در مسافرت هستید، شماره تلفن اضطراری آن کشور و احتمالا شماره تلفن نزدیک ترین بیمارستان را در حافظه تلفن خود ذخیره کنید. درهر مکانی که هستید، چه موزه، رستوران، قطار، اتوبوس، فرودگاه و غیره ابتدا درهای خروجی را شناسایی و زیر نظر داشته باشید.
واکنش در زمان تیراندازی
اولین واکنش شما در چنین مواقعی شناخت منبع خطر است. خطر از کدام سو می آید؟ آیا فردی در حال تیراندازی است. آیا در حال حرکت است. در کدام سمت؟ از آنجا که مردم انتظار تیراندازی را ندارند، معمولا آن را با آتش بازی اشتباه می گیرند. چند ثانیه بیشتر طول نخواهد کشید که بطور غریزی تشخیص دهید، خطر از کدام سو می آید.
عبدی جواد زاده جرم شناس معتقد است، معمولا مردم در چنین مواقعی به وحشت می افتند و شروع به دویدن بطرف خطر می کنند و در برخی مواقع دیگران را هم بسوی خطر هدایت می کنند.
وی ادامه می دهد: «در چنین مواقعی دنبال جمعیت ندوید. خونسردی خود را حفظ کنید. در مواقع تیراندازی باید تلاش کرد فورا از منطقه خطر دورشد. بهترین گزینه پیدا کردن راه های خروج است. اگر نتوانستید راه های خروجی را پیدا کنید، شاید بهتر باشد در محلی که هستید بمانید تا بدانید خطر از کدام سو می آید، مهمترین عامل زمان است، بطور معمولا چند ثانیه بیشتر طول نخواهد کشید تا بتوانید راه های خروج و فرار را پیدا کنید. »
حرکت سریع: بسیاری از افرادی که قربانی شده اند، یا بسیار نزدیک به تیرانداز بوده اند یا بخاطر مکث در حرکت خود، تنها شده و مورد شناسایی قرار گرفته‌اند. وقتی در خروجی را پیدا کردید، نباید تامل کنید. به اینکه کدام خروجی نزدیک تر است فکر نکنید، تنها بدوید و از محل خطر فاصله گرفته و دور شوید.
خودداری از حرکت در امتداد دیوارها: گلوله معمولا در امتداد دیوار حرکت می کند. عبدی جواد زاده به یورونیوز می گوید: «سعی کنید حداقل با فاصله ۱۵ سانتی متر یا ۶ اینچ نسبت به دیوار حرکت کنید، چون اگر گلوله به دیوار بخورد، با همان زاویه در امتداد دیوار حرکت می کند.»
پنهان شدن: اگر منبع خطرو تیراندازی را شناسایی کرده اید، خود را بطور موقت پنهان کنید یا خود را از دید شخص تیرانداز دور نگه دارید. می توانید از یک ستون یا یک میز یا خودرو یا هر وسیله ای که سخت و سفت باشد استفاده کنید. ولی به آن نچسبید و تنها بعنوان یک وسیله موقت در مقابل خطر به آن نگاه کنید تا بتوانید در فرصت لازم از راه های خروج فرار کنید.
زمانی که انفجاری رخ داده و همه چیز در حال ریزش است، در جای محکمی مثل زیر یک میز پناه بگیرید، وقتی ریزش پایان یافت، محل را بسرعت ترک کنید.
در زمان انفجار چگونه عمل کنیم؟
زمانی که انفجاری رخ داده و همه چیز در حال ریزش است، در جای محکمی مثل زیر یک میز پناه بگیرید، وقتی ریزش پایان یافت، محل را بسرعت ترک کنید. نسبت به ریزش پله ها یا خرابی کف ساختمان هوشیار باشید. در چنین مواقعی از آسانسور استفاده نکنید. به تماس تلفنی یا ارسال پیامک یا جمع آوری وسایل شخصی خود فکر نکنید.
آقای جواد زاده می گوید: «در مقابل پنجره یا درهای شیشه ای یا ساختمان های خراب توقف نکنید، از این ساختمان ها حداقل ۲۰۰ متر فاصله بگیرید. دوباره به محل واقعه برنگردید، چه ممکن است ریسک خطر را برای مامورین افزایش دهید. از نزدیک شدن به خودرو یا کامیون های بدون سرنشین و همچنین از نزدیک شدن به جمعیت بپرهیزید، چون بعنوان یک قاعده معمولا امکان انفجار دوم وجود دارد.»
قطار و اتوبوس
از آنجا که فردی که درصدد انفجار انتخاری است، قاعدتا کمربند انفجاری یا مواد منجره باید حمل کند، لباس های حجم دار می پوشد که از نظر ظاهری شبیه یونیوفرم های پلیس نیست وقدری کج و معوج به نظر می آید. فرد معمولا کمی عصبی به نظر می رسد و وسیله ای مثل ماشه انفجاری که مانند یک تلفن دستی است در درست دارد. انفجارهای انتحاری معمولا در وسط قطار که جمعیت بیشتری وجود دارد، اتفاق می افتد، بنابراین تلاش کنید از واگن های انتهای قطار که جمعیت کمتری وجود دارد، استفاده کنید. همواره در نزدیک درهای خروجی قطار یا اتوبوس مستقر باشید که درصورت اتفاق بتوانید خارج شوید، زیرا در صورت انفجار، آزاد شدن گازهای سمی و شیمیایی ممکن است باعث خفگی شود. هدف انفجارهای انتحاری گرفتن بیشترین توجه رسانه هاست. این انفجارها در زمان اوج رفت و آمدهای عمومی رخ می دهد. بنابراین تلاش کنید اگر امکان دارد در مواقع خلوت تر از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید.
فرار، پنهان شدن، مقابله با خطر
دولت فرانسه در پوسترهای منتشر شده در پیوند با حملات تروریستی به فرار و پنهان شدن اشاره کرده است. افزون برآن تلاش کنید درموقع حضور مامورین دست‌های خود را آزاد و بالا نگاه دارید تا آنها متوجه عدم مسلح بودن شما باشند. در ابن پوسترها توصیه شده است که اطلاعات تایید شده را در شبکه های اجتماعی منتشر نکنید، چون ممکن است حمله کنندگان را به محل مامورین راهنمایی کند.
عبدی جوادزاده جرم شناس می گوید: «برخلاف جزوه ای که از سوی دولت فرانسه با حضور پلیس و مامورین پایان می یابد، در ویدیوهای جایگزین پیشنهاد شده، اگر شما آموزش دیده هستید، تلاش کنید حمله کننده را خلع سلاح کنید یا حتی جمعیت سعی در خلع سلاح فرد مسلح کند. »