مرغ‌هایی که زمانی در حیاط پشتی خانه‌ها نگهداری می‌شدند، اکنون در محله‌هایی مانند «لیتل هاوانا» (هاوانای کوچک) و حتی اطراف آسمان‌خراش‌ها و ساختمان‌های دولتی رویت می‌شوند.
در حالی که برخی از ساکنان از آواز سحرگاهی آن‌ها شکایت دارند، بسیاری دیگر این پرندگان را به عنوان نماد غیررسمی شهر پذیرفته‌اند.
در سال ۲۰۰۲، شهرک «لیتل هاوانا» جایگاه خروس را با نصب مجموعه‌ای از مجسمه‌های بزرگ و رنگارنگ در امتداد خیابان «کایه اوچو» تثبیت کرد.
ده‌ها مجسمه رنگارنگ که توسط هنرمند فقید، پدرو دامیان، طراحی شده‌اند، هنوز گردشگران را برای عکاسی به این منطقه جذب می‌کنند.
