چگونه می توان با واقعیت مجازی میراث های تاریخی ناپدیدشده را باز یافت؟ دانشمندان طرح پژوهشی در اروپا با استفاده از مفهوم واقعیت افزوده و واقعیا مجازی
چگونه می توان با واقعیت مجازی میراث های تاریخی ناپدیدشده را باز یافت؟ دانشمندان طرح پژوهشی در اروپا با استفاده از مفهوم واقعیت افزوده و واقعیا مجازی اپلیکیشینی طراحی کرده اند که با آن می توان محل اردوگاه کار اجباری نازی ها در برگن ـ بلزن آلمان را بازسازی کرد.
به شاگردانی کلاسی که به دیدن اردوگاه کار اجباری نازی ها در برگن-بلزن آلمان آمده اند تبلتهایی داده می شود که دقیقا ساختار اولیه اردوگاه را نشان می دهد. در این اردوگاه کار اجباری نازی ها، در زمان جنگ جهانی دوم حدود هفتاد هزار نفر کشته شدند.
بندیکت پلات اشتاین باخ یکی از دانش آموزانی است که به این محل آمده است و می گوید با این فناوری چیزهای زیادی آموخته است. وی می افزاید: «امروز خیلی چیزها یاد گرفتم. هر جا که نگاه کنید گورهای دسته جمعی هست و گور کودکان. می توانید کوره های آدم سوزی را ببینید. ترسناک است.»
از نظر یان فرومارک، معلم تاریخ این دانش آموزان این تبلت و نرم افزار خیلی بیشتر از روش سنتی تدریس، در دانش آموز انگیزه یادگیری ایجاد می کند و برای او جذاب است.
این نرم افزار محصول کار محققان یک طرح پژوهشی در اروپا موسوم به «سیستم داده های تجربه های جمعی» است.متخصصان علوم کامپیوتر و هنرمندان در طراحی آن با هم کار کرده اند. هدف این طرح این است تا با ترکیب واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، با مجموعه های عظیم داده ها بازدیدکننده این مکان، در بافت تاریخی قرار بگیرد و بعد با سوال و جواب از نرم افزار بفهمد در اینجا دقیقا چه رخ داده است.
استفانی بیلیب، تاریخدان است و در یادواره ای که برای اردوگاه کار اجباری برگن ـ بلزن ساخته شده است، کار می کند. از نظر او درک وقایع تاریخی این مکان بسیار دشوار است، زیرا اسناردوگاه پس از جنگ جهانی دوم کاملا نابود شد. وی می افزاید: « روز یادبود در مکانی خالی برگزار می شود. اتاق های زندانیان و چیز دیگری از اردوگاه بر جای نمانده است. هر ابزاری که بتواند به ما کمک کند وضعیت تاریخی را حس کنیم مفید خواهد بود.» وی درباره اینکه چرا این فناوری برای آشنایی با وقایع برگن بلزن مناسب است، می گوید: «می توانید با این فناوری اردوگاه را بازسازی کنید. هنگامی که در این مکان گام برمی دارید با کمک این تبلتها و نرم افزارها حس می کنید زمانی اینجا چه خبر بوده.»
پل ورشوره، روانشناس دانشگاه پومپئو فابرا (Pompeu Fabra University) در بارسلون از محققانی است که با طرح اروپایی همکاری می کند و می گوید: «الگویی عام برای یادگیری تاریخ به وجود آورده ایم که اساس آن کنش کاربر است. بنابراین فضا فقط محل رخ دادن وقایع تاریخی نیست، بلکه ابزاری است که با آن می توان مطالب را به ذهن بسپاریم و آنها را تجربه کنیم. می توان داستان را برای نسل های آینده هم بیان کرد و تجربیات آنها را براساس اطلاعات تاریخی شکل داد.»
در این مجموعه نرم افزاری، نقشه ها و مدلهای سه بعدی اردوگاه کار اجباری، با مکان یابی جهانی در دوران های مختلف تاریخی، به همراه مناظر واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، و متن اسناد تاریخی با هم ترکیب شده اند.
سیتسه ویرنگا، کارشناس رسانه های تعاملی در دانشگاه پومپئو فابرا و از همکاران این طرح درباره مراحل بعدی آن می گوید: «در گام بعدی طرح، قرار است این مجموعه بخشی از برنامه آموزشی تکمیلی برای آموزش تاریخ شود. قرار نیست جای چیزی را بگیرد بلکه ابزار جدیدی برای نمایش تاریخ است.»
دانشمندان می گویند که می خواهند امکان جدیدی به این سیستم اضافه کنند، بطوریکه با خواستهای بازدیدکننده قابل تطبیق باشد و او بتواند انتخاب کند که چیزی را که برایش بیشتر جالب است ببیند.
پژوهشگران می گویند گام بعدی فراهم کردن نقشه توپوگرافیکی است که از نقشه فعلی دقیقتر باشد.