در هفته‌های اخیر صدها خودرو در چندین ایالت آلمان ظاهراً به‌طور عمدی تخریب شده‌اند؛ اگزوز آنها را با فوم ساختمانی پر کرده و برچسب‌هایی با تصویر رابرت هابک، نامزد حزب سبزها برای مقام صدر اعظمی و شعار «سبزتر باش» روی آنها چسبانده‌اند.
آگهی
طبق تحقیقات هفته‌نامه آلمانی اشپیگل، مقامات امنیتی آلمان در این زمینه به روسیه ظنین هستند و می‌گویند کرملین این کارزار خرابکاری را با هدف دامن زدن به احساسات ضد حزب سبزها پیش از انتخابات در چندین ایالت سازمان‌دهی کرده است.
گفته می‌شود بیش از ۲۷۰ وسیله نقلیه در بادن-وورتمبرگ، برلین، براندنبورگ و بایرن آسیب دیده‌اند.
در ابتدا مقامات به کنشگران اقلیمی رادیکال بدگمان بودند. با این حال، این اقدام حتی یک اشتباه تبلیغاتی سبزها هم نبود.
به گفته اشپیگل، تحقیقات از دسامبر سال گذشته بر روی سه مرد اهل جنوب آلمان متمرکز شد. در ابتدا، محققان گمان می‌کردند که فعالان افراطی محیط‌زیست مسئول این اقدامات هستند. اما مجله اشپیگل گزارش داد که در دسامبر سال گذشته، سه مرد اهل جنوب آلمان که پیوندی با احزاب سبز نداشتند، ناگهان مورد سوءظن مأموران قرار گرفتند.
این سه نفر در نزدیکی یکی از محل‌های وقوع جرم در شونه‌فلد واقع در حومه برلین در جریان ایست بازرسی پلیس دستگیر شدند. بعد از آن در بازرسی از منازل این افراد، قوطی‌های فوم ساختمانی، تلفن‌های همراه و لپ‌تاپ کشف شد.
خرابکاری برای تأثیرگذاری بر انتخابات فدرال؟
مقامات بر این باورند که این حوادث بخشی از یک کارزار هدفمند برای برانگیختن نارضایتی از حزب سبزها و نامزد آن در مقام صدر اعظمی، تنها چند هفته پیش از انتخابات پارلمانی بوده است.
سازمان اطلاعات داخلی آلمان، «دفتر فدرال حفاظت از قانون اساسی»، بارها نسبت به احتمال مداخله روسیه در انتخابات از جمله از طریق «مزدوران نیابتی» روسیه، هشدار داده است.
این سازمان اعلام کرد: «این افراد به‌صورت آنلاین توسط سرویس‌های اطلاعاتی روسیه یا دیگر عوامل دولتی جذب می‌شوند تا اقدامات خرابکارانه یا تبلیغاتی انجام دهند.»
حزب سبزها در واکنش به این اتهامات بیانیه‌ای منتشر کرد. کنستانتین فون نوتس، معاون رهبر گروه پارلمانی و رئیس کمیته نظارت پارلمانی بوندستاگ، بر جدیت تهدید کنونی تأکید کرد: «سال‌هاست که ما هشدار داده‌ایم که دولت‌های اقتدارگرا، به‌ویژه روسیه و چین، فعالانه در تلاشند تا آلمان را تضعیف کنند، گفتمان عمومی را دستکاری نمایند و فرآیندهای دموکراتیک از جمله انتخابات را هدف قرار دهند.»
و افزود: «ماه‌هاست که جاسوسی و خرابکاری برای ایجاد ناامنی، شعله‌ور کردن تنش‌ها و تفرقه‌افکنی در جامعه ما مورد استفاده قرار گرفته است. هشدارهای نهادهای امنیتی ما واضح بود. آنچه که شاهد آن هستیم، تنها بخش کوچکی از یک بحران بزرگ‌تر است.»
عوامل «یک‌بارمصرف» در جنگ ترکیبی
عوامل خرابکاری «یک‌بارمصرف» یا «دور انداختنی» یکی دیگر از ابزارهای جنگ ترکیبی است. در واقع سرویس‌های اطلاعاتی روسیه به جای تکیه بر مأموران حرفه‌ای و آموزش‌دیده، افراد عادی را برای مأموریت‌های خرابکارانه جذب می‌کنند.
این افراد دستورالعمل‌هایی ساده از طریق پیام‌رسان‌هایی مانند تلگرام یا وایبر دریافت می‌کنند که نیاز به آموزش ویژه ندارد، مانند آتش‌افروزی‌های کوچک یا پخش برچسب‌ها و اعلامیه‌های تبلیغاتی.
تفاوت جنگ سنتی و جنگ ترکیبی چیست؟
اولگا دانچنکووا، کارشناس ارتباطات راهبردی و یکی از بنیان‌گذاران آژانس ارتباطات هدفمند در این زمینه به یورونیوز گفت که در جنگ ترکیبی عملیات‌های نظامی سنتی را با مجموعه‌ای از تاکتیک‌های غیرنظامی ترکیب می‌کنند تا اهداف راهبردی را محقق سازند. با این حال آمران به راحتی امکان انکار و مسئولیت‌گریزی را هم دارند.
او افزود: «هدف این است که آسیب‌پذیری‌های دشمن در حوزه‌های مختلف مورد سوءاستفاده قرار گیرد و ابهام ایجاد شود. این تاکتیک‌ها شامل حملات سایبری، کارزارهای اطلاعات نادرست، فشار اقتصادی (مانند وابستگی به نفت و گاز)، فشار دیپلماتیک، استفاده از مهاجرت به عنوان یک ابزار (مانند بلاروس)، فساد، مداخله در انتخابات و استفاده از نیروهای نیابتی می‌شود.»
ایهور سولووی، رئیس مرکز ارتباطات راهبردی و امنیت اطلاعات اوکراین، به یورونیوز گفت که جنگ ترکیبی طیف گسترده‌ای از ابزارها، از جمله جنگ اطلاعاتی را شامل می‌شود.
او گفت جنگ ترکیبی با این ویژگی شناخته می‌شود که در آن عملیات اطلاعاتی، عملیات موسوم به «پرچم دروغین» و سایر روش‌های غیرنظامی برای تأثیرگذاری بر دشمن نقش اصلی را ایفا می‌کنند.
سولووی برای روشن شدن تفاوت جنگ ترکیبی و جنگ سنتی، یک مثال از کشور خود ارائه داد: «برای مثال، در سال ۲۰۲۲، روسیه شهر ماریوپل را با استفاده از روش‌های جنگ سنتی تصرف کرد: حملات توپخانه‌ای، خودروهای زرهی، نیروی هوایی و پیاده‌نظام. این یک عملیات نظامی کلاسیک بود. اما ده سال پیش، در سال ۲۰۱۴، روسیه شهر دونتسک را با روش‌های جنگ ترکیبی تصرف کرد. در نتیجه عملیات‌های اطلاعاتی و تبلیغاتی، بخشی از ساکنان محلی علیه دولت مرکزی شوریدند. سرویس‌های ویژه روسیه و مزدوران، با حمایت همدستان محلی، حکومت قانونی را در شهر با زور سرنگون کردند. روسیه برخلاف ۲۰۲۲ که دست به تهاجم گسترده به اوکراین زد، در سال ۲۰۱۴ از گروه‌های نیابتی بهره گرفت و نقش خود را در این وقایع پنهان کرد.»