حراج‌خانه ساتبیز در توضیحات کاتالوگ خود نوشت: این تابلو نقاشی «تامل شبح‌گون بر مرز نفوذپذیر میان خواب و مرگ» را برای مخاطب عرضه می‌کند.
یک خودنگاره تکان‌دهنده از سال ۱۹۴۰ اثر هنرمند نامدار مکزیکی فریدا کالو پنجشنبه به قیمت ۵۴.۷ میلیون دلار (۴۷.۴ میلیون یورو) فروخته شد و به گران‌ترین اثر یک هنرمند زن در حراج تبدیل شد.
این تابلو که کالو را در حالی که در تختی خوابیده نشان می‌دهد و با عنوان «El sueño (La cama)» یا به انگلیسی «The Dream (The Bed)» شناخته می‌شود، رکورد «Jimson Weed/White Flower No. 1» اثر جورجیا اوکیف را که در سال ۲۰۱۴ به قیمت ۴۴.۴ میلیون دلار (۳۸.۵ یورو) فروخته شد، پشت سر گذاشت.
فروش در ساتبیز نیویورک همچنین رکورد خودِ کالو را به‌عنوان گران‌ترین اثر یک هنرمند آمریکای لاتین در حراج شکست. تابلوی «Diego and I» از سال ۱۹۴۹ که هنرمند و همسرش، دیه‌گو ریورا، نقاش دیواری، را به تصویر می‌کشد، در سال ۲۰۲۱ به قیمت ۳۴.۹ میلیون دلار (۳۰.۲ میلیون یورو) فروخته شد. گزارش شده که آثار او در معاملات خصوصی با مبالغ بیشتری نیز فروخته شده‌اند.
خودنگاره کالو آخرین‌بار در دهه ۹۰ به نمایش عمومی گذاشته شد
این خودنگاره در شمار معدود آثار کالو است که بیرون از مکزیک در مالکیت خصوصی مانده است؛ جایی که مجموعه آثار او به‌عنوان یک یادمان هنری اعلام شده است. آثار او در مجموعه‌های عمومی و خصوصی داخل کشور را نه می‌توان به خارج فروخت و نه نابود کرد.
این تابلو از یک مجموعه خصوصی می‌آید که مالک آن معرفی نشده و به‌لحاظ حقوقی واجد شرایط فروش بین‌المللی است.
برخی مورخان هنر از منظر فرهنگی به این فروش خرده گرفته‌اند و برخی دیگر ابراز نگرانی کرده‌اند که این تابلو، که آخرین‌بار در اواخر دهه ۱۹۹۰ به نمایش عمومی گذاشته شد، ممکن است پس از حراج دوباره از دید عموم پنهان شود. برای نمایشگاه‌های آینده در شهرهایی از جمله نیویورک، لندن و بروکسل درخواست امانت آن ثبت شده است.
هویت خریدار اعلام نشد.
«تاملی شبح‌گون بر مرز نفوذپذیر میان خواب و مرگ»
این اثر کالو را در تختی چوبی به سبک استعماری که در میان ابرها شناور است نشان می‌دهد. او زیر پتوی طلایی آرمیده و در پیچ‌و‌تاب پیچک‌ها و برگ‌ها گرفتار است. بالای تخت پیکره‌ای اسکلتی قرار دارد که در دینامیت پیچیده شده است.
کالو با رنگ‌ولعاب و بی‌پرده خود و رویدادهای زندگی‌اش را به تصویر می‌کشید؛ زندگی‌ای که در ۱۸سالگی با تصادف اتوبوس زیرورو شد. او زمانی که بستری بود نقاشی را آغاز کرد، سلسله‌ای از جراحی‌های دردناک روی ستون فقرات و لگنش را پشت سر گذاشت و تا زمان مرگش در سال ۱۹۵۴ در ۴۷سالگی قالب‌های گچی به تن داشت.
در سال‌هایی که کالو به تخت محدود بود، به‌تدریج و همزمان با کاوش در مرگ‌پذیری خود، تخت را پلی میان جهان‌ها می‌دید.
ساتبیز در یادداشت کاتالوگ خود نوشت: «این تابلو تاملی شبح‌گون بر مرز نفوذپذیر میان خواب و مرگ ارائه می‌کند.»
در این یادداشت آمده است: «اسکلت معلق اغلب به‌عنوان تجسم اضطراب او از مرگ در خواب تفسیر می‌شود؛ هراسی کاملا قابل‌باور برای هنرمندی که زندگی روزمره‌اش زیر تاثیر درد مزمن و تروماهای گذشته شکل گرفته بود.»
«یکی از ارزشمندترین زنان»
پیش از حراج، نوه‌خواهرِ او، مارا رومئو کالو، در گفت‌وگو با آسوشیتدپرس در مکزیکوسیتی، اهمیت این فروش پیش‌رو را ستود.
مارا رومئو کالو گفت: «خیلی مفتخرم که او یکی از ارزشمندترین زنان است، چون واقعا کدام زن با فریدا همذات‌پنداری نمی‌کند یا کدام انسان نمی‌کند؟ فکر می‌کنم هر کسی تکه‌ای از عمه‌ام را در دلش دارد.»
این تابلو ستاره فروش مجموعه‌ای از بیش از ۱۰۰ اثر سوررئالیستی از هنرمندانی چون سالوادور دالی، رنه ماگریت، ماکس ارنست و دوروتیا تانینگ بود.
کالو با برچسب خوردنِ سوررئالیست مخالفت می‌کرد؛ سبکی خیال‌گون که بر شیفتگی به ذهن ناخودآگاه متمرکز است.
او زمانی گفت: «من هرگز رویاها را نقاشی نکردم. من واقعیت خودم را نقاشی کردم.»
اوایل همین هفته، تابلویی از گوستاو کلیمت که به نجات جان سوژه یهودی‌اش در دوران هولوکاست کمک کرده بود، در ساتبیز به قیمت ۲۳۶.۴ میلیون دلار (۲۰۴.۷ میلیون یورو) فروخته شد.
«پرتره الیزابت لدرر» اثر کلیمت به یکی از گران‌ترین آثارِ فروخته‌شده در حراج‌ها تبدیل شد و تنها پس از «سالواتور موندی» اثر لئوناردو داوینچی با قیمت ۴۵۰ میلیون دلار (€۳۸۹.۷) قرار می‌گیرد که رکورددار مطلق و نیز رکورددار در میان هنرمندان مرد است.