تالین پایتخت استونی، با چهار صد هزار نفر جمعیت، شهرتش را مدیون دسترسی جمعی به ارتباطات الکترونیک است. اما زیرساختهای شهری و بزرگراههای درون شهری این
آگهیتالین پایتخت استونی، با چهار صد هزار نفر جمعیت، شهرتش را مدیون دسترسی جمعی به ارتباطات الکترونیک است. اما زیرساختهای شهری و بزرگراههای درون شهری این شهر که قدمتی۸۰۰ سال دارد، کهنه شده است و نیاز به باز اندیشی دارد. سر و صدای زیاد، ساختمان های بتونی متعدد و خودروهای فراوان، چالشهای پیش روی برنامه ریزی شهری مدرن در تالین است.
سومین دوسالانه معماری در تالین با موضوع شهرهای خودران از روز چهارم سپتامبر کار خود را با موضوع شهرهای خودران آغاز کرده است. پرسش اصلی مطرح در این دوسالانه این است: مراکز شهرها در آینده باید چگونه باشد؟
در صد سال گذشته تقاطع “ویرو” (Viru) در مرکز تالین چندین بار تخریب و بازسازی شده است. این تقاطع امسال موضوع مسابقه بخش آینده نگری دوسالانه بود. موضوع این مسابقه این بود که خودروهای بدون راننده چگونه چشم انداز شهر و فضاهای عمومی را تغییر خواهند داد.
۲۳ شرکت کننده از ۱۴ کشور در این مسابقه با هم رقابت کردند. «نقل و انتقال بهینه شده شهری»، اثر مشترک کلمنت لوبنس و فردریک باشلار، از کشور دانمارک برنده جایزه اول ۴۰۰۰ یورویی این رقابت شد و دو پروژه دیگر از استونی در رتبه های بعد قرار گرفتند.
اوت آلور، یکی از برگزارکنندگان مسابقه آینده نگری به خبرنگار یورونیوز می گوید: «برندگان از دانمارک و فرانسه، در گیر حل مشکلاتی هستند که به ساختمانهای اطراف این محوطه [میدان ویرو]، و خودروها و مردمی که در میدان هستند مربوط می شود. آنها کاری را آغاز کرده اند که برای تالین کاملا تازگی دارد.»
دغدغه برگزارکنندگان رویدادها، نمایشگاها و سمپوزیومهای سومین دوسالانه تالین این است که تحولات بزرگ در فناوری چه تأثیری بر نحوه زندگی و بر کل محیط زیست خواهد داشت.
از نظر مارتن کواتس معمار و برنامه ریز شهری و مسئول اصلی برگزاری نمایشگاهها آینده باید تداوم پذیر باشد. وی می گوید: «خودروی بدون راننده در شهرها به معنی این است که تعداد خودرو ها باید یک دهم تعداد فعلی شود. در این صورت، خواهیم توانست از فضایی که امروز توسط ماشینها (خودروها) در شهر اشغال میشود طور دیگری استفاده کنیم. بعد باید بیاندیشیدیم که با این فضا چه باید بکنیم. معماران و طراحان فضاهای سبز باید دست به کار شوند و برای خلاقیت نیاز به ابزارهای جدید خواهند داشت.»
نمایشگاه «بدن و ساختمان»(Body Building) بخشی از دوسالانه معماری در تالین است که در موزه معماری استونی برگزار می شود. ده معمار شرکت کننده در این نمایشگاه، پیش نمونه ها و فناوریهای جدیدی را به نمایش گذاشته اند. بیننده در این غرفه ها با مفهمومی آشنا می شود که شاید آینده معماری، طراحی فضا، ساختمان و اشیاء معمولی باشد.
سییم توکسام یکی از مسئولان نمایشگاه «بدن و ساختمان» می گوید: «بدن و ساختمان در واقع دو وضعیت متضاد را می نمایاند. “ساختمان” چیزی است مرتب و منظم که دیوار دارد و با بتون و شیشه ساخته شده است. در حالیکه بدن چیزی است که اندام دارد و خودش را نظام می دهد و تطبیق پذیر است. یعنی یک سیستم کامل است.»
شیله پیلاک، دیگر برگزار کننده نمایشگاه «بدن و ساختمان» هم به خبرنگار یورونیوز می گوید: «ما در عمل می خواهیم این کار را در فضا هم تکرار کنیم و اشیا را طوری مرتب کنیم که بیننده از یک سویِ این دو وضعیت متضاد، به سوی دیگر آن برود.»
یکی از نمونه هایِ مفهوم حرکت بین وضعیت سخت و صلب و سیستم اندامواره در کار گروه پژوهشی موسوم کُکوگویا دیده می شود. این گروه دو آزمایشگاه در در ملبورن و لندن دارد.
رولاند اسنوکس، معمار و یکی از دو مدیر این گروه پژوهشی می پذیرد که اثرش برخی از خصوصیات مجسمه سازی را دارد اما می افزاید که از نظر خودش این کار یک پیش نمونه معماری می بیند.
وی می افزاید: «بخش بزرگ کار ما طراحی الگوریتم است. ایده این است که به جای این که مستقیما برای ساختمان یا قطعه ای که باید معماری شود، شروع به طراحی یا مدل سازی کنیم، شرایط مربوط به بنیان کار و زیربنا را بررسی می کنیم. مثلا خیلی از الگوریتم هایی که به کار می بریم از شکل گیری دسته ها و گله های حیوانات یا پرنده ها و نحوه کارکرد آنها سرچشمه می گیرد. از برهم کنش بین این تصمیم گیری های متعدد، رفتارهای پیچیده ای حاصل می شود. می خواهیم در باره ی معماری هم همین طور فکر کنیم.»
«دنیای بدوی معمار» نام پروژه ای از نوع واقعیت مجازی است که به کاربر امکان می دهد خودش خانه ی ساده ای در محله ای واقعی بسازد و خصوصیت ها ی خانه را به دلخواه تعیین کند و در آخر با چاپگر سه بعدی ماکتش را درست کند. این پروژه از طرف لیتوانی در دوسالانه معماری در تالین شرکت دارد.
دو سالانه معماری تالین تا ۱۴ اکتبر ۲۰۱۵ ادامه دارد.