توسعه‌ی انرژی‌های تجدیدپذیر در ازبکستان با سرعتی پیوسته پیش می‌رود و بازتابی از تلاش این کشور برای ایجاد تعادل میان نوسازی اقتصادی، امنیت انرژی و حفاظت از محیط زیست است.
از زمان پیوستن به توافق پاریس در سال ۲۰۱۸، ازبکستان متعهد شده است تا سال ۲۰۳۰ شدت انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را در مقایسه با سطح سال ۲۰۱۰ به میزان ۱۰ درصد کاهش دهد.
درحالی‌که سوخت‌های فسیلی، به‌ویژه گاز طبیعی، سال‌ها بخش اصلی سبد انرژی کشور را تشکیل داده‌اند، سیاست‌های جدید با سرعت‌بخشیدن به توسعه‌ی انرژی‌های تجدیدپذیر، در حال تغییر این معادله‌اند. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ انرژی‌های خورشیدی، بادی و برق‌آبی بیش از نیمی از برق ازبکستان را تولید کنند.
پایه و محور این تحول را مشارکت‌های بین‌المللی و سرمایه‌گذاری‌های خصوصی تشکیل می‌دهد. شرکت‌های عربستانی، چینی و اروپایی با استفاده از قراردادهای خرید برق و مدل‌های مشارکت عمومی–خصوصی، که بر پایه‌ی مناقصه‌های رقابتی و تعرفه‌های تضمینی اجرا می‌شوند، به تأمین مالی پروژه‌های جدید کمک می‌کنند.
در نقاط مختلف کشور پروژه‌های عظیم انرژی در حال شکل‌گیری است؛ از اولین نیروگاه برق‌آبی ساخت داخل در منطقه‌ی نامانگان تا پنج نیروگاه بزرگ بادی که هم‌اکنون فعال‌اند.