سوشیلا کارکی، رئیس پیشین دیوان عالی نپال، در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ میلادی تنها زن تاریخ نپال بود که سمت قاضی‌القضاتی را بر عهده داشت و به مقابله با فساد دولتی شهرت داشت.
آگهی
کشور نپال روز جمعه شاهد مراسم سوگند یاد کردن نخستین نخست‌وزیر زن تاریخ خود بود که به صورت موقت این سمت را بر عهده گرفت. این رخداد پس از اعتراضات گسترده نسل زد (متولدین بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲) و سقوط دولت پیشین، بازگشت آرامش نسبی به کشور را به همراه داشت.
مقام‌های نپال روز شنبه ۱۳ سپتامبر (۲۲ شهریور ۱۴۰۴) مقررات منع رفت‌وآمد را که از ابتدای هفته پیش در پایتخت و مناطق اطراف اعمال کرده بودند، برداشتند.
رام چندرا پودل، رئیس جمهوری نپال با انتصاب رئیس پیشین دیوان عالی این کشور به عنوان نخست‌وزیر، سوشیلا کارکی را به نخستین زن تاریخ این کشور تبدیل کرد که ریاست دولت را هرچند به صورت موقت بر عهده می‌گیرد.
آقای پودل همچنین بنا به توصیه نخست‌وزیر جدید، تاریخ ۵ مارس ۲۰۲۶ (۱۴ اسفند ۱۴۰۴) را برای برگزاری انتخابات جدید تعیین کرد. این در حالی است که آخرین انتخابات پارلمانی نپال در سال ۲۰۲۲ برگزار شده بود.
خانم کارکی که شخصیتی محبوب است، تنها زن قاضی‌القضات در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ میلادی بود و به خاطر موضعش علیه فساد دولتی در آن دوره شناخته می‌شد. برخی قانون‌گذاران در سال ۲۰۱۷ میلادی کوشیدند با طرح اتهام جانبداری او را استیضاح کنند؛ اقدامی که ناکام ماند و به عنوان حمله‌ای علیه استقلال قوه قضائیه مورد انتقاد قرار گرفت.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
خانم کارکی در نخستین روز کاری خود به عیادت معترضان زخمی در بیمارستان غیرنظامی پایتخت رفت و متعهد شد آنچه را به نفع کشور است انجام دهد. او گفت: «با تمام توانم کار خواهم کرد.»
اعتراضات از کجا شروع شد؟
تظاهرات خیابانی نپال که به «اعتراضات نسل Z» شهرت یافت، روز دوشنبه در کاتماندو آغاز شد. ممنوعیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی که هفته قبل توسط دولت اعمال شده بود نیز همچون جرقه نهایی برای جوانان نپالی بود. آن‌ها با این اعتراضات نارضایتی عمیق‌تری نسبت به فساد، بیکاری و عملکرد نخبگان سیاسی کشورشان نشان دادند.
بسیاری از جوانان نپال از زندگی اشرافی سیاستمداران و فرزندانشان که آن‌ها را «آقازاده» می‌نامند به شدت عصبانی‌اند. در حالی که اکثریت جوانان کشور برای پیدا کردن شغل در مضیقه‌اند، این قشر خاص سبک زندگی پرزرق‌وبرق خود را در شبکه‌های اجتماعی به نمایش می‌گذارند.
ده‌ها هزار نفر از معترضان خیابان‌ها را بستند، مراکز دولتی را اشغال کردند و حتی پارلمان، خانه‌های سیاستمداران و شماری از کسب‌وکارها را به آتش کشیدند.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
در جریان خشونت‌های هفته گذشته، ۵۱ نفر جان باختند؛ بیشترشان معترضانی بودند که هدف تیراندازی پلیس قرار گرفتند. شماری هم زندانیانی بودند که پس از تسلط بر نگهبانان در زندان اصلی کاتماندو و آتش زدن سلول‌ها و ساختمان‌های نگهبانی، کوشیدند فرار کنند. سه افسر پلیس نیز کشته شدند.
تا اینکه روز سه‌شنبه، نخست‌وزیر «خادگا پراساد اولی» استعفا داد و اقامتگاه رسمی خود را ترک کرد. این اتفاق آغاز مذاکرات میان معترضان، ارتش و رئیس جمهوری برای تشکیل دولت موقت بود.
در نهایت نیز مقررات منع رفت‌وآمد که از سوی ارتش از اواخر سه‌شنبه اجرا شد و تنها چند ساعت در روز به ساکنان اجازه خروج برای خرید مایحتاج می‌داد، روز شنبه از سوی مقامات نپالی لغو شد.
زندگی در نپال کمابیش به روال عادی بازگشته و ویدئوهایی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده نشان می‌دهد معترضان پس از روزهای آشوب، این بار خودشان به پاکسازی خیابان‌ها مشغولند.