دادگاهی در آلمان اعلام کرد که مسئولان محل یادبود اردوگاه کار اجباری نازی‌ها حق دارند از ورود افرادی که چفیه فلسطینی به گردن دارند جلوگیری کنند.
آگهی
دادگاه عالی اداری در ایالت تورینگن آلمان روز چهارشنبه ۲۰ اوت (۲۹ مرداد) درخواست زنی برای اجازه ورود به مرکز یادبود اردوگاه کار اجباری بوخنفالد با پوشیدن چفیه را رد کرد.
به گزارش رسانه‌های محلی، این زن در ماه آوریل، زمانی که قصد داشت در مراسم یادبود هشتادمین سالگرد آزادسازی اردوگاه شرکت کند و چفیه به گردن داشت، از ورود بازداشته شد. او سپس نزد دادگاه شکایت کرد تا اجازه یابد در مراسم یادبود دیگری که این هفته برگزار می‌شد، با چفیه بازگردد.
دادگاه با اشاره به هدف اعلام‌شده زن مبنی بر «ارسال پیام سیاسی علیه آنچه او حمایت یک‌جانبه مسئولان اردوگاه از سیاست‌های دولت اسرائیل می‌دانست»، اعلام کرد که این مرکز در حق خود برای منع ورود او درست عمل کرده است.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
دادگاه افزود: «این موضوع انکارناپذیر است که این امر احساس امنیت بسیاری از یهودیان را به‌ویژه در این مکان به خطر می‌اندازد.»
دادگاه گفت که در این مورد، اهمیت حفظ هدف و مأموریت مرکز یعنی گرامی داشتن قربانیان و جلوگیری از ایجاد تنش، بیشتر از حق زن برای آزادی بیان بوده و بنابراین یادبود حق داشته ورود او را محدود کند.
خبرگزاری فرانسه با انتشار این گزارش نوشت آلمان که تا به امروز تلاش کرده است کشتار شش میلیون یهودی در جریان هولوکاست را جبران کند، یکی از وفادارترین متحدان اسرائیل به شمار می‌رود.
با این حال، دولت برلین در ماه‌های اخیر انتقاد خود از اقدامات اسرائیل در غزه را بیشتر کرده و صدراعظم، فریدریش مرتس، در ماه جاری میلادی اعلام کرد که دیگر هیچ مجوزی به صادرات تسلیحات به اسرائیل برای استفاده در غزه داده نخواهد شد.
مرکز یادبود بوخنفالد ماه گذشته با انتقاد مواجه شد زیرا در یک سند داخلی لو رفته نوشته شده بود که چفیه «در پیوند نزدیک با تلاش برای نابودی دولت اسرائیل» است.
بعد از آن ینس-کریستیان واگنر، مدیر این مرکز یادبود هولوکاست گفت که این سند «اشتباهاتی» دارد و باید بازنگری شود.
او در ماه ژوئیه در مورد چفیه به شبکه ان‌دی‌آر آلمان گفت که این شال به خودی خود در مرکز تحت مدیریتش «نماد ممنوعه» نیست و افزود: «با این حال، وقتی چفیه همراه با سایر نمادها برای کم‌اهمیت جلوه دادن جنایات نازی‌ها استفاده شود، ما از مردم می‌خواهیم آن نمادها را بردارند.»
در دوران نازی‌ها در فاصله سال‌های ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۵، حدود ۳۴۰ هزار زندانی از جمله یهودیان، کولی‌ها، همجنس‌گرایان و اسیران جنگی شوروی، در اردوگاه بوخنفالد و بین سال‌های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ در بخش فرعی آن میتل‌باو-دورا که هر دو در نزدیکی شهر وایمار آلمان قرار دارند، نگهداری شدند.
حدود ۵۶ هزار نفر در بوخنفالد جان باختند، از جمله برخی اعدام شدند و برخی از گرسنگی مردند یا زیر فشار کار جان باختند. نزدیک به ۲۰ هزار نفر نیز در میتل‌باو-دورا مردند. در این بخش از اردوگاه، زندانیان مجبور بودند تحت شرایط بسیار دشوار و خطرناک در کار ساخت موشک‌های وی۱ و وی۲ نازی‌ها همکاری کنند.