سلمان رشدی، نویسنده بریتانیایی هندی‌الاصل می‌گوید: «نویسندگان می‌توانند از دشمنانشان، بیشتر دوام بیاورند.»
آگهیسلمان رشدی در نخستین مصاحبه تلویزیونی خود پس از حمله‌ای که در ماه اوت سال گذشته بر او گذشت، به قدرت نویسندگان و امکان تاثیر آنها بیش از مخالفانشان در ادوار تاریخی سخن گفت. او از ارزش بخشیدن آدم‌هایی گفت که حتی می‌توانند برای شما ترس‌آور باشند و اینکه او نیز در زندگی شخصی‌اش چنین تجربه‌ای داشته است.
او تاکید کرد: «نویسندگان می‌توانند از چیزی که مخالفشان است، بیشتر دوام بیاورند.»
آقای رشدی به دنبال آن حمله بینایی یک چشم اش را از دست داد و بخشی از یکی از دستانش نیز فلج شد.
این نویسنده بریتانیایی هندی‌الاصل در حال آماده شدن برای انتشار رمان جدیدی است که یک ماه پیش از حمله نیویورک، نوشته شده بود. حمله‌ای که نزدیک بود جان او را بگیرد.
«شهر پیروزی» نوامبر ۲۰۲۳ وارد بازار کتاب خواهد شد. در این کتاب آقای رشدی روایتگر ظهور و سقوط یک امپراتوری قرون وسطایی در جنوب هند است. آنچه ناشی از عطش قدرت و جاه‌طلبی انسان است.
سلمان رشدی یکی از مهمترین نویسندگان معاصر است. میراث ادبی او فرهنگ‌ها و سنت‌های مختلف را در بر می‌گیرد. این میراث او را به نویسنده‌ای مرجع برای نسل‌های جدید تبدیل کرده است.
آنا دانیلا، خبرنگار: بیایید با پایان این کتاب شروع کنیم. آخرین جمله‌ای که به آن اشاره داشتید «کلمات پیروز میدان هستند». آیا این نشان از قدرت نویسنده دارد؟
آنچه می‌خواستم بدان اشاره کنم این است که تاریخ اغلب به افراد قدرتمند می‌پردازد، تاریخ روایت زندگی پادشاهان، ژنرال‌ها و میلیاردرها است. اما وقتی تاریخ نوشته می‌شود همه آنها مرده‌اند و آنچه باقی می‌ماند صرفا داستان‌هایی است که در مورد آنها گفته می‌شود. در واقع این همان چیزی است که باقی می‌ماند.
بنابراین در واقع حتی نویسندگان که ارتشی و پولی در خدمت ندارند – البته به‌جز جی.کی رولینگ، نویسنده کتاب ارباب حلقه‌ها – قدرت یافته و می‌توانند روایتگر دوره و زمانه خود باشند.
به همین ترتیب اگر اکنون به حمله ناپلئون به روسیه فکر می‌کنیم، به «جنگ و صلح» تولستوی فکر می‌کنیم. چرا که به نظر می‌رسد این کتاب آن لحظه تاریخی را به تصویر می‌کشد، اگر به دوره هنرهای زیبا در پاریس فکر می‌کنیم نیز یاد پروست می‌افتیم. چرا که با نوشته‌های پروست است که می‌توانیم روشی برای ورود به آن جهان بیابیم. بنابراین، شگفت‌انگیز است که نویسندگانی که در طول زندگی خود قدرت بسیار اندکی دارند چنین قدرتی را در زندگی پس از مرگ دارند.
سلمان رشدی در بخشی از این گفت‌وگو تاکید کرد: «اینکه بتوانید افرادی که برای شما ترس‌آور هستند و شما آنها را می‌بخشید، آنوقت آنها دیگر نمی‌دانند خودشان را کجا ببرند. نمی‌خواهم به نامی اشاره کنم اما این را در زندگی خودم تجربه کرده‌ام. اینکه بتوانی آدم‌ها را ببخشی، بسیار قدرتمندانه است.»
او همچنین به زندگی شاعر سرشناس اسپانیا اشاره کرد و گفت: «لورکا [شاعر اسپانیایی] توسط فالانژها به قتل رسید اما شعر لورکا بیش از فاشیسم اسپانیا عمر کرد. این همان چیزی است که نویسندگان از پس آن بر می‌آیند. آنها می‌توانند از چیزی که مخالفشان است، بیشتر دوام بیاورند.»