رویترز: آمریکا مذاکره بر سر دارایی‌های مسدود شده افغانستان را از سر می‌گیرد

به‌گزارش خبرگزاری رویترز دولت جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا قصد دارد مذاکرات در مورد آزادسازی میلیاردها دلار از دارایی خارجی افغانستان را از سر بگیرد. به گفته این خبرگزاری به‌نقل از سه منبع آگاه، به رغم حضور اخیر ایمن الظواهری، رهبر پیشین القاعده در کابل که در حمله پهپاد آمریکایی کشته شد و بی‌میلی طالبان و بانک مرکزی افغانستان، دولت آمریکا برای کمک به احیا و تثبیت اقتصاد فروپاشیده این کشور تصمیم به انجام این مذاکرات گرفته است. 

سازمان ملل اخیرا هشدار داده است که نیمی از جمعیت ۴۰ میلیونی افغانستان به خاطر عواقب ناشی از فقر حاکم در خطر گرسنگی حاد قرار دارند.

ایالات متحده در اصل قصد دارد میلیاردها دلار از دارایی مسدود بانک مرکزی افغانستان در آمریکا را به یک صندوق امانی مستقر در سوییس انتقال دهد. پرداخت‌ها با کمک یک هیئت بین المللی و با دور زدن طالبان انجام خواهد شد. بسیاری از رهبران طالبان تحت تحریم‌های ایالات متحده و سازمان ملل متحد هستند.

دو منبع آگاه به شرط محفوظ ماندن هویتشان به خبرگزاری رویترز گفته‌اند که مقامات وزارت امور خارجه و خزانه داری آمریکا در نشستی توجیهی در ۱۱ اوت، درست ۱۲ روز پس از کشتن ایمن الظواهری به تحلیلگران مستقل گفته‌اند که با وجود ناامیدی نسبت به سرعت پیشرفت مذاکرات، آن را دنبال خواهند کرد. 

یک مقام آمریکایی معتقد است که بانک مرکزی افغانستان (دَ افغانستان بانک) و طالبان هیچ اقدام سریعی انجام نمی‌دهند، به ‌گفته او «این که طالبان دست رو دست گذاشته است ما را بسیار خشمگین می‌کند.» البته  وزارت امور خارجه از اظهار نظر در این مورد خودداری می‌کند.

اگرچه وزارت خارجه، وزارت اطلاعات و بانک مرکزی طالبان نظر خود را درباره روند انتقال دارایی خارجی مسدود افغانستان ابراز نمی‌کنند اما مقامات ایالات متحده در مورد طرح صندوق امانی با سوئیس و سایر طرفین در حال مذاکره هستند.

بحران‌های اقتصادی و انسانی افغانستان پس از ترک نیروهای خارجی تحت رهبری آمریکا و تصرف کابل به دست طالبان در ۱۵ اوت ۲۰۲۱ اوج گرفت، زیرا واشنگتن و دیگر هم‌پیمانانش کمک‌های اهدایی خود به افغانستان که ۷۰ درصد از بودجه این کشور را تامین می‌کرد، قطع کردند. همچنین آمریکا ۷ میلیارد دلار از دارایی افغانستان را مسدود کرد. اما جو بایدن، در فوریه گذشته دستور آزاد سازی نیمی از این دارایی را به نفع مردم افغانستان صادر کرد. همچنین ۲ میلیارد دلار دیگر از دارایی افغانستان در بانک‌های دیگر کشورها مسدود شده است.

سه و نیم میلیارد دلاری که دولت بایدن تصمیم به آزاد سازی آن گرفته است، می‌تواند برای پرداخت بدهی معوقه افغانستان به بانک جهانی، چاپ افغانی (واحد پول افغانستان) و چاپ پاسپورت اختصاص یابد. سه و نیم میلیارد دلار باقی مانده دارایی مسدود افغانستان که در دعوای حقوقی علیه طالبان به خاطر رویداد ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ مورد مناقشه قرار گرفته است، با تصمیم دادگاه می‌تواند آزاد شود. این بخش از دارایی‌ها نیز در نهایت می‌تواند به سرمایه‌گذاری‌های مجدد بانک مرکزی افغانستان، تقویت توانایی این بانک برای تنظیم ارزش افغانی، مبارزه با تورم، و تامین ارز برای واردات کمک کند.

اما وزارت امور خارجه آمریکا پس از کشته شدن الظواهری افزایش سرمایه بانک مرکزی افغانستان را به عنوان یک گزینه کوتاه مدت کنار گذاشت و ادعا کرد که طالبان با پناه دادن به رهبر القاعده توافق سال ۲۰۲۰ با ایالات متحده را نقض کرده و به نگرانی‌ها درباره اختصاص این دارایی‌ها به گروه‌های تروریستی دامن زده است.

شبه نظامیان بر مسند ریاست بانک مرکزی افغانستان

دو منبع آگاه به نقل از مقامات آمریکایی می‌گویند که ادامه گفتگوها به دلیل مقاومت طالبان در برابر پذیرش  چند درخواست جامعه بین‌المللی دشوارتر شده است.

یکی از این درخواست‌ها جایگزینی دو نظامی ارشد که ریاست بانک مرکزی افغانستان را بر عهده دارند با متخصصان مجرب است. یکی از این افراد تحت تحریم‌های ایالات متحده و سازمان ملل است.

یکی دیگر از این درخواست‌ها انتصاب ناظران مستقل در بانک مرکزی افغانستان برای مبارزه با پولشویی است که طالبان اگرچه با اصل مبارزه با پولشویی موافقت کرده‌اند، اما اجازه انتصاب این ناظران را نمی‌دهند.

به توییتر یورونیوز فارسی بپیوندید

به گفته منابع آگاه، امتناع طالبان از همکاری با طرح سازمان ملل برای انتقال کمک‌های بانک جهانی به نهادهای بشردوستانه در کابل از جمله مسائلی است که مقامات آمریکایی را نگران کرده است. 

آمریکا همچنین در ماه مارس از دیگر دولت‌ها خواسته بود تا بانک‌های خصوصی را تشویق کنند که از طریق موسسه‌های مالی تراکنش‌های بین‌المللی خود را با افغانستان از سربگیرند. 

به گفته یک از مقامات آمریکایی، به دلیل عدم استقرار بازرسان مبارزه با پولشویی در بانک مرکزی افغانستان، اشتیاق لازم برای شکل دادن به اقدامات عملی و دیپلماتیک از طریق سفارت‌های آمریکا در کشورهای مختلف دیده نمی‌شود.