مسئولان دو شرکت تولیدکننده شراب و مشروبات الکلی در آنگولا کلید موفقیت خود را تقاضای بازار داخلی میدانند و همچنین به صادرات جهانی در میان مدت و دراز مدت امیدوار هستند.
در این برنامه «تجارت آنگولا» به سراغ دو طرح کارآفرینی رفتیم که در زمینه تولید شراب و مشروبات الکلی آنگولا سرمایهگذاری کردهاند.
شرکتهای واله دو برو (Vale do Bero)، تنها تولیدکننده شراب قرمز در استان نامیبه آنگولا و کاشارامبا (Caxaramba)، تولیدکنندهای در استان بنگوئلا هستند. مسئولان هر دو این شرکتها کلید موفقیت خود را تقاضای بازار داخلی میدانند و همچنین به صادرات جهانی در میان مدت و دراز مدت امیدوار هستند.
واله دو برو در کنار رودخانه بِرو (Bero) در استان حاصلخیز نامیبه واقع شده است. پائولو موریاس، صاحب این برند شراب، پزشکی است که پرورش انگور و شراب انداختن را به عنوان سرگرمی و به دنبال تجربه ناموفق در پرورش زیتون آغاز کرد.
پائولو موریاس میگوید: «از آنجا که درختهای زیتون پرورش پیدا نمیکردند به سراغ گزینه دوم که از ابتدا شناسایی کرده بودم رفتم. گزینهای که پرورش انگور با هدف تولید شراب در اینجا بود. این بار از ابتدا موفق بودم.»
بخشی از موفقیت او مدیون حاصلخیزی بالا بود. وی به لطف آب و هوای مناسب سالی دو برداشت انجام میداد. امری که به گفته پائولو موریاس در مقایسه با کشورهای دیگر امتیاز بزرگی بود چراکه اغلب کشورها تنها سالی یک بار تولید دارند.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
او میگوید: «درخت انگور پرتغالی را انتخاب کردیم. به این دلیل ساده که مردم آنگولا به مزه شراب پرتغالی عادت دارند و به همین دلیل تصمیم گرفتم انگور را از پرتغال وارد کنم. انگورها کل محیط و خاکی را که به این کار اختصاص یافته است جذب میکنند. به نظرم اکنون واله دو برو در عمل دیگر مزه شراب آنگولایی محسوب میشود.»
لوئيس فیلیپه مادیرا، از خویشاوندان نزدیک پائولو موریاس در مدیریت امور به او کمک میکند. وی میگوید واله دو برو سالانه ۸۰ هزار بطری شراب تولید میکند.
او میگوید: «تاکستان ویژه شراب ما ۲۱ هکتار است و چهار هکتار هم به انگور رومیزی اختصاص یافته است. زمین کارمان را گسترش خواهیم داد.»
کاشارامبا؛ انتقال یک سنت خانوادگی از پرتغال به آنگولا
گام بعدی گسترش بازار تولیدات به خارج از مرزهای آنگولا است. شرکت کاشارامبا، تولید کننده مشروبات الکلی نیز چنین هدفی دارد.
ریکاردو گوئرا صاحبِ آن، خانوادهای با سنت تولید شراب در پرتغال داشته است. او پنجمین نسل خانوادهاش است که سنت خانوادگی را در آنگولا پی میگیرد.
او میگوید: «این تجربه از سال ۲۰۱۰ ، یعنی از وقتی کار را شروع کردیم مثل یک رویا بود. کار را با بشکههای بلوط از بلوطهای فرانسوی و آمریکایی آغاز کردیم.»
وی میافزاید: «ظرفیت ما اینجا ۵۰ هزار لیتر است. برای تولید این ۵۰ هزار لیتر باید ۵۰۰ هزار لیتر را تخمیر کنیم. دلیل این امر آن است که خروجی روند تقطیر بسیار بسیار کم است.»
کاشارامبا به استثنای بشکهها اکثر مواد مورد نیاز خود را از آنگولا تهیه میکند و به واردات وابسته نیست.
ریکاردو گوئرا میگوید: «تقریبا ۹۵ درصد محصولات ما در آنگولا خریداری میشود. این برای ما دستاورد بزرگی است.»
ریکاردو گوئرا میگوید: «مایلم که طی ده سال آینده به جای انداختن ۵۰ هزار لیتر در سال ۵۰۰ هزار لیتر شراب در سال بیاندازیم. این هدف ما است. به نظرم امکانپذیر است. پس از آن هم طبیعتا میخواهیم برند خودمان را در جهان معرفی کنیم. میخواهیم برند خودمان را به جهان نشان دهیم زیرا بر این باور هستیم که محصول ویژهای داریم.»
او میافزاید: «ویژه بودن آن را به دلیل همه پیچیدگی آن میتوانید حس کنید. قوی نیست. مزه الکل را در دهان حس نمیکنید اما طعم کلی و مزه چوب را حس میکنید. به همین دلیل منحصربه فرد و ویژه است. از همین رو من همه شور و شوقم را در این بشکهها گذاشتهام.»
ریکاردو گوئرا که با کاشارامبا مسیر شگفتانگیزی را طی کرده است اکنون به دنبال گسترش چشمگیر تولید خود و دستیابی به بازارهای جهانی است.