مغز در هنگام ضربه خوردن به دیواره استخوانی برخورد میکند. هر چه ضربه شدیدتر باشد، برخورد مغز با جمجمه بیشتر تکرار میشود.
آگهیراگبی، فوتبال آمریکایی، هاکی روی یخ و مشتزنی همگی ورزشهای پربرخوردی هستند. در این ورزشها بدن ورزشکاران از جمله مغز آنها در معرض ضربدیدگی شدید قرار میگیرد.
آنها حتی ممکن است دچار کوفتگی مغزی شوند که به معنی تکان خوردن مغز در جمجمه است.
مغز در هنگام ضربه خوردن به دیواره استخوانی برخورد میکند. هر چه ضربه شدیدتر باشد، برخورد مغز با جمجمه بیشتر تکرار میشود.
مطالب یورونیوز را در واتساپ دریافت کنید
ضربه به جمجمه در ۱۰ درصد موارد منجر به کوفتگی مغزی و از دست دادن هوشیاری ورزشکار میشود. در هنگام ضربه خوردن، تعداد زیادی از پیامرسانهای عصبی مغز تحریک میشوند و واکنش نشان میدهند. این بیشفعالی، بار پیامهای عصبی در مغز را زیاد میکند، به اصطلاح طوفان الکتریکی به وجود میآورد و باعث نوعی اتصالی در سیستم عصبی کل بدن میشود. تمام ماهیچهها شل شده و ورزشکار به زمین میافتد.
در ۹۰ درصد موارد کوفتگی مغزی، ورزشکار فقط سرگیجه میگیرد، اما مغزش از داخل ورم میکند. عوارض این ورم زیاد است: یکی از آنها سندروم بعد از ضربه است که ممکن است از چند دقیقه تا چند روز طول بکشد. در این وضعیت سردرد، خستگی، گیجی و کلافگی، مشکلات حافظه و اضطراب پیش میآید.
اگر این ضربات تکرار شوند ورزشکار در درازمدت دچار «سیتیای» یا اختلال مزمن مغزی میشود که در واقع ترکیبی از آلزایمر و پارکینسون است. نشانیهای آن هم میگرن شدید، مشکل شنوایی، افسردگی حاد و وسوسه خودکشی است.
تعداد زیادی از بوکسورهای حرفهای در زندگی دچار زوال عقلی میشوند و تقریبا تمام بازیکنان حرفهای فوتبال آمریکایی هم در سنین بالاتر از همین مشکل رنج میبرند. بازیکنان راگبی هم همین مشکل را دارند.