در نیمه اول سال جاری ۳۷ مرگ و بیش از ۴۱ هزار مورد عفونت به دلیل نزدن واکسنهای ضروری رخ داده است و به بالاترین میزان در یک دهه گذشته رسیده است.
آگهییک نظرسنجی نشان میدهد که بلغارستان، لتونی و فرانسه بیشترین میزان واکسن گریزان را در میان کشورهای اروپایی دارند.
واکسن گریزان به افرادی اطلاق میشود که به دلایل اعتقادی، مذهبی و یا باورهای غیرعلمی و یا خرافی در مقابل دریافت واکسن برای خود یا فرزندانشان مقاومت و مخالفت نشان میدهند.
مطابق نتایج این نظرسنجی که در کمیسیون اروپا صورت گرفته است، کمتر از ۷۰ درصد از شهروندان بلغارستان، لتونی و فرانسه باور دارند که واکسینه کردن ضروری و بیخطر است. در مقابل بیش از ۹۰ درصد مردم پرتغال، دانمارک، اسپانیا و مجارستان استفاده از واکسن را مفید میدانند.
بر اساس این گزارش، لهستان بالاترین میزان تنزل اعتماد عمومی به واکسن زدن کودکان را داشته است. در این کشور تعداد کسانی که واکسن زدن را ضروری میدانند در طی سه سال گذشته ۹.۲ درصد کاهش یافت است.
همچنین آمارها حاکی از آن است که به جز واکسن، اعتماد به سایر داروها نیز در بسیاری از کشورهای اروپایی کاهش یافته است.
در نیمه اول سال جاری ۳۷ مرگ و بیش از ۴۱ هزار مورد عفونت به دلیل عدم تزریق واکسنهای ضروری رخ داده و به بالاترین میزان در یک دهه گذشته رسیده است.
بیشتر بخوانید:
- عدم اعتماد به واکسیناسیون؛ یکی از عوامل شیوع مجدد سرخک در اروپا
- تامین منابع مالی برای شرکتهای زیست فناوری و درمان نوین سرطان در اروپا
در کشورهای اروپایی همانند دیگر نقاط جهان، تعدادی از واکسنها به طور اجباری برای تمامی کودکان تجویز میشود. این تعداد بین ۳ تا ۱۱ واکسن در کشورهای اروپایی و براساس میزان احتمال شیوع ویروسهای گوناگون و خطر ابتلا به بیماریهای واگیردار متفاوت است. همچنین برخی از واکسنها مانند هپاتیت در اغلب نقاط اروپا اجباری نیست، اما از شهروندان خواسته شده است تا پیش از سفر به مناطق پر خطر این واکسنها را دریافت کنند.
اجباری کردن تزریق یک واکسن جدید مسالهای زمانبر است چرا که از یک سو طی کردن مراحل قانونی و رفع مسائل مربوط به اخلاق پزشکی و از سوی دیگر پروسه کِشت و تولید واکسن زمان زیادی نیاز دارد.
پیشینه مخالفت با واکسن و دلایل آن
ادوارد جنر، پزشک و دانشمند انگلیسی نخستین کسی بود که اولین تزریق واکسن را با موفقیت در سال ۱۷۹۶ به سرانجام رساند. بسیاری ادوارد جنر را پدر علم ایمنیشناسی میدانند و بر این باورند که نتیجه کار او بیش از هر فردی به نجات جان انسانها کمک کرده است.
مخالفت با واکسن حتی پیش از این تاریخ و زمانی که محققان در پی مطالعه و ابداع این روش بودند،رواج داشت. این مخالفتها تا به امروز ادامه دارد ولی در ابتدای قرن بیستم از شدت آن کاسته شد.
از دهه ۷۰ میلادی جنبشهای جدیدی علیه واکسناسیون در کشورهای غربی به طور علنی شکل گرفت. دلایل اصلی این مخالفتها را میتوان به ظهور شایعاتی از جمله غیرضروری بودن واکسنها، مبارزه با قدرت گرفتن شرکتهای داروسازی و شایعاتی درباره ارتباط میان واکسن و برخی بیماریها دانست.
به عنوان مثال بسیاری از افراد طرفدار این جنبشها بر این باورند که تزریق واکسن سبب بروز بیماریهایی چون اوتیسم در کودکان میشود. با این وجود در تحقیقات علمی تاکنون هیچ رابطهای میان تزریق واکسن و اوتیسم یافت نشده است.
گرچه میزان واکسن گریزی در اروپا از بقیه نقاط جهان کمتر است، اما روند رو به رشدی دارد. در بسیاری از این کشورها اگر خانوادهها از تزریق واکسن به کودکان ممانعت به عمل آوردند، قانون وارد عمل شده و با حکم دادگاه والدین مجبور به واکسینه کردن کودکان میشوند.