از زمان آغاز بحران روهینگیا سیل ورود اقلیت مسلمان روهینگیا از میانمار به بنگلادش ادامه دارد. بهبود شرایط زندگی آنها به همکاری مردم محلی نیاز دارد. سازمان‌های کمکهای بشردوستانه به این منظور چه کاری انجام می‌دهند؟
آگهیطبق گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان از زمان سرکوب مسلمانان در میانمار، بیش از ۷۲۰ هزار پناهجو از اوت سال گذشته به بنگلادش گریخته‌اند.
درگزارشی که «سازمان بین المللی مهاجرت» منتشر کرده است، حدود یک میلیون نفر مسلمان روهینگیا در جنوب بنگلادش زندگی می‌کنند. محققان مستقل «آژانس کانادیی توسعه» می‌گویند از آن زمان تاکنون ۲۴ هزار نفر در میانمار کشته‌شده اند.
جوامع محلی و آورگان روهینگیایی فهمیده‌اند که همکاری، کلید بهبود شرایط زندگی است.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
تامین آب پناهجویان و اهالی روستای «دومدومیا»
در روستای «دومدومیا» در نزدیکی اردوگاه « کاکس بازار» ۷۵۰ خانوار زندگی می‌کنند که از میان آنها ۲۰۰ خانوار بنگلادشی هستند و بقیه را مسلمانان روهینگیا تشکیل می‌دهند. در این روستا، هم خانه مردم محلی و هم اردوگاه پناهجویان هست. تعداد کسانی که در اردوگاه موسوم به «جادیمورا» اسکان داده‌شده‌اند به ۱۳هزار نفر رسیده است. جوامع محلی و آورگان روهینگیایی به این نتیجه رسیده‌اند که بهبود شرایط زندگی به همکاری با یکدیگر نیاز دارد.
سازمان غیر دولتی موسوم «همبستگی جهانی» که از کمکهای اداره بشردوستانه اتحادیه اروپا بهره می‌برد، تانکرهای آب را در روستای «دودومیا» قرار داده و مسئول توزیع آن نیز هم هست. محل توزیع آب در زمین‌های خانواده بدسا قرار دارد.
بدسا میا به یورونیوز می‌گوید: «نیاز مردم به آب در این روستا افزایش یافته است. از ما خواستند که تانکرهای آب را به اینجا بیاوریم. شش ماه است حدود ۲۰۰ خانواده اعم از مردم محلی و مسلمانان روهینگیا از این تانکرها استفاده می‌کنند.»
قرار گرفتن تانکرها در این روستا اتفاق مهمی برای پناهجویانی مثل موریام است.
موریام، پناهجوی روهینگیایی می‌گوید: «قبلا مجبور بودم برای آوردن آب از کوه بالا بروم. خطر حمله فیل‌های بزرگ و مار وجود داشت. یک ساعت و نیم طول می‌کشید. روزی ۲ - ۳ بار مجبور بودم بروم. الان کارمان راحت‌تر شده است. تانکرهای آب پایین جاده قرار دارند.»
بیشتر بخوانید:
بحران روهینگیا؛ افزایش کمکهای بین المللی برای مقابله با سوء تغذیه کودکان
دیوان کیفری بین‌المللی: صلاحیت بررسی پرونده جنایت میانمار علیه مسلمانان روهینگیا را داریم
پناهجویان در بنگلادش در زمین‌های روستاییها زندگی می‌کنند
موریام یکی از اعضای ۷۰ خانواده‌ای است که در یک قطعه زمین خصوصی زندگی می‌کنند. خانواده‌های روهینگیایی نیز اینجا هستند. حمیده صاحب این زمینها مبلغ ناچیزی به‌عنوان اجاره از این افراد می‌گیرد.
حمیده بگوم می‌گوید: «وقتی به اینجا آمدند هیچ پناهگاهی نداشتند. دلم برایشان سوخت. به همین دلیل تصمیم گرفتم آنها را بپذیرم. این کار را انجام دادم. انسانیت حکم می‌کرد این کار را انجام بدهم.»
همکاری و همبستگی میان مسلمانان روهینگیا و مردم محلی در روستای «دومدومیا»، منحصر به مدیریت آب نیست و منجر به بهبود وضعیت زندگی روزمره تمام آنها نیز شده است.
ساکنان محلی و پناهجویان باهم درباره مشکلات‌شان بحث می‌کنند
در جلساتی که «کمیته توسعه پارا» در چارچوب سازمان غیردولتی «همبستگی جهانی» برگزار می‌کند، نمایندگان جوامع محلی و پناهجویان روهینگیایی راجع مشکلات و نیازهایشان بحث می‌کنند . «پارا» در زبان بنگلادشی به معنای روستاست. یکی از مسئولان این کمیته می‌گوید در هر جلسه درباره یک مشکل خاص بحث می‌شود.
تارا پولوک، از سازمان غیردولتی «همبستگی اجتماعی» می‌گوید: «کمیته توسعه روستاها را در راستای استراتژی ایجاد انسجام اجتماعی راه انداختیم. هدف، این است پیش از گسترده شدن مشکلات، ساکنان محلی و پناهجویان را دور هم جمع کنیم تا با همکاری بایکدیگر نیازهایشان را شناسایی کنند. سپس ما برای برطرف کردن این نیازها، سراغ سازمان‌های بشردوستانه می‌رویم.»
بعد از بحث درباره مشکلات و تصمیم‌گیری، نوبت به عملی کردن راه حل‌ها می‌رسد. طرح موسوم به «پول نقد برای کار» برای پناهجویان و جوامع میزبان فرصت شغلی فراهم و کمک می‌کند درآمد داشته باشند کوتاه مدت را تامین می‌کند.
در ردوگاه «جادیمورا» این افراد برای زهکشی، ساخت گذرگاه و پل‌هایی از جنس بامبو با یکدیگر کار می‌کنند. هر کارگر روزانه ۵ دلار دستمزد می‌گیرد.
تارا پولوک، از سازمان غیردولتی «همبستگی اجتماعی می‌گوید: «۱۵۰ خانوار آسیب‌پذیر را در اینجا شناسایی کرده‌ایم. آنها به طور چرخشی با هم کار می‌کنند تا شرایط زندگی خود و جامعه شان را بهبود بخشند.»
آگهیبرای اداره کمکهای بشر دوستانه اروپا دستیابی به انسجام و همبستگی اجتماعی بسیار مهم است. آوارگان روهینگیایی جایی برای رفتن ندارند به همین دلیل تنها راه این است که شرایطی مهیا شود تا این افراد بتوانند در کنار مردم محلی زندگی کنند.
آورگان روهینگیایی نیازهای زیادی دارند و این نیازها تامین نشده‌اند. این سوال مطرح می‌شود که چرا تمرکز اتحادیه اروپا روی جوامع محلی است؟
پی‌یر پراکاش از دفتر کمکهای بشردوستانه اتحادیه اروپا در این باره می‌گوید: «شمار بالایی از پناهجویان به اینجا آمده‌اند. به‌طوریکه در حال حاضر در برخی از مناطق، جمعیت پناهجویان دو برابر جمعیت مردم محلی است. ورود این افراد، روی منابع محلی مثل آب و هیزم و به طور کلی روی اقتصاد محلی فشار زیادی اعمال کرده است. اگر شرایط به همین منوال ادامه پیدا می‌کند، باید مطمئن شویم برنامه‌های بشردوستانه هم شامل پناهجویان می‌شود و هم شامل جوامع محلی. تا احیانا بین آنها اختلاف پیش نیاید.
به رغم دریافت کمکهای بشردوستانه، پناهجویان روهینگیایی هنوز از حقوق اساسی محرومند. سازمان ملل خواستار پیگرد نظامیان میانمار به اتهام نسل کشی شده است.
مطالب یورونیوز را در واتس‌اپ دریافت کنید
آگهی