سازمان هواشناسی ایران می گوید ۹۷ درصد از مساحت کشور مواجه با خشکسالی شدید است.
آگهیصادق ضیاییان، رییس مرکز خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی می گوید استان تهران به همراه بیست استان دیگر ایران با خشکسالی شدید و حتی بسیار شدید مواجه هستند.
صادق ضیاییان می گوید: «پهنه‌بندی خشکسالی ۱۲۰ ماهه منتهی به پایان تیرماه ۱۳۹۷حاکی از آن است که بخش‌های گسترده‌ای از مساحت کشور دچار خشکسالی خفیف تا بسیار شدید بلندمدت است. در بخش‌هایی از استان‌های تهران، البرز، قزوین، آذربایجان شرقی، زنجان، فارس، خراسان رضوی، کهگیلویه و بویراحمد، خراسان شمالی، خراسان جنوبی، خوزستان، بوشهر، کرمان و قسمت‌هایی از کرمانشاه، لرستان، یزد، سمنان، قم، سیستان و بلوچستان همچنین بخش‌هایی از اصفهان و چهارمحال و بختیاری خشکسالی بلندمدت شدید و حتی بسیار شدید وجود دارد.»
رییس مرکز خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی در گفتگو با ایسنا تاکید کرده است که در ده سال اخیر بیشتر از ۹۷ درصد از مساحت ایران به خشکسالی انباشته و بلند مدت دچار شده است و بحران آب یکی از پیامدهای اصلی این خشکسالی است.
بحران آب در بسیاری از شهرهای ایران به مرحله هشدار رسیده است.
تهران با جمعیت هشت و نیم میلیونی، دو برابر مصرف سرانه آب را نسبت به استانداردهای جهانی دارد.
با وجود اینکه ۷۰ درصد از ذخایر آبی شهر تهران از منابع سطحی تامین می‌شود اما در فصول گرم و سال‌های کم‌باران ۵۰ درصد آب این شهر از منابع زیرزمینی تامین می‌شود.
این در حالی است که مصرف بیش‌از اندازه منابع زیر زمینی و کم شده آب این ذخایر، خطر آلودگی این آب‌ها را افزایش می‌دهد.
سهم سرانه آب در شهر تهران به ۳۵۰ متر مکعب در سال رسیده است و همین موضوع باعث شده تا کمبود آب آشامیدنی در این شهر از وضعیت بحران عبور کند.
سازمان ملل متحد در ماه ژوپن گذشته اعلام کرد کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا با توجه به غباری که کویرهای این مناطق را در می‌نوردد باید خود را برای کمبود آب و خشکسالی پیش رو آماده کنند. در چهل سال گذشته خشکسالی در این مناطق بیشتر و طولانی‌تر شده است. بر اساس گزارش اداره غذا و کشاورزی سازمان ملل، فائو، این مناطق سهمی از کمترین ذخایر آب آشامیدنی جهان را دارند.
به تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
گزارش این سازمان می‌افزاید که این شرایط احتمالا با وجود تغییرات اقلیمی بدتر نیز خواهد شد. بنابراین کشورهای این منطقه باید از اینکه با عوارض خشکسالی مقابله کنند فراتر بروند و بتوانند برنامه‌هایی مؤثر برای رویارویی با شرایط بدتر به کار ببندند