آگهیهیو هفنر، موسس مجله بزرگسالان پلیبوی در سن ۹۱ سالگی در عمارت ۱۰۰ میلیون دلاری خود در بورلی هیلز در آمریکا درگذشت.
پلیبوی مجلهای است برای بزرگسالان بخصوص مردان که تصاویر مدلهای تمام برهنه و نیمه برهنه زنان را بر روی جلد و همین طور صفحاتش چاپ میکند. این مجله موافقان و مخالفان خود را دارد. از سویی بسیاری معتقدند که پلیبوی اثرات مثبتی بر جامعه مدرن امروزی گذاشته و از سوی دیگر برخی مدعی هستند که این مجموعه با شیءانگاری زنان کسب شهرت و درآمد کرده است.
هیو هفنر در سال ۱۹۲۶ در شهر شیکاگو از پدر و مادری اروپایی تبار متولد شد. وی در زمان تحصیل در دبیرستان شاگردی خجالتی و در عین حال بسیار باهوش و برجسته بود که به خلق آثار کارتونی علاقه داشت.
او در دوران جنگ جهانی دوم به ارتش آمریکا پیوست و با اتمام جنگ وارد دانشگاه ایلینوی شد و توانست در سال ۱۹۴۹ پس از دو سال و نیم تحصیل در این دانشگاه، مدرک کارشناسی خود را در زمینه روانشناسی کسب کند.
وی پس از اتمام تحصیلاتش، به کار در مجلات محلی در شیکاگو پرداخت و پس از تلاشهای بسیار برای وارد شدن به دنیای تجارت سرانجام در سال ۱۹۵۳ موفق شد اولین نسخه مجله پلیبوی را منتشر کند. او برای راهاندازی این مجموعه حدود ۸۰۰۰ دلار از ۴۵ سرمایهگذار جمعآوری کرد که ۱۰۰۰ دلار آن متعلق به مادرش بود.
نسخه اول این مجله در آشپزخانه منزلش و با تصویر مرلین مونرو، بازیگر، مدل و خواننده افسانهای آمریکایی بر روی جلد آن چاپ شد. اولین نسخه این مجله با بیش از ۵۴ هزار کپی به فروش رسید.
گرچه وی گمان نمیبرد که کارش مورد توجه واقع شود اما این مجله به سرعت رشد کرد و در لیست پرفروشترین مجلات جهان قرار گرفت. برخی از شمارههای این مجله در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی تا نزدیک به ۸ میلیون نسخه به فروش رسید.
این مجله که در حدود ۵۰ کشور جهان منتشر میشود از مدلهای محلی استفاده کرده و در هر کشوری براساس قوانین همان کشور مطالب خود را انتخاب و منتشر میکند.
در اکتبر ۲۰۱۵ مسئولان این مجموعه اعلام کردند که دیگر به انتشار عکسهای تمام برهنه زنان نمیپردازد. بسیاری این حرکت پلیبوی را در راستای مخالفت فمینیستهایی دانستند که به شیءانگاری زنان اعتراض داشتند. با اینحال این مجله همچنان با انتشار عکسهای فریبنده از زنان، مشتریان و علاقمندان خود، بخصوص مردان را دارد. این مجله در سال ۲۰۱۷ این دستورالعمل را حذف و اعلام کرد که به روال سابق خود باز خواهد گشت.
مرگ هیو هفنر واکنشهای بسیاری را در رسانههای خبری و شبکههای اجتماعی برانگیخته است. قرار است وی در کنار آرامگاه مرلین مونرو به خاک سپرده شود.
American Icon and Playboy Founder, Hugh M. Hefner passed away today. He was 91. #RIPHefpic.twitter.com/tCLa2iNXa4
— Playboy (@Playboy) September 28, 2017
Hugh Hefner’s Burial Site Next to Marilyn Monroe Awaits https://t.co/IxCz5Wg8j4
— TMZ (@TMZ) September 28, 2017
دیدگاه موافقان
مجله پلیبوی که از آغاز شکلگیری خود مدلهای تمام برهنه یا یا نیمه برهنه زنان را به تصویر میکشید، از دید موافقان نقش مهمی را در «انقلاب جنسی» بازی کرده است.
انقلاب جنسی یک جنبش اجتماعی در دنیای غرب بود که در دهه ۶۰ تا ۸۰ میلادی به وقوع پیوست. آگاهی سازی در مورد عدم دخالت جامعه در روابط عاطفی و جنسی میان افراد، استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری، قانونی شدن سقط جنین و پذیرش دگرباشان در جامعه مدنی از دستاوردهای این جنبش اجتماعی در غرب به شمار میرود.
بجز مسائل مربوط به مد و فشن، در این مجلات داستانهای کوتاه از نویسندگان برجستهای چون آرتور کلارک، ایان فلمینگ، ولادیمیر ناباکوف، پی.جی. وودهاوس، هاروکی موراکامی منتشر شده است. همچنین این مجله، نشریهای برای ارائه کارهای کارتونیستهای معروفی همچون هاروی کورتزمن، جک کول، شل سیلورستاین و رولاند ویلسون بود. به همین دلیل هم بسیاری پلیبوی را فراتر از یک مجله مرتبط با مد و زیبایی میدانند.
دیدگاه مخالفان
بخش عمده مخالفان و منتقدان این مجله فمینیستها و فعالان حقوق زنان هستند چرا که معتقدند این مجله با استفاده ابزاری از زنان و شیءانگاری بدن آنان کسب درآمد و شهرت می کند.
آگهیهمچنین مخالفان مجله پلیبوی بر این باورند که عکسهای این مجله میتواند تاثیر مخربی بر روی درک جوانان از بدن واقعی زنان داشته باشد، از اعتماد به نفس دختران و زنان نسبت به بدنشان بکاهد و در مقابل توقع مردان را برای یافتن شریک زندگی با «بدن ایدهآل» به طور غیرمنطقی افزایش دهد.
از جمله منتقدان سرشناس این مجموعه میتوان گلوریا استاینم، از رهبران اصلی موج دوم فمینیسم در آمریکا در دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی را نام برد که خود در سال ۱۹۶۳ به عنوان «خرگوش» در فعالیتهای پلیبوی حضور داشت.
گلوریا استاینم در سالهای بعد به جرگه منتقدان سرسخت پلیبوی پیوست، چرا که از دید او فعالیت این مجموعه چندان انسانی نیست و نیازمند تغییرات است.
برخی از منتقدان سرسخت این مجموعه حتی پا را فراتر نهاده و آن را جزیی از صنعت هرزه نگاری خواندهاند که هدف آن استثمار زنان است.
آگهیهیو هفنر بیشک فردی پیشرو و افسانهای در صنعت رسانه و بازرگانی بود. با این حال، این بحث و جدل همچنان در بین موافقان و مخالفان مجله وی باقی است که کدام یک از فعالیتهای او در راستای کمک به بشریت و کدام یک بر ضد آن بوده است؟!