سلطه دروس تئوریک در رشته های فنی و تجربی دانشگاههای ایران

سلطه دروس تئوریک در رشته های فنی و تجربی دانشگاههای ایران
نگارش از محمد جواد شفیعی
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

توانایی کاربردی دانشجویان رشته های فنی برای ورود به بازار کار و ارتباط با صنعت از جمله چالش های اصلی دانشگاههای ایران به شمار می رود.

علیرضا ملاح زاده عضو هیئت علمی دانشکده مخابرات دانشگاه شاهد به ایسنا گفته است که «در خوشبینانه‌ترین حالت دانشگاه‌های ما تنها می‌توانند یکسری تئوریسین تربیت کنند. خروجی اغلب پروژه‌های کارشناسی، ارشد و حتی دکترا در نهایت چند مقاله است که آنهم به دلیل عدم توان برقراری ارتباط مناسب با صنعت عملا کاری از پیش نمی برد.»

افزایش کمی تعداد دانشگاه‌ها و دانشجویان در دو دهه اخیر در ایران کیفیت آموزشی را بطور عام و بویژه در رشته های علوم فنی و تجربی کاهش داده است.

یک فارغ التحصیل رشته گیاه پزشکی از یکی از دانشگاههای دولتی به یورونیوز می گوید که در در دوره چهار ساله لیسانس کمترین واحدهای عملی را گذارنده است و دوره‌های عملی آنها در این دوره تحصیلی کمتر از چند هفته در این چهار سال تحصیل بوده است.

این در حالی است که دانشجویان رشته های مشابه در کشوری مانند فرانسه باید دست کم ۳ ماه دوره عملی در هر سال بگذرانند و دروس آزمایشگاهی از جمله درس های اصلی به شمار می رود تا دانشجوی بتواند در پایان دوره از توانایی عملی برای کار در شرکت ها و صنایع مرتبط برخوردار باشد.

یک دانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک در دانشگاه علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد می گوید که آنها در دانشگاه از دروس آزمایشگاهی خاصی برخوردار نیستند و تنها برای گذراندن پایان نامه باید با پرداخت پولی جداگانه در آزمایشگاه خصوصی برخی اساتید کارهای مربوط به پایان نامه شان را پیش ببرند.

این دانشجو به یورونیوز می گوید که برخی از ابزارهای آزمایشگاهی سال نخست این رشته در کشورهای پیشرفته را چند بار دیده اما با آنها کار نکرده است.

محمد امین قانعی راد استاد جامعه شناسی در تهران از این وضعیت بعنوان «زوال دانشگاه» نام برده است. وضعیتی که بین ایده و واقعیت دانشگاه فاصله افتاده است. وی معتقد است دانشگاههای ایران در حال تبدیل به بنگاههای اقتصادی هستند.

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته معماری در تهران نیز به یورونیوز می گوید که آنها بیشتروقتش شان را صرف واحدهای نظری می کنند و آنها تاکنون برای یکبار هم پای ساختمان نرفته اند.

موارد ذکر شده از تجربه دانشجویان رشته های فنی و تجربی گویای افت کیفیت دانشگاههای ایران بطور کلی در زمینه تربیت متخصصان برای کار در صنایع، شرکت ها و زمینه های عملی مرتبط است.

گویی دانشگاهها نه بر اساس نیازسنجی صنایع و شرکت ها و برای تربیت متخصصانی که بتوانند در زمینه های مرتبط کار کنند که بر اساس صدور مدارکی برای شناسایی افراد بعنوان فارغ التحصیل و دکتر کار می کنند.

علیرضا ملاح زاده در این زمینه گفته است: «در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان قبل از وارد شدن دانشجو به مقطع ارشد و دکترا موضوع پایان نامه بخشی از یک پروژه بزرگ تعریف شده از طرف صنعت است. حال آنکه چنین روند مهمی در دانشگاه‌های ما آنهم بواسطه عدم ارتباط مناسب بین صنعت و دانشگاه موضوعیت ندارد و زمان زیادی از وقت استاد و دانشجو صرف تعریف موضوع پایان نامه می‌شود.»

ملاح زاده بعنوان نمونه وضعیت صنعت مخابرات را مورد بررسی قرار داده و گفته است در ایران ما نیازمند تربیت تکنسین های آی تی هستیم اما اکثر فارغ التحصیلان مهندسین طراح هستند که با توجه به واردات محور بودن بازار طراحی در ایران عملا این افراد فرصتی برای جذب در بازار کار نخواهند داشت.

وی همچنین بخشی از انتقاد خود را متوجه اساتید دانشگاه کرده و افزوده است: «بخشی از مشکل عدم ارتباط مناسب صنعت به دانشگاه به همکاران من در دانشگاه‌ها برمی‌گردد چرا که اغلب ما قبل از ورود به حرفه تدریس کار صنعتی و کاربردی انجام نداده ایم و لذا با صنعت و نیازهای آن بیگانه هستیم و نکته حاد قضیه اینجاست که یک استاد فنی که با صنعت بیگانه است، چگونه می‌تواند تدریس مباحث فنی به دانشجویان را به درستی انجام دهد؟»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

دادستان کل کشور در جمع دانشجویان علوم و تحقیقات: قول می‌دهم رسیدگی کنم

سال تحصیلی افغانستان بدون حضور بیش از یک میلیون دختر آغاز شد

«دانشگاه‌های خصوصی نمی‌خواهیم»؛ دانشجویان یونان خشمگین از تصمیم پارلمان با پلیس درگیر شدند