لی سی‌یونگ و همکارانش روزانه دو ساعت اخبار خارجی بدون سانسور را برای کره شمالی پخش می‌کنند و مخاطبان رادیویی او در صورت گوش دادن به این اخبار، با خطر زندان روبرو هستند.
مدت دو دهه است که لی و همکارانش در ایستگاه رادیویی کره شمالی آزاد (FNK) مستقر در شهر سئول، تلاش می‌کنند تا اخبار را به جمعیت ۲۶ میلیون نفری کره شمالی برساند.
با این وجود اکنون کارشان با یک بحران جدی روبرو شده است؛ زیرا بسیاری از رسانه‌های بزرگی که تحت حمایت دولت در ایالات متحده و کره جنوبی فعالیت می‌کردند، امسال به دلیل کاهش شدید بودجه و تغییر سیاست‌ها تعطیل شدند.
لی که یک پناهنده و رئیس ایستگاه رادیویی کوچک و غیردولتی FNK است، می‌گوید: «ناامیدی ما از دولت‌های ایالات متحده و کره جنوبی به دلیل تعلیق پخش برنامه‌های رادیو رو به افزایش است. ما می‌ترسیم که آنها ساکنان کره شمالی را رها کرده باشند.»
در کره شمالی، تمام رادیوها و تلویزیون‌ها به شبکه‌های دولتی متصل هستند. با این وجود فراریان از این کشور می‌گویند که رادیوهایشان را دستکاری می‌کردند یا از رادیوهای قاچاقی استفاده می‌کردند تا مخفیانه اخباری را که دولتشان نمی‌خواست آنها بشنوند، از چنین مسیرهایی گوش دهند.
این اخبار شامل دیدگاه‌های خارج از کشور درباره سلسله حاکم کیم در کره شمالی، سبک زندگی مرفه و آزاد غربی، و داستان‌هایی درباره موفقیت فراریان است.
اما یک وب‌سایت دانشگاهی معتبر با تمرکز بر کره شمالی به نام 38 North، ماه گذشته ارزیابی کرد که پس از کاهش بودجه توسط دولت‌های ایالات متحده و کره جنوبی، پخش برنامه‌های رادیویی خارجی برای مخاطبان کره شمالی به میزان ۸۵ درصد کاهش یافته است.
دو پخش‌کننده بزرگ تحت حمایت مالی ایالات متحده یعنی صدای آمریکا (VOA) و رادیو آسیای آزاد (RFA) نیز در تابستان گذشته مجبور به توقف پخش رادیویی خود به زبان کره‌ای شدند. این توقف پس از آن روی داد که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، در ماه مارس دستوری را امضا کرد که منجر به انحلال آژانس تامین کننده بودجه این رسانه‌ها شد.
ترامپ گفت که این شبکه‌ها تعصب لیبرالی دارند یا اسراف می‌کنند.
دولت لیبرال کره جنوبی به رهبری لی جه میونگ، رئیس جمهور آن کشور نیز پخش برنامه‌های رادیویی فرامرزی را در تلاش برای کاهش خصومت‌ها با کره شمالی متوقف کرد.
دولت او همچنین بلندگوهای خط مقدم را که آهنگ‌های کی‌پاپ و اخبار جهان را پخش می‌کردند، خاموش کرد و کنشگران را از فرستادن بالن‌های حاوی بروشورهای تبلیغاتی و فلش مموری‌ها به آنسوی مرز منع کرد.
ایستگاه رادیویی FNK اکنون یکی از چندین سازمان کوچک مدنی یا مذهبی است که هنوز برنامه‌های رادیویی موج کوتاه را به کره شمالی ارسال می‌کند.
خانم لی سی‌یونگ، تنها فردی نیست که چنین رسانه‌های کوچکی دایر کرده است.
لی یانگ هیون، وکیلی که از کره شمالی فرار کرده و اکنون ساکن همسایه جنوبی است نیز این ماه یک وب‌سایت و یک اپلیکیشن موبایل راه‌اندازی کرد تا از آن به عنوان راهی جایگزین برای ارسال اطلاعات خارجی برای مردم کره شمالی استفاده کند.
او می‌گوید که سعی دارد از مسیر استودیوی اینترنتی‌اش، ده‌ها هزار مخاطب کره شمالی که ساکن دیگر کشورها هستند، از جمله کارگران، دانشجویان، دیپلمات‌ها و اعضای خانواده آنها را هدف قرار دهد. زیرا بسیاری از آنها از تلفن‌های همراه با دسترسی به اینترنت جهانی استفاده می‌کنند؛ امتیازی که شهروندان عادی در کره شمالی از آن برخوردار نیستند.
لی یانگ هیون گفت که قصد دارد محتواهایی کاربردی تولید کند که برای آن دسته از شهروندان کره شمالی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند کاربرد داشته باشد؛ مانند اینکه چگونه دانش‌آموزان می‌توانند در مدارس خارجی نمرات بهتری کسب کنند، کارگران چه هدایایی می‌توانند برای عزیزان خود در کشوران بخرند و ارز دیجیتال چیست.
او افزود: «ما انتظار نداریم که مردم با استفاده از محتوای ما، قیامی را آغاز کنند و دولت کره شمالی را سرنگون کنند. هدف این است که شهروندان کره شمالی بیاموزند که دنیای خوبی وجود دارد که در آن می‌توانند از آزادی و حقوق خاصی برخوردار باشند.»
لی معتقد است کره شمالی درنهایت محدودیت‌های سختگیرانه خود بر اینترنت را «حتی بصورت محدود» کاهش خواهد داد، تا بتواند به شرکت‌های چینی، روسی، ویتنامی و سایر شرکت‌های خارجی اجازه دهد دفاتر محلی خود را در داخل این کشور افتتاح کنند.
با این حال، بسیاری از ناظران در این باره تردید دارند.
کره شمالی از سال ۲۰۲۰ میلادی قوانین بسیار سرکوبگرانه‌ای را برای مقابله با تأثیرات فرهنگی خارجی، به ویژه کره جنوبی وضع کرده است.
طبق گزارش‌ها، قانون این کشور تا ۱۰ سال حبس با اعمال شاقه را برای کسانی که فیلم‌ها و موسیقی‌های خارجی را مصرف، نگهداری یا پخش می‌کنند، اعمال می‌کند.