باستان‌شناسان بریتانیایی چاقو‌های سنگی ۳۰۰هزار ساله کشف کردند

تیشه‌مشتی‌‌های کشف شده
تیشه‌مشتی‌‌های کشف شده Copyright Archaeology South-East/ UCL
Copyright Archaeology South-East/ UCL
نگارش از Farhad Mirmohammadsadeghi
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

باستان‌شناسان در کنت بریتانیا موفق به کشف برخی از بزرگ‌ترین ابزار سنگی دوران ماقبل تاریخ شدند. برخی از این ابزار که قدمتشان به بیش از ۳۰۰هزار سال پیش باز می‌گردد، آن‌قدر بزرگند که تصور کارا بودنشان دشوار به نظر می‌رسد.

آگهی

محققان موسسه باستان‌شناسی کالج دانشگاهی لندن در این کاوش‌ها آثاری متعلق به دوران ماقبل تاریخ را در عمق رسوبات مربوط به عصر یخبندان در تپه‌های مجاور دره مدوی یافتند. 

این باستان‌شناسان موفق به کشف ۸۰۰ اثر باستانی مدفون در موادی که یک گودال و کانال باستانی را پر کرده بود شدند. آن‌ها قدمت این آثار را که نمونه‌هایی از ابزار کوبشی اولدوایی‌اند را بیش از ۳۰۰هزار سال می‌دانند.

در میان این آثار کشف شده همچنین دو چاقوی بسیار بزرگ از سنگ چخماق است. محققان این آثار را تیشه‌مشتی‌های غول‌پیکر می‌دانند. 

تیشه‌مشتی‌ها مصنوعات سنگی متقارن با لبه‌های برش بلند هستند که از هردوطرف تراشیده یا کوبیده شده‌اند. به باور باستان‌شناسان انسان‌های ماقبل تاریخ این ابزار را در دست می‌گرفتند و برای قصابی حیوانات و بریدن گوشت استفاده می کردند. این دو تیشه‌مشتی کشف شده لبه نوک تیز، بلند و ظریف و دسته بسیار ضخیم‌تری دارند.

لتی اینگری، زمین‌باستان‌شناس ارشد انستیتو باستانشناسی کالج دانشگاه لندن می‌گوید: «ما زمانی این وسایل را عظیم می‌نامیم که طولشان بیش از ۲۲ سانتیمتر باشد. اندازه این دو تیشه‌مشتی‌ کشف شده در همین حدود است. بزرگترینشان به طول ۲۹.۵ سانتیمتر یکی از بزرگترین نمونه‌های یافت شده در بریتانیا است. تیشه‌مشتی‌هایی شبیه این که معمولا در منطقه تامز و مدوی یافت می‌شوند قدمتی ۳۰۰ هزار ساله دارند. ان تیشه‌مشتی‌ها بسیار عظیم‌اند و نمی‌توان تصور کرد انسان‌های نخستین چگونه آن ها را در دست می‌گرفتند و استفاده می‌کردند.»

او می‌افزاید: «شاید آن‌ها نسبت به باقی ابزار کارکردی کمتر عملی و به عنوان نشانه قدرت و مهارت کارکردی بیشتر نمادین داشتند. با این حال هنوز نمی‌توانیم بگوییم چه گونه‌ای از انسان‌های نخستین آن‌ها را ساخته است. این مکان باستان‌شناسی به ما شانس پاسخگویی به سوالات این‌چنینی را می‌دهد.» 

به‌ نظر می‌رسد اشیای یافت شده در این مکان مربوط به دوره‌ای در اوایل عصر ماقبل تاریخ بریتانیا باشد. در آن زمان نئاندرتال‌ها احتمالا به همراه دیگر گونه‌های بشر در این‌جا زندگی می‌کردند.

دره مدوی احتمال در آن زمان پوشیده از تپه‌های جنگلی دست‌نخورده و دره‌هایی با رود‌های پرآب بوده است. جایی که گوزن‌های قرمز، اسب‌ و دیگر گونه‌های کم‌تر شناخته‌شده جانوری که امروز منقرض شده‌اند مثل فیل‌های راست‌عاج  در آن زندگی می‌کردند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

پاسخ به معمای سنگ‌تراشی‌های ۱ میلیون‌ ساله؛ چرا انسان‌های عصر حجر سنگ‌های کروی‌ شکل می‌ساختند؟

یازده مکان اسرارآمیز باستانی که دانشمندان هنوز توضیحی برای آنها نیافته‌اند

بازسازی پل طنابی ۶۰۰ ساله اینکاها توسط بومیان پرو