زنانی که درست قبل یا در آغاز جنگ باردار شدند، دوران حاملگی پر اضطراب و بسیار دشواری را پشت سر گذاشتند که اغلب با ترس و استرس همراه بوده است.
آگهینه ماه و چندی پس از شروع تهاجم نظامی روسیه به اوکراین نخستین «نوزادان جنگ» در این کشور یک به یک متولد می‌شوند.
این نوزادان ۹ ماه گذشته را به کل در شکم‌های مادرانشان گذراندند و در حالی در یک کشور «تحت تجاوز» دیده به جهان می‌گشایند که تقریبا با هیچ چیز به جز جنگ آشنا نیستند.
مادران این نوزادان در طول بارداری استرس‌های ناشی از حملات هوایی و موشکی ارتش روسیه به نقاط مختلف کشورشان را تحمل کرده و به شک بخشی از آن را نیز به جنین‌های داخل شکم خود منتقل کرده‌اند.
زنانی که درست قبل یا در آغاز جنگ باردار شدند، دوران حاملگی پر اضطراب و بسیار دشواری را پشت سر گذاشتند که اغلب با ترس همراه بوده است.
بسیاری از آنها برای به دنیا آوردن فرزند خود مجبور شدند شهر و دیار خود را ترک کنند؛ این در حالیست که در طول این جنگ چندین زایشگاه در نقاط مختلف اوکراین هدف حملات ارتش روسیه قرار گرفته‌اند.
سوفیا یکی از «نوزدان جنگ» در اوکراین است که هفته گذشته به عنوان «نمادی برای امید» پا به دنیا گذاشت؛ «اینا» مادر این نوزاد مجبور شده بود از بمباران‌های ادوسا بگریزد و به لویو مهاجرت کند تا در آنجا فرزندش را به دنیا آورد.
اینا می‌گوید: «بی صبرانه منتظر تولد بچه بودیم اما شرایط بسیار ترسناک بود. من فقط دو ماه از جنگ گذشته بود که متوجه شدم باردارم. نمی‌دانستم باید از کشور فرار کنم یا نه. بیمارستان‌ها قبلا بمباران شده بودند. شرایط خیلی سخت و هولناک بود اما به هر حال بسیار خوشحالیم که همه چیز خوب پیش رفت.»
مادر سوفیا می‌گوید که به رغم توصیه‌های همسرش تمایل نداشت از کشور خارج شود و فرزندش را بیرون از اوکراین به دنیا بیاورد.
او در این خصوص می‌گوید: «اگر می‌رفتم، همسرم چگونه می‌توانست بچه‌اش را ببیند؟ بنابراین تصمیم گرفتیم به لویو برویم، جایی که کمتر در معرض خطر بمباران قرار داشت.»
بازگشت پدر سوفیا به جبهه
خانواده سوفیا از اینکه همه چیز خوب پیش رفت و بالاخره فرزندشان در حالی که کنار هم بودند به دنیا آمد خیلی خوشحال هستند.
با این حال دمیترو، پدر سوفیا فقط یک هفته مرخصی دارد و نمی‌تواند بیشتر در کنار همسر و فرزند تازه به دنیا آمده‌اش بماند.
او در ارتش اوکراین مشغول به خدمت است و مانند اغلب نیروهای مقاومت باید برای مقابله با تهاجم نیروهای روسیه به زودی به جبهه بازگردد.
توییتر یورونیوز فارسی را دنبال کنید
اینا در حالی که اشک در چشم دارد، می‌گوید: «تصور اینکه او برای جنگیدن باید در جبهه باشد خیلی سخت است. من خیلی گریه می‌کنم. می‌خواهم همه این ماجرا به زودی تمام شود. او در جبهه است و من هر روز صبح به امید تماس تلفنی و شنیدن صدایش از خواب بیدار می‌شوم.»
اینا و دمیترو از اینکه فرزندشان در بیمارستان و در شرایط مساعد به دنیا آمد، خرسند هستند اما دیگر زنان اوکراینی در این خصوص چندان خوش شانس نبوده‌اند.
به گفته صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، بسیاری از زنان اوکراینی در طول جنگ چاره‌ای جز زایمان در زیرزمین‌ها و پناهگاه‌ها نداشته‌اند.