پترا دی ساتر به‌تازگی به‌عنوان اولین تراجنسیتی اروپایی در مقام وزارت و معاون نخست وزیر بلژیک منصوب شده است. اتفاقی بی سابقه در اروپایی که یکی از پیشروترین قاره‌ها در زمینه حقوق دگرباشان جنسی است. یورونیوز در همین زمینه با یکی از فعالان حقوق دگرباشان جنسی و رئیس انجمن آلترویزو گفتگو کرده است.
آگهیانتصاب پترا دی ساتر به عنوان معاون نخست وزیر بلژیک و اولین وزیر تراجنسیتی در اروپا، یک نقطه عطف است. شاید به این دلیل که «جامعه بلژیک به آن حد از درک و پختگی رسیده که به جز شایستگی‌ها، تفاوت و گرایش های جنسی افراد را مانعی برای رسیدن به آرزوها نمی‌بیند.»
با این وجود این انتصاب که قدمی مهم در راستای احقاق حقوق رنگین کمانی‌هاست، بازتاب چندانی در رسانه‌های اروپا، و حتی بلژیک، نداشت.
دی ساتر، الگو ومدافع حقوق دگرباشان با تمرکز بر شایستگی ها
پترا دی ساتر در مورد هویت تراجنسیتی خود همیشه صریح بوده و هرگز به دنبال پنهان کردن این واقعیت در زندگی سیاسی اش نبوده است. چه زمانی که نماینده پارلمان اروپا بود، چه امروز که وزارت و معاونت نخست وزیری بلژیک به او واگذار شده است.
وی به عنوان یک پزشک متخصص بیماری‌های زنان همواره یک قهرمان حقوق زنان و فعال برابری جنسیتی بوده است. در هر سمت سیاسی که داشته، چه در مجلس سنای بلژیک و چه در صحن شورای اروپا و چه در پارلمان اروپا، وی مدافع سرسخت حقوق جامعه رنگین کمانی‌ها، LGBTQ ، بوده است.
اما این شایستگی او در بسیاری از زمینه‌ها نه بخاطر متفاوت بودن او بلکه بخاطر سوابق حرفه‌ای چشمگیر اوست. یورونیوز در همین زمینه با برنارد گیمن، رئیس انجمن «آلتر ویزو»، مهم‌ترین سازمان دفاع از حقوق دگرباشان و تراجنسیتی‌های بلژیک مصاحبه کرده است.
برنارد گیمن می گوید: «اینکه برای اولین بار در تاریخ معاصر اروپا شاهد حضور یک فرد تراجنسیتی در دنیای سیاست هستیم، نه خوشحال کننده بلکه باعث شرمساری اروپاست. چرا این اتفاق باید این قدر دیر رخ بدهد؟ این موضوع نشان می دهد که اروپا چه اندازه برای قرن‌ها و دهه‌ها حقوق دگرباشان جنسی، خصوصا تراجنسیتی ها را نادیده گرفته است. اما این اتفاق، به عنوان انجمن مدافع حقوق تراجنسیتی‌ها، را بی تردید به فال نیک می‌گیریم چرا که سرانجام به روزی رسیدیم که شاهدیم یک تراجنسیتی مقام وزارت را از آن خود می کند.»
به گفته برنارد گیمن، انتصاب پترا دی ساتر می‌تواند یک امید تازه را برای تمام تراجنسیتی‌ها، دست کم در این کشور اروپایی زنده کند: «من هم می‌توانم روزی وزیر شوم.»
این در حالیست که در بسیاری از کشورها جامعه تراجنسیتی‌ها منزوی و به حاشیه رانده شده‌اند.
برنارد گیمن می گوید: «پترا دی ساتر، هیچ‌گاه موضوع تراجنسیت بودن خود را پررنگ نکرده تا بتواند از آن برای پیشرفت در دنیای سیاست بهره ببرد اما هرگز از اینکه الگوی تمامی تراجنسیتی‌ها باشد نیز شانه خالی نکرده است.»
پترا دی ساتر در حالی در پایتخت اتحادیه اروپا به قدرت می‌رسد که همچنان جامعه دگرباشان و رنگین کمانی‌ها در برخی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا تحت فشار سنت‌ها و قوانین پیچیده قرار دارند.
قرن بیست و یکم؛ چالش دشوار دگرباشان برای رسیدن به حقوق برابر در اروپا
دادگاه قانون اساسی رومانی، عضو اتحادیه اروپا به‌تازگی دستور حذف بخش «دروس آموزشی موارد متفاوت جنسیتی از جمله تراجنسی‌ها و دگرباشان را» تصویب کرده است. پیش از رومانی، بلغارستان نیز دروس آموزشی در این زمینه را حذف کرده است.
«منشورخانواده لهستان» کتاب درسی که به دستور مستقیم رئیس جمهوری، اندره دودا، منتشر شده است، به‌طور کامل مباحث آموزشی درباره جامعه رنگین کمانی‌ها را ممنوع و حذف کرده است. در مجارستان هم در این زمینه ممنوعیت‌های ویژه‌ای اتخاذ شده است.
برنارد گیمن، رئیس انجمن آلتر ویزو می گوید: «اینکه در بلژیک یک فرد تراجنسیتی وزیر و یا معاون نخست وزیر می‌شود نشانه این نیست که شاهد پایان دوران سرکوب و انزوای دگرباشان در قاره اروپا هستیم. حتی در فرانسه، به عنوان یکی از کشورهای پیشروی عضو اتحادیه اروپا، نمی‌توان به این سرعت شاهد به قدرت رسیدن یک دگرباش و خصوصا یک فرد تراجنسیتی در بالاترین مقام سیاسی بود.»
این فعال حقوق دگرباشان در بروکسل به یورونیوز گفت: «از آنجا که تعداد نگران کننده‌ای از دولت‌ها در همین اتحادیه اروپا به طور فعال در تلاشند تا حضور جامعه LGBTQ و افراد ترنس را در جامعه انکار کنند، دیدن ساختار سیاسی بلژیک که رفتار غیرتبعیض آمیز با عضوی از این جامعه دارد بسیار خوشایند و دلگرم کننده است.»
به گفته این فعال حقوق دگرباشان «خوشحالی جامعه تراجنسیتی‌ها از این نیست که یک شخص به دلیل تراجنسیتی بودنش به وزارت رسیده، خوشحالی آنها از این است که جامعه و ساختار سیاسی در بلژیک می پذیرد یک تراجنسیتی با سایرین برابر است و شایستگی و لیاقت دریافت مقام وزارت و معاونت نخست وزیری را دارد.»
البته آقای گیمن در پایان مصاحبه خود تاکید می کند از اینکه خبر «وزیرشدن یک تراجنسیتی در بلژیک به تیتر اصلی رسانه های بلژیکی تبدیل نشده است» لزوما نشانه آن این نیست که جامعه بلژیک به پختگی تام و تمام رسیده است و می تواند تحت تاثیر اخبار دیگری باشد اما «مسلما این اتفاق در هر کشور دیگر عضو اتحادیه اروپا می افتاد شاید توجه اصلی رسانه‌ها تنها به تراجنسیتی بودن شخص مورد بحث معطوف می شد.»