زهرا می‌گوید: «زمانی که از تونل گذر کردم و وارد ورزشگاه شدم و چشمانم به چمن سبز ورزشگاه افتاد گریه‌ام گرفت.»
آگهیورود زنان و دختران ايرانی به استاديوم طبق قانونی نانوشته ممنوع است و درهای استاديوم‌های ورزشی به‌ویژه فوتبال، همچنان به روی زنان بسته است. عليرغم شعارهای فراوان مسولين و به ويژه مقامات در دولت حسن روحانی برای پيگيری و تحقق حضور زنان كنار آقايان در استاديوم‌های ورزشی، با مخالفت صريح برخی مراجع دينی و مقامات پرونده اين موضوع را فعلا بسته شده بايد تصور كرد.
علاقه به فوتبال در ميان برخی از زنان و دختران جوان ايرانی بر كسی پوشيده نيست. در اين بين كسانی حاضرند با روش‌های عجيب، رنج و دشواری به دوش بكشند تا رويای حضور در استاديوم فوتبال وسردادن فرياد شادی و هيجان برای تيم محبوبشان را محقق سازند.
«زهرا خوش نواز» يكی از اين دختران ايرانی است. چندی پیش عكسی از چهره گريم شده او در ميان تماشاچيان فوتبال در استاديوم آزادی تهران بر روی سایت ها و جلد مجلات و روزنامه های ورزشی و اجتماعی قرار گرفت. در عكس چهره مردی با ريش و سبيل قهوه‌ای و كلاهی بر سر نمایان است اما در پس اين چهره مردانه، دختری جوان بود كه می کوشید يكی از روياهای زندگی‌اش را محقق سازد.
با آمدن زلزله در تهران این فکر به ذهن زهرا خطور کرد که شاید دیگر فرصتی وجود نداشته باشد، همین امر او رابرای محقق ساختن تصمیمش مصمم‌تر ساخت.
زهرا خوش نواز در گفت و گوی اختصاصی با یورونیوز به مراحلی که برای آماده سازی ظاهرش طی کرد تا با چهره‌ای متفاوت وارد استادیوم شود اشاره می‌کند. مراحلی که از او چهره مردانه‌ای می سازد تا زیر سایه آن بتواند از حصارها بگذرد و برای تماشای تیم محبوبش، پرسپولیس، پا بر سکوهای استادیوم آزادی بگذارد. ورزشگاهی که به‌خاطر آن باید قید گیسوهای بلند دخترانه‌اش را می‌زد، آن‌ها را کوتاه می‌کرد و با ریش و سبیل مردانه وارد آن می‌شد.
زهرا می‌گوید: «زمانی که از تونل گذر کردم و وارد ورزشگاه شدم و چشمانم به چمن سبز ورزشگاه افتاد گریه‌ام گرفت.»
او می‌گوید که وقتی بازیکنان پرسپولیس به زمین برای گرم کردن خود آمده بودند هم بار دیگر گریه کرد.
زهرا برای ورود به ورزشگاه پوشش مناسبی برای خود انتخاب کرده بود. این دختر ۲۶ ساله که از قضا، فارغ التحصیل رشته حقوق است، تاکید دارد که ورود به استادیوم جرم نیست و او و سایر دخترانی که به این شکل وارد استادیوم‌ها شده اند، عمل مجرمانه‌ای انجام نداده‌اند، بلکه این کار نمایش نوعی اعتراض به وضعیت حاضر و ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه‌ها است.
او می گوید: «تنها هدفم من ورود به استادیوم و دیدن فوتبال نبود، دوست داشتم این موضوعی راهی برای آزادی ورود زنان به ورزشگاه شود.»
مسابقه فوتبال بین پرسپولیس و تراکتورسازی تبری تنها باری نبود که زهرا به استادیوم آزادی رفت، او می گوید که بعد از آن یکبار دیگر و با گریمی متفاوت به تماشای تیم محبوبش در مقابل تیم گسترش فولاد تبریز رفته است اما به دلیل ترس از واکنش خانواده اش تنها به دیدن یک نیمه از بازی اکتفا کرده است و به همه گفته که به استادیوم نرفته است.
بیشتر بخوانید:
در سال‌های اخیر درخواست برای حضور زنان که نیمی از جامعه را تشکیل می دهند در ورزشگاه ها به مطالبه‌ای گسترده و سراسری تبدیل شده است، در مقابل، واکنش و پاسخ مسولین به این مطالبه عمومی همواره، آماده نبودن زیرساخت‌ها و مهیا نبودن شرایط برای حضور زنان است.
زهرا در واکنش به این مساله می گوید: «شرایط را مهیا کنید، چند سال است ورود به ورزشگاه ها دغدغه دختران ما است، به این دغدغه‌ی زنان توجه کنید، اینکه خواسته بخش عظیمی از جامعه را نادیده بگیریم به این دلیل که زیر ساخت‌ها آماده نیست واقعا ظلم بزرگی است. می‌توانیم زیر ساخت‌ها را کم کم آماده کرد.