ولید جنبلاط نماینده پارلمان، سیاستمدار و رهبر حزب سوسیالیست ترقی خواه لبنان است. او همچنین رهبری جامعه دروزی را در سرزمین سروها برعهده دارد. این
آگهیولید جنبلاط نماینده پارلمان، سیاستمدار و رهبر حزب سوسیالیست ترقی خواه لبنان است. او همچنین رهبری جامعه دروزی را در سرزمین سروها برعهده دارد.
این سیاستمدار کهنه کار نقش مهمی در سطح ملی بازی می کند و از جمله سیاستمداران لبنانی است که ابایی از مطرح کردن دیدگاههایش درباره بحران سوریه ندارد.
رندة أبو شقرا، خبرنگار یورونیوز در بیروت درباره مهمترین مسائل منطقه با ولید جنبلاط گفتگو کرده است.
یورونیوز: از داغ ترین موضوع شروع کنیم، شما بعد از حملات خونین پاریس گفتید که این حملات فضایی از خشم علیه اعراب و مسلمانان ایجاد کرد، از نظر شما شاهد تشدید خشونت ها خواهیم بود؟ این حملات چه پیامدهایی دارد؟
ولید جنبلاط: «این حملات باعث اعمال محدودیت هایی در ارتباط با پناهجویان سوری میشود که قربانی قتل عام رژیم سوریه شده اند و همچنین باعث افزایش اقبال به فاشیست ها و نژاد پرست هایی چون مارین لوپن در فرانسه و همچنین نیکولا سارکوزی رئیس جمهوری پیشین شده اند که خیلی هم از افکار فاشیستی و نژاد پرستی دور نیستند و باعث تحریک راست های فرانسوی و اروپایی شده است. همچنین این حملات در کشورهای مختلف اروپایی باعث شکل گرفتن هسته های سازمان های فاشیستی دست راستی مثلا در آلمان، سوئد و دیگر کشورها خواهد شد. آنچه که «دولت اسلامی» نام دارد تلاش می کند که ما را به سمت درگیری هایی براند که بر اساس نظریه هانتینگتون متفکر آمریکایی، جنگ بین تمدن ها و مذاهب خوانده شده است. مشکل این است که نسل سوم عرب های مهاجر در کشورهای غربی، نتوانسته اند با جامعه غربی هماهنگ و در آن ادغام شوند زیرا آنها هیچ چیز درباره ریشه هایشان و همچنین درباره اسلام نمی دانند و همچنین لائیسیته فرانسوی و ادغام شدن در کشورهای غربی را نمی پذیرند.»
یورونیوز: به نظر شما عواقب شلیک ترکیه به هواپیمای نظامی روسیه چه خواهد بود؟
ولید جنبلاط: «ترکیه نمی تواند هواپیمای روسیه را بدون هماهنگی با ناتو مورد حمله قرار دهد. این نخستین بار نیست که حریم هوایی ترکیه نقض می شود، اما این بار به نظر من نوعی درگیری بین ناتو و روسیه را شاهدیم که باعث افزایش تنش ها در سطح بین المللی می شود. این درگیری نخستین بار با بحران کریمه و اوکراین آغاز شد و در حال حاضر به تضاد میان روسیه و ترکیه رسیده است. پاسخ ترکیه بطور واضح خشونت بار بود اما فکر نمی کنم که در حال حاضر روسیه بخواهد با شلیک به یک هواپیمای ترکیه انتقام بگیرد. روسیه بمباران غیر نظامیان ترکمن تبار سوریه را افزایش داده تا آنها را از منطقه لاذقیه بیرون براند.»
یورونیوز: آیا توافق سایکس- پیکو که یک قرن از امضای آن می گذرد و مرزهای بین کشورهای منطقه را تعیین کرده است باید هنوز حفظ شود؟
ولید جنبلاط: «این توافق مرده است. در حال حاضر ما در آغاز یک مسیر طولانی هستیم که مرزهای جدیدی بین اقلیت ها ایجاد می کند. بین اقلیت های کرد و ترکمن و همچنین بین ادیان و مذاهب مختلف. ما تازه در آغاز یک فرایند طولانی هستیم، با این حال از نظر من رژیم های سوریه و عراق بدون تغییر باقی خواهند ماند.»
یورونیوز: اخیرا گفته اید «سوریه موضوع درگیری میان کشورهاست و مسابقه ای برای نفوذ میان برخی کشورها آغاز شده و ما در آغاز این درگیری ها هستیم»، منظورتان دقیقا چیست؟
ولید جنبلاط: «بشار اسد بر این باور بود که می تواند انقلاب سوریه -انقلاب مردم درعا در سال ۲۰۱۱ – را سرکوب و خفه کند، اما این تلاش ها شکست خورد و انقلاب به همه جا گسترش یافت و شکل درگیری مسلحانه به خود گرفت. اما بشار اسد از حوادث عقب ماند. سوریه و تمامیت ارضی آن دیگر تحت کنترل او نیست. در حال حاضر تصمیم درباره بخش بزرگی از سوریه از یک سو در دست ایران و از سوی دیگر در دست روسیه است. از سوی دیگر ائتلاف غرب درگیر ماجراست که خواستار توافق درباره دوره انتقالی از رژیم کنونی سوریه به رژیمی دیگر است. به نظر من و بر اساس ساختار رژیم سوریه که من آنرا بخوبی می شناسم، این راه حل محال است اجرا شود. به همین دلیل فکر می کنم درگیری ها طولانی خواهد بود، خیلی طولانی.»
یورونیوز: از نظر شما بهترین راه حل برای بحران سوریه چیست؟
ولید جنبلاط: «من راه حلی نمی بینم. هیچ راه حل مناسبی وجود ندارد. می توانست راه حلی وجود داشته باشد اما در حال حاضر دیگر معتبر نیست. در اوایل انقلاب، امکان آشتی وجود داشت و سپس برگزاری انتخابات آزاد پارلمانی و بعد تکثر سیاسی و انتخابات ریاست جمهوری برای جانشینی بشار اسد. اما در حال حاضر، این راه حل اعتبارش را از دست داده است. با این جوی خونی که براه افتاده، یافتن راه حلی صلح آمیز برای تغییر سیاسی، محال است. همانطور که در ابتدای مصاحبه گفتم ما در ابتدای یک مسیر طولانی در سوریه و عراق هستیم.»
یورنیوز: درباره وضعیت سیاسی در لبنان صحبت کنیم. یک سال و نیم است که لبنان بدون رئیس جمهوری اداره می شود. شایعات گویای آنست که سلیمان فرنجیه برای این مقام مورد توافق قرار گرفته، چرا؟
ولید جنبلاط: «من در میان اولین کسانی بودم که سلیمان فرنجیه را بعنوان نامزد ریاست جمهوری پیشنهاد کردم. چرا؟ برای اینکه در مدت یک سال و نیم ما در پارلمان جلسه تشکیل می دادیم که عملا منجر به هیچ نتیجه ای نشد و در آخر گفتیم چرا او را نامزد نکنیم؟ لبنان بین حامیان رژیم سوریه و ایران از یک طرف و آنهایی که طرفدار حاکمیت ملی سوریه هستند و به کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا و عربستان سعودی و دیگران تکیه دارند، تقسیم شده است. برای دستیابی به سازش، ما سلیمان فرنجیه را برای ریاست جمهوری و سعد حریری را بعنوان نخست وزیر پیشنهاد کرده ایم. برای چه این پیشنهاد را مطرح کرده ایم؟ فقط برای اینکه با خطر فروپاشی کامل نهادهای کشور مواجه هستیم. وضعیت اقتصادی بسیار اسفناک است و به نظر می رسد که سال آینده، سال بسیار دشواری برای لبنان باشد.»
یورونیوز: چیزی که این انتخاب را شگفت آور می کند این است که گویا این انتخاب باب طبع رژیم اسد است، از این نظر که فرنجیه به اسد نزدیک است.
ولید جنبلاط: «با این نظر موافق نیستم. من مسئول سخنان خودم هستم. من این حرف ها را از نزدیکانم شنیده ام، خصوصا از حامیان تمامیت ارضی سوریه و همچنین از دیگران. اما به نظر من بشار اسد مشکلات خیلی بزرگتری دارد که فرصت داشته باشد و بخواهد به امور لبنان بپردازد. او در لبنان به چه منافعی خواهد رسید؟ او حزب الله را دارد که در جنگ سوریه درگیر است. بنابراین سود دیگری وجود ندارد. هیچ سودی. همانطور که در ابتدا گفتم درگیری ها ادامه خواهد داشت. یک توافق سیاسی تنها باید روی رسیدن به نوعی سازش تمرکز کند.»
یورونیوز: در یکی از توئیت هایتان خطاب به ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه گفته اید که مختاره، (جایی که اقامت دارید) در دست فرد مطمئن و قابل اعتمادی است، منظور شما چیست؟
ولید جنبلاط: «گاهی اوقات دوست دارم در توئیت هایم خیلی بدبین باشم. من جایی خواندم، شاید اشتباه باشد شاید هم درست، که جبران باسیل، وزیر خارجه لبنان تلاش کرده که روس ها را علیه من تحریک کند و دوست من معاون وزیر خارجه روسیه بود که به او پاسخ داد که مختاره در دست فرد مطمئن و قابل اعتمادی است و ولید جنبلاط همیشه دوست ما باقی خواهد ماند. برای اینکه ما روابط طولانی با روسیه داریم چه در دوره اتحاد جماهیر شوروی سابق و اکنون در دوران روسیه. در حالیکه وزیر خارجه ما در این رابطه خوب و طولانی با روسیه کسی نیست جز فردی تازه از راه رسیده.»