در سال ۲۰۱۲، بودجۀ اختصاص داده شده به بخش درمان بالغ بر پنج و نیم میلیارد یورو بود در حالیکه در بودجۀ سال ۲۰۱۵، این رقم یک میلیارد یورو کاهش یافته است.
آگهیاز آغاز بحران اقتصادی در یونان، این کشور به زعم دریافت وام های کلان برای فائق آمدن بر مشکلات اقتصادی، اقدام به اجرای چندین برنامۀ ریاضت اقتصادی نیز کرده است.
این برنامه ها موجب حذف بسیاری از هزینه های دولتی و عمومی و در نتیجه از بین رفتن کمک ها و خدمات در بخش هایی نظیر آموزش، درمان و حمل و نقل شده اند. در این میان، دو بخش مهم آموزش و درمان آسیب های زیادی نسبت به سایر بخش ها دیده اند. کاهش نیروی انسانی، قطع سوبسیدها به دلیل نداشتن بودجۀ کافی و افزایش قیمت ها، مستقیما بر مصرف کنندگان که بیشتر آنها مردم عادی هستند، تاثیر گذاشته است.
دست اندرکاران آموزش در یونان می گویند سیاستمداران و دولت توجه کمی به این بخش دارند و مدرسان به دلیل کاهش قابل توجه دستمزدهایشان با سختی زیادی روبرو هستند. افزایش شهریه های دانشگاهها هم تحصیل را برای دانشجویان سخت تر کرده است.
نیکوس کاتسولیس، معلم یک دبیرستان است. او می گوید: “همۀ خانواده ها از جمله ما، دانش آموز داریم و خیلی تلاش می کنیم به آخر ماه برسیم. معلم ها هم همینطور و خیلی از ما، معلم حق التدریسی هستیم.”
همسر وی نیز معلم است. او می گوید: “من مطمئن هستم در یونان ارادۀ قوی برای یادگیری وجود دارد. هدف ما مدرسان تغییر شرایط و آماده کردن فرزندان کشور به بهترین شکل ممکن است. والدین هم این را وظیفۀ خود می دانند.”
به دلیل برنامه های ریاضت اقتصادی که در این کشور اجرا شده است، بسیاری از معلم ها شغل خود را از دست داده اند. نیکوش کیریاکیدیس، در پی از دست دادن شغل خود، بمدت یکسال و نیم بیکار بود تا اینکه توانست دوباره بعنوان معلم هنر در یک دبیرستان به کار مشغول شود.
او می گوید: “جایی برای رفتن نداشتم و دائم در خانه می ماندم. به خانواده در کارهای خانه مثل آشپزی کمک می کردم و غذای خانگی برای دخترم که دانشجوست می بردم. به پسرم کمک می کردم. اینکارها را می کردم که احساس بی فایده بودن نکنم و افسرده نشوم. کار دیگری از دستم برنمی آمد و نمی توانستم شغل خود را انجام بدهم.”
حتی در چنین وضعیتی، نیکوس امیدوار است که وضعیت در بخش آموزش یونان بهتر شود اما برای او و بسیاری، چشم اندازی برای یونان وجود ندارد.
نداشتن پول را هم باید به این موضوع اضافه کرد. بسیاری از دانشجویان بورس های خود را از دست داده اند و از این موضوع رنج می برند. دیمیتریس در دانشگاه آتن تحصیل می کند. او خود می گوید که به نسل ریاضت اقتصادی تعلق دارد. این دانشجو همانند همقطاران خود، انتظارات زیادی از دولت آینده دارد.
او می گوید:” ما در انتظار یک بودجۀ سخاوتمندانه برای آموزش هستیم. یونان از جمله کشورهای اتحادیۀ اروپا و منطقۀ نفوذ یوروست که در سطح پایینی در زمینۀ خدمات اجتماعی و اختصاص هزینه به تحصیلات قرار دارد.”
در واقع این سخن درست است. یونان در اروپا از خیلی از کشورهای این اتحادیه پایین تر است. در یونان تنها چهار درصد از تولید ناخالص داخلی به آموزش اختصاص داده شده است که در مقایسه با کشورهای دیگر از جمله دانمارک، فرانسه، بریتانیا در سطح پایین تری قرار دارد. بودجۀ اختصاص داده شده به آموزش در یونان حتی پایین تر از بودجۀ درنظر گرفته شده در اتحادیۀ اروپا یعنی ۵.۲۶ است.
همین معضل یعنی نبودن بودجۀ کافی در بخش درمان نیز به چشم می خورد. این مساله موجب شده که بار درمان مستقیما بر دوش مردم گذاشته شود و هزینۀ درمان نیز بالاتر رفته است. در این میان، اقشار کم در آمد فشار مضاعفی را تحمل می کنند.
یکی از شهروندان یونانی می گوید: “همه چیز بدتر شده است. ما پزشک پیدا نمی کنیم و داروها هم گرانتر شده اند. اگر هم دارویی ارزان باشد مشابه آن است که مردم را بیمارتر می کند. مردم بعضی وقت ها نان نمی خرند تا پول کافی برای دارو داشته باشند.”
از زمان آغاز اجرای برنامه های ریاضت اقتصادی، بودجه مربوط به درمان بارها کاهش یافته و مختصرتر شده است. در همین زمان، بیکاری در بخش درمان و پزشکی فزایش یافته است. در سال ۲۰۱۲، بودجۀ اختصاص داده شده به بخش درمان بالغ بر پنج و نیم میلیارد یورو بود در حالیکه در بودجۀ سال ۲۰۱۵، این رقم یک میلیارد یورو کاهش یافته است.
اوانجلوس فراگولیس، دبیرکل اتحادیۀ پزشکان می گوید: “ارائۀ خدمات درمانی در یونان با وضعیت کاری رابطۀ مستقیم دارد. تقریبا دو میلیون نفر طی سالهای اخیر جای خود را از دست داده اند و در نیتجۀ فاقد بیمۀ اجتماعی هستند.”
عدم جذب نیروی کافی در بخش درمان و بویژه پزشک و پرستار از نتایج این مشکلات اقتصادی است. حقوق پزشک ها کاهش یافته و همین امر موجب شده که بیمارستان ها نتوانند خدمات کافی ارائه بدهند.
اوانجلوس فراگولیس می گوید: “طی ۶ سال گذشته، هفت هزار و پانصد نفر از پزشکان عضو شورای پزشکی آتن شغل خود را از دست داده و به کشورهای اسکاندیناوی، بریتانیا و آلمان مهاجرت کرده اند.
منتقدان دولت می گویند حتی در این وضعیت که کشور با کمبود بودجه روبروست، آموزش و درمان باید در اولویت قرار گیرد.
آگهیخبرنگار یورونیوز از آتن می گوید: “رای دهندگان یونانی روز یکشنبه باید علیرغم ناامیدی به پای صندوق های رای بروند. شرایط دشوار درمان و آموزش به آنها این احساس را داده است که شهروند درجۀ دوم هستند. آنچه آنها از دولت آینده انتظار دارند، دور کردن این احساس است.”