گزارش ویژه یورونیوز در سالگرد نسل کشی در رواندا

گزارش ویژه یورونیوز در سالگرد نسل کشی در رواندا
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

رواندا، بیست سال پس از نسل کشی در این کشور که پیامدهای اقتصادی و سیاسی گسترده ای داشته است، تلاش می کند بر مشکلات خود فائق آید.

در جریان این نسل کشی که در روز ششم آوریل ۱۹۹۴ میلادی آغاز شد و بیش از سه ماه به طول انجامید، تقریبا ۸۰۰ هزار نفر از میان توتسی ها و هوتوی های میانه رو، در شعله های نفرت قومی جان باختند و اقتصاد آن نیز ویران شد اما این کشور توانسته طی بیست سال گذشته با استفاده از کمک های خارجی تقریبا به ثبات نسبی دست یابد.

این کشور یکی از کشورهای فقیر مرکز آفریقاست و با وجود آنکه توانسته طی سالهای اخیر، فقر را ۲۵ درصد کاهش دهد اما هنوز ۴۵ درصد از جمعیت یازده میلیون نفری آن زیر خطر فقر زندگی می کنند و برای تامین ۴۰ درصد از بودجۀ خود به کمک های بین المللی وابسته است.

توسعۀ تولید قهوه و افزایش صادرات این محصول یکی از اهداف اصلی رواندا برای افزایش درآمد خود است اما برای رسیدن به این هدف، اصلاح زیرساخت های کشاورزی و همچنین گسترش شبکۀ برق ضروری به نظر می رسد.

در کنار این موانع که رواندا برای توسعۀ صنعت و کشاورزی خود با آن مواجه است، آموزش به یکی از نقاط قوت سیاست های دولت این کشور طی سال های اخیر تبدیل شده است.

بیش از ۹۶ درصد از کودکان در این کشور به مدرسه می روند و با اجرای سیاست یک “ هر کودک یک لپ تاپ“، آشنایی با انفورماتیک یکی از ملزومات برنامۀ آموزشی روانداست. نزدیک به دو و نیم میلیون کودک در رواندا در کلاس های خود از طریق کامپیوتر آموزش می بینند.

در واقع، رواندا بروی جمعیت جوان خود که ۷۰ درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهد، حساب ویژه ای باز کرده است. توسعۀ بخش خدمات اجتماعی و درمانی نیز برای آموزش این نسل جوان زیر ۲۵ سال از برنامه های بلند مدت در روانداست. سرمایه گذاری در این بخش در سال گذشته از ۵۸۰ میلیون یورو به یک میلیارد یورو افزایش یافته است.

همزمان با این تحولات در داخل کشور علیرغم سایۀ این نسل کشی، رواندا روابط پر تنشی با همسایگان خود بویژه جمهوری دموکراتیک کنگو دارد. همسایۀ غربی رواندا این کشور را به استخراج منابع معدنی و مواد اولیۀ مورد نیاز به طور غیرقانونی از داخل خاک این کشور متهم می کند. امری که نگرانی از شعله ور شدن یک جنگ دیگر در این قارۀ متشنج را دامن می زند.

گفتگو: هنوز کینه در رواندا حس می شود

یورونیوز: پی یر بواسِلِه، شما خبرنگار هفته نامه آفریقای جوان هستید و کار شما شامل پوشش مراسم یادبود نسل کشی رواندا می شود. 800 هزار تن در تنها صد روز جان باختند. 20 سال بعد، آیا مجرمان دستگیر شده اند؟ آیا عدالت اجرا شده است؟

پی یر بواسِلِه: بیشتر مجرمان یا دست کم بیشتر رهبرانشان دستگیر شده اند و اغلب هم بوسیله دادگاه کیفری بین المللی برای روندا که در تانزانیا برپا شد محاکمه شدند. همه آنان گناهکار شناخته نشدند. همه آنان هم حکم محکومیت طولانی دریافت نکردند. برخی از احکام در دادگاه تجدیدنظر کاهش یافت. برخی از فراری ها نیز بازداشت نشدند. در نهایت، به نظرم برخی از رهبران آنان همچنان در تبعید و در کشورهایی هستند که اجرای عدالت درموردشان به کندی صورت می گیرد. ما می توانیم به موردی در فرانسه اشاره کنیم، جایی که یک رواندایی تنها به دلیل نقشش در نسل کشی گناهکار شناخته شد ولی تعداد بیشتری هستند که مظنون به مشارکت در سازماندهی این نسل کشی هستند.

یورونیوز: چگونه رواندا خود را پس از آن کشتار جمعی بازسازی کرد؟ تصور اینکه اقوام توتسی و هوتو در کنار هم زندگی می کنند سخت است. آیا آشتی در رواندا ممکن است؟

پی یر بواسِلِه: امروز توتسی ها و قوم هوتو با هم در رواندا زندگی می کنند. جهبه میهن پرستان رواندا سیاست آشتی را در پیش گرفته است. می دانید که در سال 1994 میلادی، شمار زیادی از مردم مظنون به مشارکت در این نسل کشی بودند. این تعداد به صدها هزار نفر می رسید و برای محاکمه و قضاوت همه این افراد، رواندا دادگاه هایی را در روستاها برپا کرد و سرانجام بیش از یک میلیون و نیم محاکمه شدند. این پدیده ای به راستی عظیم بود و 10 سال به طول انجامید. این دادگاه ها با هدف پذیرش کسانی که در نسل کشی بودند برپا شد تا به آنچه انجام داده اند اقرار کنند. به این معنی که می توانستند در صدور احکام تخفیف دهند و کسانی که برای مشارکت در این نسل کشی شناخته شده بودند دوباره آزاد هستند. گاهی آنان در کنار خانواده ها و قربانیان زندگی می کنند.

یورونیوز: آیا مردم یکدیگر را بخشیده اند؟

پی یر بواسِلِه: همچنان کینه ورزی به شدت در رواندا احساس می شود ولی سخت است که بتوان جلوی آن را گرفت. دولت رواندا تصمیم به پایانِ تمایز قایل شدنِ میان توتسی ها و هوتوها وقتی که درباره نسل کشی حرف می زند گرفته است. بنابراین در سخنرانی های عمومی، شما اغلب این تفاوت گذاری را نمی شنوید و حتی می توانیم بگوییم که این موضوع بدل به یک تابو شده است. تنها در مراسم های یادبود نسل کشی، آنان درباره قتل عام توتسی ها زیاد گفتگو می کنند و دولت رواندا بر حقایق تاکیدی واقعی می کند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

نسل کشی روآندا؛ ۲۵ سال از کشتار ۸۰۰ هزار نفر گذشت

گروهی از نمایندگان مجلس بریتانیا: طرح فرستادن پناهجویان به رواندا با تعهدات حقوق بشری ناسازگار است

سفر کلورلی به آفریقا؛ بریتانیا برای انتقال پناهجویان به رواندا توافق جدیدی با کیگالی امضاء می‌کند