ابعاد ویرانی و هرج و مرج حاصل از توفان در فیلیپین

ابعاد ویرانی و هرج و مرج حاصل از توفان در فیلیپین
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

توفان هایان که چهار روز قبل با سرعت نزدیک به ۳۰۰ کیلومتر در ساعت، فیلیپین را آماج خود قرار داد، ابعادی توصیف ناپذیر از ویرانی و فجایع انسانی با خود برجای گذاشته است.

شهر تاکلوبان در ۵۸۰ کیلومتری جنوب شرقی مانیل پاستخت فیلیپین، یکی از شهرهای ویران شده ای است که با ۲۲۰ هزار نفر جمعیت در انتظار آب و غذا و حد اقل کمک های درمانی و بهداشتی به سر می برد. وزیر کشور فیلیپین گفته که شهرداری این شهر کاملا ویران شده و بسیاری از مسئولان آن کشته شده اند.

درحالی که مردم از کنار اجساد رها شده در خیایان ها عبور می کنند، در جستجوی نیازهای اولیه خود به هر جا سر می کشند. وزیر توسعه و رفاه اجتماعی فیلیپین می گوید، کمک هایی که تا کنون رسیده تنها بین یک سوم از ۴۵۰۰۰ خانواده تاکلوبان توزیع شده است.

یک شاهد عینی در تماس تلفنی با یورونیوز گفت:
“من در شهر تاک لوبان مشغول دوچرخه سواری و گرفتن فیلم بودم. هنگام عبور مردم را دیدم که داخل یک مرکز خرید می رفتند. کنجکاو شدم و وقتی داخل شدم دیدم که مشغول ربودن نه تنها غذا بلکه لباس، کفش، ساعت، تلویزیون، لپ تاپ و از این قبیل بودند.”

وزیر کشور فیلیپین به خبرگزاری ها گفته که از حدود ۳۰۰ تن افراد پلیس شهر، تنها ۲۰ نفر از انها در دسترس و آماده انجام وظیفه هستند. به دستور رئیس جمهور آکینو تا کنون صدها سرباز به این منطقه اعزام شده اند.

یکی از جان به دربردگان درباره نیاز های فوری منطقه، تلفنی گفت: “البته مهمترین نیاز ما آب است و غذا، در اینجا آب نیست و غذا به شدت کم است. به سختی چیزی برای خوردن گیر میآید. امنیت مسئله دیگر است. شنیده ام که سارقانی که مسلح اند به خانه ها دستبرد زده اند. مردم دارند همدیگر را می کشند. از تجاوز و آدم ربایی هم گفته می شود. از نظم و پلیس خبری نیست و از مردم خارج از تاکلوبان هیچ خبری نداریم. هرج و مرج کامل است.” سازمان ملل متحد می گوید آمار تلفات توفان در تاکلوبان دست کم ۱۷۰۰ نفر است که می تواند تا ده هزار نفر گسترش یابد. این سازمان از ارسال کمک های اولیه به ارزش ۲۵ میلیون دلار برای این منطقه خبر داده است.

در مورد کمک های بشردوستانه به بازماندگان این فاجعه، یورونیوز گفتگویی دارد با “الیزابت بیرز” از برنامه جهانی غذا.

یورونیوز: “قبل از آنکه در مورد کمک ها صحبت کنیم، آیا سازمان ملل آماری از کشته شدگان توفان فیلیپین دارد؟ سخن از ده هزار نفر است و شاید هم بیشتر و تعداد بسیاری مجروح.”

الیزابت بیرز: “برآورد دقیق بسیار دشوار است. اما ارزیابی های اولیه مربوط به منطقه تاکلوبان است که در آنجا تقریبا 7 هزار جزیره کوچک به امتداد ۶۰۰ کیلومتر وجود دارد و تمام ساحل ها درگیر توفان شده اند. فکر می کنم تا زمانی که کمک ها به این مناطق دور برسد، اطلاع زیادی نخواهیم داشت و البته جان به در بردگان در اولویت قرار دارند.”

یورونیوز: “سازمان برنامه غذا، در خط مقدم مبارزه علیه گرسنگی است. اولین اقدامات در شرایط اضطراری چیست؟”

الیزابت بیرز: “حتا قبل از آنکه توفان زمین این سواحل را درنوردد، ما محموله هایی از بیسکویت های انرژی زا و دو هزار تن برنج را روانه کردیم. روز دوشنبه 44 تن از این بیسکویت ها به تاکلوبان رسید. آنها را به عنوان کمک اولیه فرستادیم، چون بویژه بیسکویت ها بدون نیاز به پختن و آماده کردن قابل استفاده فوری بودند. بیسکویت ها بازماندگان را با ویتامین های لازم تامین می کردند. با رسیدن ۴۴ تن از آنها به محل، ما قادر بودیم ۱۲۰ هزار نفر مردم را تغذیه کنیم. ۱۶۱ تن دیگر نیز در راه است. یک پل هوایی بین انبارهای ما در دوبی با مانیل و تاکلوبان برقرار است. با این محموله های اولیه غذا، ما امیدواریم بازماندگان را برای یک هفته اول کمک کنیم.”

یورونیوز: “با توجه به موانع تدارکاتی و مشکل غارت مواد غذایی که ما در گزارش خود یاد کردیم، و آنطور که می گویید با وجود هزاران جزیره، شما این کار را چگونه مدیریت می کنید؟”

الیزابت بیرز: “فکر می کنم از نظر تدارکاتی یک کابوس است، یک چالش واقعی برای موسسات کمک های بشردوستانه. همین که بخواهیم یک درخت یا تیر برق قطع کنیم، کار بسیار کند می شود و از فرودگاه تاکلوبان تا مرکز شهر یازده کیلومتر فاصله است. طی این مسافت شش ساعت طول می کشد. این می تواند به ما نشان دهد که توزیع کمک ها تا چه حد دشوار است.”

یورونیوز: “این فاجعه، سونامی اقیانوس هند در سال ۲۰۰۴ را یادآوری می کند. گفته شد که موسسات کمک رسانی در حال رقابت بودند. آموزه های آن فاجعه چه بود؟”

الیزابت بیرز: “در آن مورد، زمانی که اولین کارشناسان به محل رسیدند، اقدامات موازی آغاز شد، زیرا خسارات و ویرانی هایی که در اندونزی دیده شد نیز فوق العاده بود. اما مقایسه را باید کنار گذاشت. سازمان ملل و تشکل های غیر دولتی از هر فاجعه ای می آموزند و درس اصلی اینست که نباید شتابزده بود. تدارک کمک ها هرچه سازمان یافته تر باشد، موثرتر است. باید از هجوم مردم به محل که مخل هماهنگی است، پرهیز کرد. وقتی خوب تدارک شود، امیدوار می شوم که تا حد امکان موثر باشد. اما در شرایطی این چنین، باید اقرار کنیم که کار بسیار دشوار است.”

یورونیوز: “و پرسش آخر اینکه، وقتی شما درخواست کمک مالی می کنید، ما به عنوان تک تک شهروندان چگونه می توانیم در این کار شرکت کنیم؟”

الیزابت بیرز: “درخواست کمک ما از طریق این وب سایت است و هرکس حتی مبلغ کوچکی می تواند کمک کند: wfp.org/typhoon

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

سیل استان سیستان و بلوچستان ایران؛ خطر حضور گاندوها همزمان با نبود مواد غذایی در شماری از روستاها

شمار کشته شدگان حادثه سقوط بهمن در افغانستان به ۲۵ نفر افزایش یافت

سیل در آنتالیای ترکیه دستکم یک قربانی گرفت