خبرنگاری، حرفه ای تقریبا غیرممکن برای زنان افغان

خبرنگاری، حرفه ای تقریبا غیرممکن برای زنان افغان
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

فروزان دانش رحمانی ۲۸ ساله است و ده سال است که حرفه خبرنگاری را دنبال می کند. او برای آژانس خبری پژواک در کابل، پایتخت افغانستان کار می کند. وی اشتیاق فراوان به اخبار دارد و همین اشتیاق باعث می شود که دشواری کار را فراموش کند.

فروزان دانش رحمانی می گوید: “ما محصول جنگ هستیم. ما در جنگ متولد و بزرگ شده ایم. ما با جنگ زندگی می کنیم. برای ما عادی شده است. دیگر احساس ترس و وحشت نمی کنم. برعکس، هرجایی که انفجاری یا حادثه ای رخ می دهد، جنگ یا رویارویی می شود، می خواهم کار خود را که خبر نگاری است انجام دهم.”

خانه نشینی فروزان در دوران حکومت طالبان، شاید یک حاصل هم داشت.

فروزان اضافه می کند: “در آن زمان من در خانه بودم و نمی توانستم به مکتب بروم، چون طالبان اجازه نمی داد. من بیشتر به رادیو گوش می دادم، آن موقع تلویزیون هم ممنوع بود. رادیو را مخفیانه گوش می کردم و همیشه اخبار داغ روز را می شنیدم. همین باعث علاقه من به مطبوعات شد.”

موقعیتی که فروزان برای دستیابی به آن بشدت مبارزه کرد و بارها تهدید شد. زمانی که او مجری یک برنامه تلویزیونی بود، فشارها بیشتر شد. یکی از همکاران مرد فروزان از کار با او امتناع کرد. او حتی تهدید به ربایش شد.

فروزان می گوید: “در این زمان چند فرد مسلح که کوماندو بودند به دفتر تلویزیون ما رفتند و رییس اطلاعات و فرهنگ وقت را تهدید کردند و تحت فشار قرار دادند و گفتند که به دختر اجازه کار در تلویزیون ندهد. آنها گفتند: “اگر بار دیگر تصویرش را در تلویزیون ببینیم برایت مشکل خلق می کنیم و ممکن است تو را از بین ببریم.” به شکل بسیار جدی گفتند. از آن روز دیگر من اجازه اجرای برنامه در تلویزیون را نیافتم. آنجا بود که من تعهد کردم که باید با این مقابله کنم و انرژی بدست آوردم.”

افغانستان یکی از خطرناک ترین کشورها برای خبرنگاران است. آنها از سوی گروه های مذهبی، مسئولان محلی یا حتی اقوام خود زیر فشار قرار دارند.

هرچند خانواده فروزان در وهله اول با حرفه او موافق نبود، با گذشت زمان از او حمایت کرد. ولی اقوام او همچنان نظر موافقی ندارند.

فروزان می گوید: “در آن زمان بعضی از اقوام ما رفت و آمدشان را با ما قطع کردند. چون آنها از اینکه دختر خویششان در تلویزیون و در یکجا با مردان کار می کند، خوششان نمی آمد.”

هنوز شناخت حرفه زنان در افغانستان دور و دسترسی آنها به قدرت دورتر است. طبق گفته فروزان این وضعیت برای کشور مضر است. فروزان چند ماه پس از تهیه این گزارش با ترک آژانس خبری پژواک، برای کار به آژانس خبری دیگری پیوست.

فروزان تاکید می کند: “زنان احساساتی هستند. در بسیاری از موارد خانم ها می توانند قلب های خشن مردان را به اصطلاح آب کنند. در مسئله صلح، خانم ها بهتر می توانند عمل کنند مثلا برای مذاکره با طالبان، تلاش می شود که به خانم ها بیشتر سهم داده شود. حکومت افغانستان هم چندین بار درباره این موضوع صحبت کرده است. بیشتر نهادها هم کوشش می کنند که در این مسئله خانم ها باشند، یعنی در پروسه مذاکره، و این می تواند باعث موفقیت آن باشد. صد در صد حضور خانم ها می تواند تاثیر گذار باشد.”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

سازمان ملل اعدام‌های در ملاءعام افغانستان را به شدت محکوم کرد

سازمان ملل در آستانه نشست دوحه: طالبان زنان را می‌هراسانند؛ امارت اسلامی: زنان ضعیف‌تر از مردانند

طالبان با «ابراز ناراحتی» از قطعنامه شورای امنیت معرفی نماینده ویژه را «غیرضروری» دانست