مریخ با چشم‌اندازی خشک و میزان بالای تشعشعات کیهانی شاید مقصد ایده‌آلی برای تعطیلات به نظر نرسد، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که این سیاره زمانی دارای سواحل شنی بوده است.
آگهی
در حالی که کشف شبکه‌های دره‌ای و سنگ‌های رسوبی در مطالعات پیشین نشان داده است که روزگاری رودخانه‌هایی در سطح مریخ جریان داشته‌اند، بحث‌هایی میان دانشمندان وجود داشت که آیا این سیاره زمانی اقیانوس هم داشته است یا خیر.
حالا پژوهشگران می‌گویند شواهد جدیدی به دست آورده‌اند که نشان‌دهنده وجود سواحل مدفون در مریخ است. این کشف پس از تحلیل داده‌های تصویربرداری زیرسطحی توسط کاوشگر «ژورانگ» چین به دست آمده است.
دکتر بنجامین کاردناس، یکی از نویسندگان این تحقیق از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، در این باره گفت: «ژورانگ به منطقه جنوبی اتوپیا در مریخ فرستاده شد، در نزدیکی مناطقی که پیش‌تر خطوط ساحلی باستانی بر اساس داده‌های ماهواره‌ای در آن‌ها شناسایی شده بودند.»
محققان می‌گویند نتایج حاصل از مطالعات در دشت‌های شمالی مریخ مشابه داده‌هایی است که در خط ساحلی زمین با استفاده از رادار نفوذکننده به زمین به دست آمده است.
دکتر کاردناس گفت: «رادار معمولاً حتی تغییرات جزئی در اندازه رسوبات را تشخیص می‌دهد که احتمالاً در اینجا هم چنین اتفاقی رخ داده است.»
به گفته محققان، این ساحل مریخی در طول زمان تغییر موقعیت داده است. داده‌های به‌دست‌آمده نشان می‌دهند مجموعه‌ای از لایه‌ها به سمت شمال شیب دارند که به گفته کاردناس نشان می‌دهد ساحل به مرور زمان به سمت اقیانوس گسترش یافته است.
وی در این باره گفت: «در واقع، این ساحل دست‌کم ۱.۳ کیلومتر به سمت شمال درون اقیانوس گسترش یافته است.»
آقای کاردناس با تاکید بر این‌که این کشف پیامدهای مهمی دارد، گفت: «این ساختاری ساده است اما نشان می‌دهد که جزر و مد وجود داشته، امواج فعال بوده‌اند و یک رودخانه در نزدیکی محل، رسوبات را تأمین می‌کرده است. تمامی این عوامل باید برای مدت طولانی فعال می‌ماندند.»
محققان اشاره کرده‌اند که گرچه ویژگی‌های شیب‌دار ممکن است بر اثر فرآیندهای دیگری نیز ایجاد شده باشند، اما هیچ‌یک از آن‌ها داده‌های به‌دست‌آمده را توضیح نمی‌دهند.
دکتر کاردناس اضافه کرد: «ما احتمال فعالیت‌های آتشفشانی، رودخانه‌ای و تپه‌های شنی ناشی از باد را رد کردیم. همه این‌ها در مریخ به‌وفور دیده شده‌اند، اما ساختار کشف‌شده با هیچ‌کدام از آن‌ها همخوانی ندارد.»
کشف این ساحل مریخی می‌تواند برای درک قابلیت زیست‌پذیری گذشته مریخ اهمیت داشته باشد.
به گفته آقای کاردناس، «یک ساحل، مرزی میان آب کم‌عمق و هوا و خشکی است. چنین محیط‌هایی بر روی زمین اولین محل‌های پیدایش حیات بوده‌اند و به نظرم مریخ هم می‌تواند مکان مناسبی برای یک ماموریت پیگیری به‌دنبال نشانه‌های حیات باستانی باشد».
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
در همین حال هرچند این خط ساحلی مریخ ممکن است شنی بوده باشد، با این وجود شباهت آن به سواحل زمین محدود است. چرا که به اعتقاد محققان نه درختان نخلی وجود داشته و نه مرغان دریایی و احتمالاً دمای آن نیز بسیار سرد بوده است.
نتایج مطالعات تازه در نشریه «آکادمی ملی علوم ایالات متحده» منتشر شده است.