«در طول سه سال گذشته دائما خشکسالی داشتهایم اما با این وجود کمبود برق نداشتیم چراکه این نیروگاههای زمینگرمایی در کنیا راهاندازی شدهاند. »
کنیا هفتمین تولیدکنندهٔ بزرگ انرژی زمینگرمایی و در شرق آفریقا پیشگام این کار است، در حالی که ژاپن و دیگر کشورها سالهاست برای بهرهبرداری از این انرژی با کنیا همکاری میکنند.
فشردگی لایههای زمین بر روی گسل عظیم شرق آفریقا گازهای داغ را به نزدیکی سطح زمین رانده است و پنج نیروگاه در اُلکاریا در حاشیهٔ پارک ملی کنیا موجود است که ۸۰۰ مگاوات برق تولید میکند، و برای مصرف ۴ میلیون خانه در سال کافی است. الکتریستهٔ زمینگرمایی سبب میشود کنیا، که تولید برقش به توربینهای آبی وابسته است، بهتر با پیامدهای تغییرات آبوهوایی کنار بیاید.
سایروس کارینگیتی، مشاور توسعهٔ انرژی زمینگرمایی از شرکت کنجن میگوید: «در طول سه سال گذشته دائما خشکسالی داشتهایم اما با این وجود کمبود برق نداشتیم چراکه این نیروگاههای زمینگرمایی در کنیا راهاندازی شدهاند. قابلیت تولید برق زمینگرمایی ما حدود ۱۰ هزار مگاوات در ۲۳ نقطه کشور است که ما تنها ۲ نقطه از آنها را به بهرهبرداری رساندهایم.»
آژانس همکاریهای بینالمللی ژاپن از سالها پیش با کنیا همکاری داشته و تا کنون بیش از ۸۵۰ میلیون دلار در اُلکاریا سرمایهگذاری کرده است.
هاجیمه ایواما، نمایندهٔ ارشد آژانس همکاریهای بینالمللی ژاپن در این باره میگوید: «کنیاییها میتوانند از منابع خودشان استفاده کنند و نیازی به واردکردن برق ندارند. انرژی زمینگرمایی بسیار کمهزینه و بسیار پاک است و هیچگونه آلودگی کربن ندارد.»
برق اتیوپی نیز که عمدتا با توربین آبی فراهم میشود در پی تغییرات آبوهوایی دچار اختلال شده است. اما این کشور نیز قابلیت تولید ۱۰ هزار مگاوات برق زمینگرمایی را دارد.
یافتن بهترین نقطه برای آغاز کار زمان میبرد، نخست تصویربرداری ماهوارهای لازم است، سپس کاوش سطحی و بعد تحلیل گاز. به بهرهبرداری رساندن یک نیروگاه زمینگرمایی چیزی حدود ۵۰۰ میلیون دلار سرمایه نیاز دارد.
کاناکو ماسودا، مشاور پروژه توسعهٔ انرژی زمینگرمایی، آژانس همکاریهای بینالمللی ژاپن میگوید: «قابلیت تولید برق زمینگرمایی در جیبوتی هزار مگاوات است و تقاضای فعلی آن حدود چندصد مگاوات بیشتر نیست، بنابرین اگر حتی یک دهم این مقدار را هم به بهرهبرداری برسانیم تأثیر بزرگی روی تولید انرژی این کشور دارد.»