این رزمایش با هدف تقویت توان بازدارندگی و واکنش سریع ناتو در برابر تهدیدات بالقوه، به‌ویژه از سوی روسیه، برگزار می‌شود و گامی مهم در نمایش هماهنگی و قدرت نظامی این ائتلاف در شرایط بحرانی است.
آگهی
رزمایش بزرگ ناتو تحت عنوان «دارت ثابت قدم - Steadfast Dart» روز دوشنبه ۱۳ ژانویه (۲۴ دی) در منطقه بالکان آغاز شد. بیش از ۱۰ هزار نیروی هوایی، زمینی، دریایی و نیروهای ویژه در این رزمایش شرکت خواهند کرد.
بر این اساس، ۹ کشور عضو ناتو از تاریخ ۱۳ ژانویه تا ۲۶ فوریه (۲۴ دی تا ۸ اسفند) مانورهایی را در رومانی، بلغارستان و یونان انجام خواهند داد.
این رزمایش با هدف اثبات توانایی ناتو برای واکنش سریع و «دفاع در برابر اقدامات هر دشمن بالقوه، از جمله روسیه» است.
کوتاه شدن زمان تشریک مساعی گروه‌ها در سراسر ناتو
در بیانیه مطبوعاتی وزارت دفاع بریتانیا آمده است که «نیروی جدید واکنش سریع ناتو نه تنها به دفاع از آن در شرایط بحرانی کمک خواهد کرد، بلکه پتانسیل مهار دشمنان ما از جمله روسیه را نیز تقویت خواهد کرد. این امر باعث می‌شود تا تشریک مساعی گروه‌ها در سراسر ناتو در مدت زمان کوتاه‌تری تضمین شود، امری که پیش‌تر غیرقابل‌دسترس بود.»
وزارت دفاع بلغارستان نیز به تفصیل توضیح داد که ۱۷ کشتی، بیش از ۲۰ هواپیما و بالگرد و ۱۵۰۰ قطعه ادوات سخت‌افزار نظامی مانند تانک، سامانه‌های موشکی، یگان‌های توپخانه خودکششی، خودروهای رزمی پیاده نظام و نفربرهای زرهی در این رزمایش شرکت خواهند کرد.
به گفته کارشناسان، سناریوی رزمایش «دارت استوار» کاملاً با مفهوم استراتژیک ائتلاف ناتو مطابقت دارد، راهبردی که در آن روسیه به عنوان «تهدید اصلی امنیتی» شناخته شده است.
هشدار دبیر کل ناتو به اتحادیه اروپا
در همین حال، مارک روته، دبیرکل ناتو روز دوشنبه ۱۳ ژانویه (۲۴ دی) به اتحادیه اروپا هشدار داد تا از مانع‌تراشی‌هایی که «کشورهای غیر اتحادیه اروپایی حاضر در ناتو» را از مشارکت در طرح‌های صنعت دفاعی آن محروم می‌کند، اجتناب کند.
کمیسیون اروپا به عنوان رکن اجرایی اتحادیه اروپا سال گذشته میلادی طرحی ۱.۵ میلیارد یورویی را برای تشویق کشورها به خرید مشترک از شرکت‌های اروپایی و افزایش ظرفیت صنعتی پیشنهاد کرد.
اما کشورهای عضو اتحادیه اروپا هنوز به توافق نرسیده‌اند که چه بخشی از این صندوق باید منحصراً به شرکت‌های مستقر در اتحادیه اروپا تخصیص یابد.
اکثر اعضای اتحادیه اروپا عضو ناتو هستند، اما برخی از اعضای اصلی این ائتلاف نظامی مانند ایالات متحده، بریتانیا و ترکیه بخشی از اتحادیه اروپا نیستند.
آقای روته گفت: «از آنجایی که روسیه، چین، کره شمالی و ایران همکاری‌های صنعتی دفاعی خود را به سطوح بی‌سابقه‌ای افزایش می‌دهند، ایجاد موانع جدید بین متحدان یک خودآزاری است.»