استفاده مؤثر اسرائیل از موشکهای بالستیک هوا به زمین در حملات خود علیه ایران، باعث افزایش علاقه کشورها به این سلاح و تلاش آنها برای دستیابی به آن شده است. این تمایل روزافزون در حالی است که بسیاری از قدرت‌های بزرگ استفاده از این نوع موشک را در مقایسه با موشکهای کروز و بمب‌های گلاید کم کرده بودند.
آگهی
بنا بر اعلام ارتش اسرائیل، در جریان حمله ۲۶ اکتبر به ایران، کارخانه‌های موشکی و پدافند هوایی ایران در سه موج حمله نابود شدند. تحلیلگران نیز با اتکا به تصاویر ماهواره‌ای تایید کردند ساختمان‌هایی که زمانی برای برنامه هسته‌ای ایران استفاده می‌شد در این حمله، هدف قرار گرفتند.
جاستین برانک، کارشناس اندیشکده بریتانیایی دفاع و امنیت در لندن (RUSI) می‌گوید این حملات در حالی انجام شده که تهران از این مراکز با «طیف گسترده‌ای» از سامانه‌های ضدهوایی دفاع می‌کرده است.
موشکهای بالستیک اغلب از نقاط پرتاب مشخصی شلیک می‌شوند و معمولا نیز نمی‌توان مسیر پروازشان را تغییر داد؛ با این وجود به گفتۀ کارشناسان موشکهای بالستیک دارای سرعت بالا و بسیار دقیق مانند موشکهای ساخت صنایع هوافضای اسرائیل، مشکلات پیش‌روی موشکهای بالستیک زمینی و موشکهای کروز پرتاب شده از هوا را ندارند.
جفری لوئیس، از مدیران برنامه منع گسترش تسلیحات در موسسه مطالعات بین‌المللی میدلبری کالیفرنیا می‌گوید: «مزیت اصلی موشکهای بالستیک هوا به زمین (ALBM) نسبت به موشکهای کروز پرتاب شده از هوا (ALCM) سرعت نفوذ آنها به سیستم‌های دفاعی است و به نظر می‌رسد نقاط منفی دیگر انواع این موشک تا حد زیادی حل شده است.»
موشکهای بالستیک زمین پرتاب (که ایران امسال دوبار از آنها برای حمله به اسرائیل استفاده کرد و اوکراین و روسیه نیز از زمان تهاجم روسیه در سال ۲۰۲۲ میلادی از آنها استفاده می‌کنند) همچون موشک کروز در زرادخانه بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد.
اما از آنجا که موشکهای بالستیک هوا به زمین توسط هواپیما حمل می‌شوند، نقاط پرتاب آنها انعطاف‌پذیر است و به برنامه‌ریزی دقیق‌تر حملات کمک می‌کند.
یوزی روبین، محقق ارشد مؤسسه استراتژی و امنیت اورشلیم و یکی از معماران دفاع موشکی این کشور می‌گوید: «مزیت این موشکها در این است که پرتاب‌های هوایی می‌توانند از هر سمتی بیایند و به این ترتیب دفاع در برابر آنها پیچیده‌تر می‌شود.»
با این وجود، این سلاح‌ها نیز در برابر پدافند هوایی آسیب ناپذیر نیستند و بطور مثال در اوکراین، موشکهای لاکهید مارتین پاتریوت PAC-3 بارها موشکهای هوا به زمین کینژال روسیه را رهگیری کرده‌اند.
اگرچه بسیاری از کشورها از جمله ایالات متحده و بریتانیا، در طول جنگ سرد آزمایش‌هایی را روی موشکهای بالستیک هوا به زمین انجام دادند اما در حال حاضر گمان می‌رود که تنها اسرائیل، روسیه و چین این تسلیحات را در اختیار دارند.
واشنگتن دارای زرادخانه بزرگی از موشکهای کروز و انواع دیگر سلاح های تهاجمی دوربرد است و به همین دلیل تا کنون علاقه چندانی به موشکهای بالستیک هوا به زمین نشان نداده بود.
یکی از مدیران صنایع دفاعی ایالات متحده که به دلیل حساسیت موضوع نمی‌خواهد نامش فاش شود، می‌گوید: «از آنجایی که موشکهای بالستیک هوا به زمین اساسا ترکیبی از هدایت، کلاهک و موتور موشک هستند، بسیاری از کشورهایی که تسلیحات دقیقی دارند، توانایی تولید آن را نیز خواهند داشت. این روشی هوشمندانه برای استفاده از مجموعه‌ای از فن‌آوری‌ها و تبدیل آنها به یک سلاح جدید است که توانایی بسیار بیشتری به کشورها آن هم با بهایی کمتر می‌دهد.»