راهپیمایی جهانی زنان در ۲۱ ژانویه در اعتراض به ریاست جمهوری دونالد ترامپ

آگهی

پیش بینی می شود که راهپیمایی روز شنبه ۲ بهمن (۲۱ ژانویه) به بزرگترین راهپمیایی در تاریخ ایالات متحده آمریکا تبدیل شود. قرار است در این روز دویست هزار نفر در خیابانهای واشنگتن، پایتخت آمریکا به راهپیمایی زنان بپیوندند. این حرکت در اعتراض به دونالد ترامپ و برای نشان دادن همبستگی میان اقلیتها در این کشور انجام می شود.

برخی از چهره های سرشناس آمریکا همچون اسکارلت جوهانسون، کتی پری، شرلین سرکیسیان، جولیان مور و رابرت دنیرو نیز برای شرکت در این رویداد اعلام آمادگی کرده اند.

ربکا رودریگز که یک فیلم ساز است قصد دارد در این راهپیمایی حضور یابد زیرا معتقد است دونالد ترامپ برای مقام ریاست جمهوری مناسب نیست.

او می گوید: «من فردی را می بینم که با کلماتش نفرت و خشونت علیه جوامع به حاشیه رانده شده در این کشور را تشویق می کند.»

شرکت کننده ها انگیزه های متفاوتی دارند. برخی برای حمایت از حقوق همجنسگرایان می آیند، برخی برای حمایت از حقوق مهاجران، گروهی نیز برای دستمزد برابر، کنترل استفاده از اسلحه، حق سقط جنین، عدالت نژادی یا تغییرات آب و هوایی. مردان نیز می توانند در این راهپیمایی شرکت کنند.

لیندا سرسور، از شرکت کنندگان در این رویداد می گوید: «مردمی که در این راهپیمایی به خار بزرگی در چشم این دولت تبدیل می شوند، زنان این کشور هستند.»

ایده برگزاری این راهپیمایی پس از آن قوت یافت که سخنان توهین آمیز دونالد ترامپ در سال ۲۰۰۵ درباره زنان در جریان مبارزات انتخاباتی او در سال ۲۰۱۶ میلادی در شبکه های اجتماعی منتشر شد.

راهپیمایی واشنگتن، تنها راهپیمایی این روز نخواهد بود. قرار است صدها هزار نفر در دیگر ایالتهای آمریکا و در ۳۰ کشور دیگر، از کلمبیا تا میانمار، از عراق تا عربستان سعودی در این روز به نشانه اعتراض به خیابانها بیایند.
تا کنون اخبار مربوط به برگزاری ۶۰۰ راهپیمایی در سراسر جهان منتشر شده است. قرار است به همین مناسبت، تنها در شهر لندن یک راهپیمایی ۱۰ هزار نفره برگزار شود.

در میان معترضان، فعالانی از تمام گروههای اجتماعی دیده می شود و یکی از ابتکارات در این باره، از کالیفرنیا سرچشمه گرفته است. قرار است بسیاری از شرکت کنندگان در این روز، کلاه های دستباف صورتی بر سر بگذارند.

مارینا مونت روس، از بافندگان و طرفداران این ایده می گوید: «هر بار که یک کلاه می بافم می گویم اکنون دیگر کافیست و باید این کار را متوقف کنم. سپس چیزهایی درباره دونالد ترامپ در روزنامه ها می خوانم و با این کار دوباره کاموا به دست می گیرم و کلاه بیشتری می بافم. نمی خواهم کسی که مایل است از این کلاهها به سر داشته باشد، درنهایت بدون کلاه در راهپیمایی شرکت کند.»