ونزوئلا در آستانه ورشکستگی

آگهی

ونزوئلا در آستانه انفجار قرار دارد. مردم از کمبود برق، آب و مواد غذایی به ستوه آمده اند. آنها از اول صبح برای خرید مواد غذایی یارانه ای صف می بندند، اما بیشتر اوقات چیزی گیرشان نمی آید.

یکی از ساکنان کاراکاس، پایتخت ونزوئلا می گوید: «ما هنوز جایی را پیدا نکرده ایم که بتوانیم برنج، ماکارونی، کره و مواد دیگر بخریم تا بچه هایمان غذایی بخورند. از این وضعیت خسته شده ام. ما را در چنین موقعیتی قرار می دهند و حتی به ما نمی گویند که چیزی ندارند تا ما برای خوردن به خانه ببریم.»

شهروند دیگری می گوید: «صف ها خیلی طولانی هستند، تاکنون هرگز چنین چیزی را ندیده بودیم. من هرگز مردم را در این وضعیت ندیده بودم. وضعیت آن قدر بد است که حتی برای بچه هایمان شیر نداریم.»

ونزوئلا که یکی از مهم ترین ذخایر نفتی جهان را در اختیار دارد و این محصول ۹۶ درصد از منابع درآمد ارزی این کشور را تشکیل می دهد، به دلیل افت قیمت جهانی نفت خام با بحران اقتصادی روبرو شد. تولید ناخالص ملی ونزوئلا در سال ۲۰۱۴، ۳.۹ درصد و در سال ۲۰۱۵، ۵.۷ درصد افت کرد. تعداد شرکت های ونزوئلا از ۱۳ هزار در سال ۱۹۹۹ به تنها ۴۰۰۰ در سال ۲۰۱۶ رسید.

تورم ۱۴۱.۵ درصدی سال ۲۰۱۴ به ۱۸۰.۹ درصد در سال گذشته رسید و بنا به اعلام صندوق جهانی پول در سال جاری به رکورد وحشتناک ۷۰۰ درصد خواهد رسید.

نابسامانی اقتصادی به نابسامانی اجتماعی دامن زده است. غارت مغازه ها در شهرها روز به روز بیشتر می شود. به گزارش «ناظران نزاع های اجتماعی ونزوئلا» در سه ماهه نخست سال جاری ۱۰۷ مورد غارت و به طور میانگین روزی ۱۷ مورد اعتراض خودجوش در این کشور روی داده است.

۷۰ درصد مردم ونزوئلا به مدیریت رئیس جمهوری نیکولاس مادورو انتقاد دارند و مدیران شرکت ها و توطئه گران خارجی را عاملان فلاکت کشور خود می دانند.

آقای مادورو جمعه پیش وضعیت اقتصادی اضطراری در کشور اعلام کرد. وی گفت: «امروز سیزدهم مه وضعیت اضطراری برای اقتصاد اعلام می کنم تا از کشور دفاع کنم. این دستور برای نجات کشور ما تأیید و امضا شده است.»

مخالفان مادورو تاکنون یک میلیون و هشتصد امضا برای همه پرسی عزل او از سمت ریاست جمهوری جمع آوری کرده اند. آنها با این که اکثریت کرسی های مجلس را در اختیار دارند، هنوز نتوانسته اند اعتراضات به حزب حاکم چاویست را در یک مسیر هدایت و ساماندهی کنند.