آگهییک مقام وزارت بهداشت ایران میگوید سالانه ۱۲۰ هزار نوزاد نارس و ناهنجار در کشور به دنیا میآیند که این موضوع منجر به افسردگیهای بسیار شدید خانوادههای آنها میشود.
محمد حیدرزاده، رئیس اداره سلامت نوزادان وزارت بهداشت ایران در گفتگو با خبرگزاری ایرنا میافزاید که اکثر خانوادهها موفق به سقط قانونی نمیشوند و از این رو ۷۰ درصدشان دچار افسردگیهای بسیار شدید میشوند.
وی با تشریح مشکلات این نوزادان و همچنین تنشها و تضادهایی شدیدی که خانوادههای این نوزادان دچار آن میشوند میگوید: با تولد یک نوزاد نارس فقط یک نفر دچار مشکل نمیشود، یک خانواده به هم میریزد، پدر و مادر این نوزادان که عمدتا جوانان بین ۲۰ تا ۲۷ سال هستند و هنوز تجربه کافی ندارند و تازه زندگی مشترک را شروع کردهاند، با تولد نوزاد نارس به شدت دچار مشکلات روانی و حتی معنوی میشوند. این والدین دچار یک خشم سرکش از روزگار و سرنوشت میشوند، احساسی که تا کسی آن را تجربه نکرده باشد، متوجه آن نمیشود.
آقای حیدرزاده میافزاید: تحقیقات انجام شده در وزارت بهداشت نشان میدهد که بیش از ۷۰ درصد والدینی که فرزند آنها با مشکل متولد میشود، دچار افسردگی میشوند. درصد قابل توجهی از این خانوادهها که میزان آن را مطالعه نکردهایم هم دچار تضادهای اساسی در زندگی میشوند، این مسئله آن قدر مهم است که در وزارت بهداشت برای آن یک بسته ویژه خدمات روانی و معنوی برای والدین به منطور حمایت تا آخر عمر تدوین کردهایم.
این مقام وزارت بهداشت با اشاره به مشکلات اقتصادی در کنار مشکلات روانی خانوادهها میگوید: علاوه بر نکته بسیار مهم افسردگی و تضادهای جدی والدین این نوزادان، مشکلات اقتصادی هم وجود دارد. بسیاری از خانوادهها توان پرداخت هزینههای درمان نوزادانشان را ندارند، در اغلب موارد، مادر باید در بیمارستان بماند اما جایی برای ماندن مادر نوزاد در بیمارستان نیست و مادر مجبور است، هزینه رفت و آمد از منزل به بیمارستان را هم بپردازد.
وی میگوید: هزینههایی که یک خانواده برای بستری نوزاد خود در بیمارستان دولتی متحمل می شود، ماهانه بین چهار تا پنج میلیون تومان است، هزینه تغذیه مادر را نیز باید اضافه کرد و در بخش خصوصی که هزینهها به مراتب بیشتر است.
دکتر محمد حیدرزاده، رئیس اداره سلامت نوزادان وزارت بهداشت ایران
سقط قانونی و غیرقانونی
رئیس اداره سلامت نوزادان وزارت بهداشت ایران در ادامه به تشخیص نوزادان ناهنجار پیش از تولد و موضوع سقط قانونی و غیرقانونی میپردازد و میگوید: اگر تشخیصها به موقع و قبل از ۱۶ هفتگی انجام شود و متوجه شویم که ناهنجاری ارثی وجود دارد، میتوان دستور سقط قانونی صادر کرد. اما برای صدور چنین دستوری باید دوبار آزمایش انجام شده باشد و مدارک محکم و مستند باشد، زمان آن هم تا ۱۶ ماهگی بسیار کوتاه است و باید سریع انجام شود.
وی میافزاید: برخی از این آزمایشها نیز نیازمند نمونهبرداری از مایع آمنیوتیک جنین است که باید متخصص ژنتیک بررسیهای پیچیدهای روی آن انجام دهد. به علت همین پروسه سخت و زمان اندک آن بسیاری از مادرانی که نوزاد ناهنجار دارند، موفق نمیشوند، سقط قانونی انجام دهند و دچار تضاد اخلاقی میشوند.
آقای حیدرزاده میگوید: همه مادرانی که بعد از ۱۶ هفتگی متوجه ناهنجاری و ناقص بودن نوزادشان میشوند، سقط غیر قانونی انجام میدهند. حدود یک سوم مادران این نوزادان موفق به سقط قانونی میشوند و بیش از دو سوم این سقط ها غیر قانونی انجام می شود که بسیار مخاطره آمیز است و اطلاعات دقیقی درباره آن نداریم.
وی در ادامه میافزاید که بخشی از خانوادهها نیز موفق به سقط نمیشوند و تقریبا تمام مادرانی که نوزاد ناهنجار را سقط نکردهاند، بعد از زایمان و در دوره نوزادی پشیمان میشوند و وقتی بچه خود را میبینند که دچار مشکل است، زجر میکشند. در واقع این مسئله خیلی مهمی است، هم کسانی که سقط غیر قانونی میکنند دچار تضادهای شدید معنوی و اخلاقی میشوند و هم کسانی که نوزاد ناقص را سقط نکردهاند چون میبینند که بچه شان زجر میکشد و گاهی این تضاد روحی تا آخر عمر باقی میماند.
این مقام وزارت بهداشت در پایان با بیان اینکه این مشکلات و ناهنجاریها در افراد فقیر بیستر است میگوید: بررسیها نشان میدهد، که تفاوت معناداری بین ۲۰ درصد بالا و ثروتمند و ۲۰ درصد فقیر کشور از این نظر وجود دارد و میزان تولد نوزاد نارس در ۲۰ درصد فقیر دو تا سه برابر خانوادههای ثروتمند است، اما مساله سواد عامل بسیار مهمتری است و ارتباط معنادارتری بین سطح سواد و تولد نوزاد نارس وجود دارد و در خانوادههای با سوادتر، تولد نوزاد نارس و ناهنجار بسیار کمتر است.