آگهیچگونه بوئینگ ۷۷۷ خطور هواپیمایی مالزی از صفحه کنترل رادار محو شد و بنوعی در یک سیاه چاله فرو رفت؟
پرواز شنبه شب ۸ مارس کوالالامپور – پکن مانند همیشه در ۱۳ دقیقه نیمه شب گذرنامه های مسافرانی که بیشتر تاجران، توریست های چینی و دانشجویان بودند را کنترل کرد. ساعت ۴۱ دقیقه بامداد هواپیما با ۲۳۹ مسافر از باند پرواز برخاست. همانند پروازهای شب هنگام، احتمالا کسی متوجه هیچ گونه علامت هشداری از تغییر مسیر هواپیما نشده است.
فهم توالی حوادثی که به ناپدید شده پرواز ام اچ ۳۷۰ انجامید برای تحقیقات و آنچه در جستجویش هستیم اهمیت اساسی دارد.
کمی بعد از ترک باند، هواپیما در محدوده مرزهای هوایی میان مالزی و ویتنام در یک نقطه آسیب پذیر قرار گرفت، جایی که کنترل های هوایی دو کشور می توانند فکر کنند که هواپیما تحت کنترل دیگری است.
در ساعت ۱:۱۹ دقیقه بامداد آخرین پیام از کابین خلبان مخابره شده که می گوید:«همه چیز خوب است، شب بخیر». ۲ دقیقه بعد، فرستنده هواپیما که مکان وارتفاع هواپیما را مخابره می کند غیر فعال می شود.
بین ساعت ۱:۰۷ تا ۱:۳۷ دقیقه سیستمی که پیام ها را به زمین می فرستد هم قطع می شود.
ساعت ۲:۱۵ دقیقه هواپیما توسط یک رادار نظامی در ۲۰۰ مایلی شمال غربی مالزی شناسایی می شود.
جستجو ها در مسیر اولیه هواپیما فورا آغاز می شود و تنها روز بعد مالزی اعلام می کند که هواپیما بعد از تغییر جهت، روی رادار نظامی شناسایی شده چرا که آنها فکر نمی کردند این موضوع خصمانه باشد.
از زمانی که گستره جستجو ها وسیع تر شده، کشورهای مختلف در حال جستجوی محور های شمالی – جنوبی آسیا، از جنوب اقیانوس هند تا استرالیا به مساحت ۲.۲ میلیون کیلومتر مربع هستند.
اکنون ۱۲ روز است که بوئینگ ۷۷۷ خطوط هواپیمایی مالزی ناپدید شده است. حادثه بی سابقه ای است که هرگز پیش از این اتفاق نیافتاده است. تمام فرضیه های ممکن مطرح و برخی از آنها دور ریخته شده اند. برای بررسی ابعاد این موضوع با ژرارد فلزر گفتگو کرده ایم.
یورونیوز:شما متخصص در حمل ونقل هوایی و خلبان سابق ایر فرانس هستید. لطفا به ما بگویید از نظر شما در دوازدهمین روز ناپدید شدن این هواپیما چه فرضیه هایی بطور کامل کنار گذ اشته شده اند؟
ژرارد فلزر: این یک درام واقعی با مقدار فراوانی بی نظمی و هرج و مرج در سیستم ارتباطی است. تئوری رخ دادن یک حادثه بزرگ و از دست دادن کنترل هواپیما موضوعی است که از نظر من قابل حذف نیست. دزدیده شدن هواپیما هم قابل طرح است، احتمال حضور دزدان یا یک بمب در هواپیما میتواند مطرح باشد. این که کار خود خلبان باشد هم قابل بررسی است. درباره موضوع خودکشی هم ما در ۴۰ سال گذشته مواردی داشته ایم، هر چند این فرضیه کمی ضعیف تر است. همانطور که راجع به ماجرای توطئه بزرگ مرداک، پادشاه رسانه های آمریکا مطرح بود، که تصور می شد خلبان روی یک باند کوچک فرود آمده و بعد هواپیما را با برگ های نخل پنهان کرده اند، گویی ما در دنیای دیگری هستیم.
یورونیوز: شنبه ۸ مارس ساعت یک و نوزده دقیقه به وقت محلی، یعنی ۳۹ دقیقه بعد از برخاستن هواپیما، آخرین تماس از کابین خلبان برقرار شده که می گوید: «همه چیز خوب است، شب بخیر»، بعد از آن چه اتفاقی می تواند رخ داده باشد؟
ژرارد فلزرر: می گویند که فرستنده بطور ارادی قطع شده است، در این صورت باید بتوان اثبات کرد که این کار ارادی بوده است. معنی این گفته این است که هواپیما تحت کنترل رادار بوده و روی صفحه رادار شما مکان حضور هواپیما را دارید و یک برچسب شناسایی هواپیما، ارتفاع آن و چیزهای دیگر که
بوسیله فرستنده ارسال می شود. اگر هواپیما از روی رادار ناپدید شده پس شاید یک انفجار در هواپیما رخ داده یا آنها همه چیز را یکباره از دست داده اند یا یک آتش سوزی به وقوع پیوسته و یا سیستم الکترونیک بکلی قطع شده است.
یورونیوز: از نظر شما فرضه انفجار هنوز قابل بررسی است؟ در این حالت چرا تاکنون لاشه یا تکه هایی از هواپیما پیدا نشده است؟
ژرارد فلزر: می خواهم بگویم که بهر حال در حادثه هواپیمای خطوط ریو – پاریس هم با اینکه آخرین موقعیت هواپیما را در دست داشتیم، تنها شش روز پس از حادثه تکه های هواپیما پیدا شد. در مورد اخیر هنوز هم می توان تصور کرد که بعد از ۱۲ روز از ناپدید شدن هواپیما، بتوانیم تکه هایی از هواپیما را بیابیم. ما نمونه های مشابهی داشته ایم مانند حادثه چند سال پیش در خطوط هواپیمایی ژاپن که هواپیما ناپدید شد و آنها زمان زیادی تلاش کردند که لاشه آنرا پیدا کنند اما موفق نشدند. بهر حال نمی توان تنها جلوی پایمان را بگردیم تنها به این خاطر که چراغی که در دست داریم تنها پیش پایمان را روشن می کند. در مورد این فرضیه که ممکن است هواپیما در دریا سقوط کرده باشد این یک گزینه است چرا که نه، شاید از ناامیدی این کار را انجام داده اند و اینکه هواپیما ضرورتا متلاشی نشده و شاید در خلیج هادسون در آمریکا دیده شود. در این حالت امواج دریا هواپیما را با خود می برد.
*یورونیوز: جستجو ها از این پس متمرکز است روی دو دالان هوایی، منطقه ای که بیش از ۷ میلیون متر مربع مساحت دارد، گویی در جستجوی یک سوزن در انبار کاه باشید. آیا می توان هواپیمایی در این ابعاد را مخفی کرد؟*
ژرارد فلزر: در واقع این منطقه بسیار بزرگ است و یافتن هواپیما در چنین وسعتی بسیار پیچیده است. این کار مانند بازی پوکر یا بازی پنهان کردن چیزی و بعد تلاش برای جستجوی آن است با لحاظ این موضوع که این کار تحت رادارهای جاسوسی انجام می شود. ما کاملا می دانیم که چه هواپیماهایی در کدام مناطق جهان در آسمان پرواز می کنند. ما قادریم بن لادن را از طریق تلفن همراهش پیدا کنیم. بهر حال کاملا بی معنی است که نمی توانیم هواپیمای ۳۰۰ تنی را پیدا کنیم. اما آمریکایی ها، روس ها و چینی ها جز اطلاعات قطره چکانی چیزی ارائه نمی کنند زیرا نمی خواهند توانایی استراتژیک شان را فاش کنند و نمی خواهند دیگران بدانند که آنها همه چیز را درباره هر کسی در جهان می دانند.