آگهیاولاف بورنس، خبرنگار تلویزیون یورونیوز با یان تشو، مدیر کارنگی اروپا، مرکز موقوفه برای صلح بین المللی درباره نتیجه انتخابات پارلمانی جمهوری فدرال آلمان گفتگویی داشته است که در پی می آید.
یورونیوز: پیروزی شخصی صدراعظم اکنون بسیار مورد توجه است ولی این نتیجه همچنین آیینه ای از کمپین انتخاباتی اتحادیه دموکرات مسیحی است که کاملا بر شخص صدراعظم تمرکز کرده بود و به روشنی این تمرکز معطوف به محتوایی سیاسی نبود. آیا صدراعظم پیروزی شخصی با این رای به دست آورد؟ زیرا که اتحادیه دموکرات مسیحی از گفتگو درباره محتوا خودداری کرده است.
یان تشو: خودداری از محتوا البته که یک راهبرد قدیمی کمپین است ولی موضوعات مهمتری مطرح است. مهمترینشان، مسایلی کلاسیک است. وضعیت واقعا خوب اقتصادی و سخت بودن برپایی کمپین از نظر اپوزیسیون. همچنین این از نظر من عاملی منکوب کننده بود به ویژه در قیاس با دیگر کشورهای اروپایی. این که نرخ بیکاری در آلمان مطلوب است و از این دست موضوعات.
مردم بحران را احساس نمی کنند. مردم اساسا راحت هستند و احساس تغییری هم در کار نیست. این نخستین نکته بود.
نکته دوم این است که صدر اعظم به عنوان یک شخص با احساسی که «او کارش را بد انجام نمی دهد» و کسی است که «می شود به او اعتماد کرد» مواجه شده است. حتی کسانی که واقعا به او علاقه ای ندارند نیز چنین حس می کنند.
یورونیوز: ولی آیا اتحاد دموکرات مسیحی سیاست های اتحادیه اروپا را با توجه به بحران اقتصادی که جایی برای حزب آلترناتیو برای آلمان نگذاشت در نظر گرفته بود؟ یعنی همان چیزی که اجازه داد این حزب پدید بیاید.
*یان تشو:*بله. نقطه ضعف های صدراعظم با توجه سیاست اروپا بسیار زیاد است. از یکطرف اگر شما کسی هستید که به اقتصاد با شیوه لیبرال کلاسیک می اندیشید بنابراین بیشتر آنچه در پی بحران مورد توافق قرار گرفته و هر آنچه در آلمان با رای اکثریت تایید شده است در نظرتان دست ساخته ابلیس و جهنمی است. به همین خاطر اقتصاددانان لیبرال کلاسیک، آن را دوست نداشته و تایید نکرده اند.
این یکی از نقاط ضعف او بود که او خودش پدید آورد و در طول نبرد با بحران، خودش گفت خواستار ادغام بیشتر اقتصادی است ولی حالا می گوید که اتحاد سیاسی و ادغام سیاسی که باید به صورت نظامند پیگیرش باشد را نمی خواهد. فاصله ای بین آنچه ضرورت اقتصادی است با امکان تحقق اش به لحاظ سیاسی وجود دارد. این نقطه ضعف بزرگی برای اروپا و در بلندمدت برای حزب او است.
یورونیوز: آنگلا مرکل تقریبا به تنهایی انتخابات را بُرد ولی او نمی تواند به تنهایی حکومت کند. او نیازمند یک ائتلاف است و راه حل بسیار محتمل نیز ایجاد یک ائتلاف بزرگ میان اتحادیه دموکرات مسیحی و حزب سوسیال دموکرات است ولی به چه شکلِ قانونی هر دو حزب گفتگوهای ائتلاف را آغاز می کنند؟
*یان تشو:*این روانشناسی فوق العاده جالبی است که در این زمان دیده می شود. اتحاد دموکرات مسیحی در موضع قدرت است ولی در واقع آنان متقاضی هستند چون نیازمند کسانی دیگر هستند تا اکثریت را تشکیل دهند.
حزب سوسیال دموکرات به سختی دست یافتنی است و تلاش خواهد کرد تا بهای خود را افزایش دهد. در پیش زمینه، حزب سوسیال دموکرات ابزار خوب مجلس نمایندگان را در پارلمان در اختیار دارد؛ جایی که مناطق نمایندگی می شوند. این جایی است که به تنهایی در دستان حزب سوسیال دموکرات است و می تواند حیات صدراعظم را به خطر اندازد.
در نهایت اما احتمالا حزب سوسیال دموکرات نمی تواند مقاومت کند و با ائتلاف موافقت خواهد کرد.
یورونیوز: بسیاری از اروپایی ها به ویژه در جنوب، امیدوارند که در یک حکومت ائتلافی، حزب سوسیال دموکرات، آلمان را با توجه به بحران اقتصادی بیشتر انعطاف پذیر سازد تا آنان از برنامه ریاضتی خود بکاهند. آیا فکر می کنید که این امید، در عمل محقق می شود؟
*یان تشو:*به نظرم آنان ممکن است که کمی شاهد تحقق این امید باشند ولی اصولا احتمال تغییر وضع آلمان ممکن نیست. یک موضوع نباید فراموش شود و آن هم اینکه صدراعظم در جایگاهش تنها نایستاده است. با در نظر گرفتن برخی استثناءها، در آلمان این جایگاهی مشترک است. حزب سوسیال دموکرات هیچ جایگزین انقلابی در چمدانش ندارد و صدراعظم در جایگاهش در اروپا تنها نیست. او متحدان قدرتمندی برای راه خود در اتحادیه اروپا دارد. با هلند و اتریش و بیشتر کشورهای اسکاندیناوی و همچنین لهستانی ها متحد است.
سیاست های ریاضتی و از این دست، هرگز نمایش ویژه مرکل نبوده است. این مسایل همواره حتی در جمواع شمال اروپا هم وجود داشته است. اصلی وجود دارد مبتنی بر شعار «ما برای شما ضمانت می کنیم و در عوض شما باید اصلاح شوید.» این اصل تغییر نخواهد کرد.