از ایران چه خبر؟ ادعای یکی از دانشمندان هسته‌ای؛ توان ساخت بمب اتم را داریم، اما نمی‌سازیم

اصغر کیوان‌حسینی، استاد روابط بین‌الملل، با اشاره به فضای پرتنش میان ایران و غرب گفت: رویکرد تقابلی آمریکا و اروپا علیه تهران، برخلاف سایر اختلافاتشان، به نقطه اشتراک معناداری رسیده است. به گفته او، اتهام حمایت نظامی ایران از روسیه در جنگ اوکراین، تهدیدهای موشکی و برخی اقدامات منتسب به تهران، اروپا را به اتخاذ مواضع سخت‌گیرانه سوق داده و مقابله با ایران را به فصل مشترک دو سوی آتلانتیک تبدیل کرده است.

او همچنین هشدار داد که در دنیای رقابت قدرت‌ها، هیچ اتحاد راهبردی دائمی نیست و حتی روسیه و چین نیز ممکن است در مقطعی ایران را به‌عنوان برگ چانه‌زنی معامله کنند. کیوان‌حسینی با تمایز قائل شدن میان رفتار پکن و مسکو، افزود: «چین در مقایسه با روسیه عمل‌گراتر و معقول‌تر است، اما همچنان منطق منافع حرف اول را می‌زند.» او در پایان تأکید کرد که در حالی‌که ایران تلاش می‌کند از تکرار تجربه تلخ مذاکرات هسته‌ای فاصله بگیرد، اراده واشنگتن برای بازگشت به میز مذاکره، هنوز از تهران قوی‌تر است.

مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور، در جمع مدیران آموزش و پرورش سراسر کشور با لحنی بی‌پرده از نقش مدیران و سیاست‌گذاران در وضعیت کنونی کشور انتقاد کرد. او گفت: «ما روی طلا خوابیده‌ایم، اما گرسنه‌ایم؛ مقصر ما هستیم، نه آمریکا.» پزشکیان با تاکید بر اینکه ضعف در آموزش نسل آینده، ریشه در مدیریت نادرست دارد، افزود: «اگر بچه‌های ما خوب یاد نگیرند، مشکل از ماست، نه از آن‌ها.»

رئیس‌جمهور در بخشی از سخنانش خطاب به مدیران آموزش و پرورش گفت: «منتظر دولت نباشید، به مردم و توان خودتان تکیه کنید. اگر بخواهید، راه پیدا می‌کنید.» او با اشاره به اینکه خروج نخبگان از کشور باید دغدغه‌ای جدی باشد، هشدار داد: «رفتن برای یادگیری بد نیست، اما نماندن، فاجعه است.» پزشکیان همچنین یادآوری کرد که تغییر از نگاه و رفتار مدیران آغاز می‌شود و اگر قرار است نسلی توانمند شکل بگیرد، مدیران امروز باید الگوی عملی آن باشند.

در مراسم تشییع پیکر ناصر تقوایی، کارگردان برجسته سینمای ایران و یکی از پیشگامان موج نوی سینما، حال‌و‌هوایی متفاوت حاکم بود. حضور محسن شریفیان، نوازنده جنوبی، به همراه علی مردانه، بازیگر و مدیر تولید سینما، با نوای دمام و سنج، رنگ و بویی جنوبی به مراسم بخشید؛ یادآور تعلق تقوایی به خاستگاه بومی‌اش و ارتباط عمیق آثارش با فرهنگ جنوب ایران. پیکر او پس از بدرقه در خانه سینما، به امامزاده طاهر کرج منتقل شد تا در آرامگاهی ابدی بیاساید. شرکت‌کنندگان در این مراسم، به وصیت او لباس سفید به تن داشتند.

در کنار این بدرقه‌ی خاص، حضور برخی چهره‌های شناخته‌شده‌ی سینمای ایران بدون حجاب اجباری نیز جلب توجه کرد. کتایون ریاحی و لیلی فرهادپور، از زنان سرشناس سینما، با پوشش اختیاری در این مراسم حاضر شدند؛ حضوری که می‌تواند در فضای پرچالش فرهنگی امروز، حامل پیام‌هایی روشن درباره استقلال، آزادی و احترام به خواست هنرمند فقید باشد. ناصر تقوایی در زندگی حرفه‌ای خود، همواره از استقلال هنری دفاع کرد و ترجیح داد سکوت و خلوت را به ساخت اثری ناهمسو با باورهایش ترجیح دهد؛ جایگاه او در حافظه‌ی سینمای ایران نه فقط به‌خاطر آثارش، بلکه به‌واسطه‌ی ایستادگی‌اش بر اصول فکری‌اش، ماندگار خواهد بود.

حسن روحانی، رئیس‌جمهور پیشین ایران، در دیدار با استانداران دولت‌های یازدهم و دوازدهم، به‌شدت از عملکرد صداوسیما انتقاد کرد. او گفت این رسانه نه‌تنها به جای ایجاد همدلی، دنبال اختلاف‌افکنی است بلکه علیه اتحاد و انسجام ملی فعالیت می‌کند.

روحانی گفت خودش دیگر نه تلویزیون نگاه می‌کند نه رادیو گوش می‌دهد: «هر وقت که نگاه می‌کنم، می‌بینم در عمق برنامه‌هاشان ضرر ملی است.»

او همچنین پیشنهاد متفاوتی مطرح کرد: «صداوسیما را یک سال از دست گروهک خارج کنیم و ملی کنیم؛ اگر بد بود، مجددا جناحی‌اش کنیم!»

سید محمودرضا آقامیری، رئیس دانشگاه شهید بهشتی و از چهره‌های برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی، در گفت‌وگویی تلویزیونی ادعا کرد «ما توان و امکان ساخت بمب را داریم و اگر روزی قرار باشد بمب اتم بسازیم می‌توانیم آن را به بهترین وجه انجام دهیم.» او در عین حال تصریح کرد که قصد ساخت چنین سلاحی را ندارند و گفت «فتوای علی خامنه‌ای جلوی آن را گرفته است.» آقامیری همچنین تاکید کرد که در فرآیند آموزش دانشجویان هسته‌ای «نمی‌توان نگفت بمب چگونه ساخته می‌شود» و افزود که ایده ساخت بمب در ذهن بسیاری از دانشمندان بوده اما رهبری مانع اقدام شده است.

آقامیری درباره تجربه‌های شخصی خود در زمان جنگ نیز گفت که در هفته‌های نخست در خانواده و حتی خود او وضعیت نامشخصی برقرار بود و تیم حفاظت موبایل‌ها را جمع کرد و آنها را به محل‌های امن منتقل کرد؛ او ادعا کرد که چند روز پیش از آغاز جنگ به آنها هشدار داده شده بود که احتمال ربایش وجود دارد و در آن روزها برخی می‌گفتند «کار کشور تمام است.» به گفته او «مدیریت و دوراندیشی» باعث شد ورق به نفع کشور برگردد.