«آبه پیر»، کشیش سرشناس فرانسه که به خاطر فعالیت‌های اجتماعی‌اش شناخته می‌شود، هفده سال پس از مرگش به ارتکاب اعمال خشونت‌آمیز جنسی متهم شده است.
آگهیدر گزارشی که توسط سه موسسه شامل بنیاد «آبه پیر» منتشر شده، آزارهای جنسی وی ضد دستکم ۷ زن طی سال‌های ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۵ مستند شده است.
در متن هشت صفحه‌ای این بیانیه آمده است: «دوگانگی بین هاله مثبت از مردی که زندگی خود را وقف فقیرترین افراد کرده بود و رفتارهای واقعی وی، احساسات متضادی را برانگیخته است».
طبق این گزارش، «ناهماهنگی بین تصویر بیرونی از آبه پیر و آرزوی او برای عدالت و برابری از طرفی و طرز رفتار او با زنان از طرف دیگر سردرگمی بزرگی را در افرادی ایجاد کرده است که او و تعهدش به مسائل اجتماعی را تحسین می‌کردند.»
بنیاد آبه پیر در این بیانیه گفته است: «این افشاگری‌ها بنیان‌های ما را متزلزل کرده است. این اقدامات عمیقاً نگاه ما را به مردی که بیش از همه به خاطر مبارزه‌اش با فقر، فلاکت و محرومیت شناخته می‌شود، تغییر می‌دهد.»
مجمع اسقف‌های فرانسه، وابسته به کلیسای کاتولیک، در بیانیه‌ای «درد» و «شرم» خود را در این باره اظهار کرده است.
گزارش تازه توسط سه سازمان خیریه مسیحی «امائوس فرانسه»، «امائوس بین‌المللی» و «بنیاد آبه پیر» منتشر شده است. سازمان‌های خیریه مسیحی امائوس نیز توسط آبه پیر در سال ۱۹۴۹ بنیان گذاشته شده‌اند.
این سه سازمان در بیانیه مطبوعاتی مشترک خود آورده‌اند: «ما به شجاعت افرادی که شهادت دادند و از طریق روایت‌های خود امکان افشای این واقعیت‌ها را فراهم کردند، درود می‌فرستیم.»
در ژوئن ۲۰۲۳، ۱۶ سال پس از مرگ آبه پیر، برای اولین بار موارد آزار جنسی به مسئولین بنیاد آبه پیر و امائوس گزارش شد. این گزارش‌ها سپس به یک کمیته تحقیقاتی مستقل به نام «اگائه» سپرده شد که به طور خاص بر روی مبارزه با خشونت و آزار جنسی کار می‌کند.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
در مرکز این گزارش‌ها روایت زنی قرار دارد که ادعا می‌کند وقتی خردسال بوده، در دهه ۱۹۷۰، توسط آبه پیر به زور بوسیده شده است.
آبه پیر سیاستمدار، کشیش کاتولیک و عضو نهضت مقاومت فرانسه در دوران جنگ جهانی دوم بود. او که در سال ۲۰۰۷ در سن ۹۳ سالگی درگذشت، در طول حیات خود برنده جوایزی مهم همچون لژیون دونور، جایزه بالزان، و صلیب جنگ شده بود.
بنیادی که وی در سال ۱۹۸۷ تاسیس کرد، در زمینه مبارزه با فقر و ارائه کمک به افراد حاشیه‌نشین، بی‌بضاعت و بی‌خانمان فعال است. او خود تا به هنگام مرگ ریاست افتخاری این بنیاد را بر عهده داشت.