رودخانه‌های الماس در نپتون و اورانوس؛ دانشمندان چگونه تولید نانو الماس‌ را شبیه‌سازی کردند؟

عکس تزئینی است
عکس تزئینی است Copyright کانوا پرو
نگارش از یورونیوز فارسی
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

این آزمایش می‌تواند به راه جدیدی برای تولید نانو الماس بینجامد که کاربردهای گسترده و رو به افزایشی در داروسازی، حس‌گرهای پزشکی، جراحی غیر تهاجمی و الکترونیک کوانتومی دارد.

آگهی

دانشمندان پس از شبیه‌سازی «رودخانه‌های الماسی» که تصور می‌شود در اعماق اورانوس و نپتون شکل می‌گیرند، این نظریه را مطرح کردند که ممکن است این فعل و انفعالات بر روی تمام سیارات عالم رخ دهد.

محققان پیش از این گفته بودند که فشار و دمای بسیار بالا، هیدروژن و کربن را به الماس جامد در هزاران کیلومتری زیر سطح غول‌های یخی [اورانوس و نپتون] تبدیل می‌کند.

اکنون تحقیقات جدیدی که روز جمعه ۲ سپتامبر در مجله «ساینس ادونسز» ( Science Advances) منتشر شده است، اکسیژن را نیز به مخلوط هیدروژن و کربن اضافه کرده و می‌گوید که این رودخانه‌های الماسی می‌تواند بیش از آنچه تصور می‌شد رایج باشد.

دومینیک کراوس، فیزیکدان آزمایشگاه تحقیقاتی «HZDR» آلمان و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت که الماس‌ها از یک «مایع داغ و متراکم» تشکیل می‌شوند و سپس به آرامی به سمت هسته سنگی سیارات در ۱۰ هزار کیلومتری زیر سطح آن‌ها فرو می‌روند.

در این دو سیاره، دما چند هزار درجه سانتی‌گراد است و فشار در اتمسفر این دو سیاره چندین میلیون بار بیشتر از زمین است که شرایطی برای جدا شدن ترکیبات هیدروکربنی ایجاد می‌کند و سپس بخش‌های کربنی فشرده به الماس تبدیل می‌شوند.

کراوس به خبرگزاری فرانسه گفت که الماس‌ها می‌توانند لایه‌های وسیعی را تشکیل دهند که «صدها کیلومتر یا حتی بیشتر» را در بر می‌گیرند.

تیم تحقیقاتی با هدف شبیه‌سازی این فرآیند، ترکیب لازم از کربن، هیدروژن و اکسیژن را در یک منبع در دسترس پیدا کرد. این ماده چندان عجیب و غریب نبود. دانشمندان نوعی پلاستیک پلی‌اتیلن ترفنات را که در ساخت بطری‌های معمولی مانند بطری‌های نوشابه استفاده می‌شود آزمایش کردند.

آن‌ها یک لیزر نوری پرقدرت را روی این پلاستیک‌ها در آزمایشگاهی در کالیفرنیا تاباندند. این ماده ترکیب مناسبی از کربن، هیدروژن و اکسیژن را دارد. کراوس گفت: «تشعشع‌های بسیار بسیار کوتاه اشعه ایکس با روشنایی باورنکردنی» به آن‌ها این امکان را داد تا فرآیند شکل‌گیری نانو الماس‌ها را تماشا کنند، الماس‌های بسیار کوچکی که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود.»

او افزود: «اکسیژنی که به مقدار زیاد در آن سیارات وجود دارد به تفکیک اتم‌های هیدروژن از کربن کمک می‌کند بنابراین تشکیل الماس‌ها آسان‌تر می‌شود.»

روش جدید برای ساخت نانو الماس؟

این آزمایش می‌تواند به راه جدیدی برای تولید نانو الماس بینجامد که کاربردهای گسترده و رو به افزایشی در داروسازی، حس‌گرهای پزشکی، جراحی غیر تهاجمی و الکترونیک کوانتومی دارد.

بنجامین اوفوری اوکای یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «روشی که در حال حاضر با آن نانو الماس‌ها ساخته می‌شوند، قرار دادن مواد غنی از کربن یا الماس در معرض انفجارهای بسیاری قوی است. اما تولید نانو الماس با روش لیزری می‌تواند راهی تمیزتر و کنترل‌شده‌تری باشد.»

دانشمندان می‌گویند که الماس‌های تولید شده در نپتون و اورانوس می‌توانند میلیون‌ها قیراط وزن داشته باشند.

با این حال درباره آنچه واقعا در قلب نپتون و اورانوس، دورترین سیارات منظومه شمسی اتفاق می‌افتد باید منتظر ماموریت‌های فضایی آینده باشیم.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

پایان بحث‌ها بر سر الماس جنجالی؛ «کوه نور» در مراسم تاجگذاری چارلز سوم استفاده ‌نمی‌شود

کشف سیاره فراخورشیدی که ممکن است به طور کامل توسط اقیانوس‌ها پوشیده شده باشد

کشفیات جدید مریخ‌نورد «پشتکار»؛ سنگ‌های سیاره سرخ، «سبز» هم هستند