سخنان بی سابقه رئیس جمهوری الجزایر بازتاب جنجال برانگیزی در فرانسه داشته است. عبدالمجدید تبون، هفته گذشته، در یک سخنرانی فرانسه را مسئول «پاکسازی نژادی» و ««قتل عام ۵.۵ میلیون الجزایری» دانست.
رئیس جمهوری الجزایر حدود یک هفته پیش در سخنانی جنجالی، فرانسه، یکی از بزرگترین متحدان اقتصادی خود را متهم به «پاکسازی نژادی» و «قتل عام ۵.۵ میلیون الجزایری» در دوران استعمارکرد.
سخنان او در روزهای اخیر بحث داغ رسانه‌های فرانسوی بوده است.
بیان چنین سخنانی از سوی عبدالمجید تبون، رئیس جمهوری که از ماه دسامبر کارش را در بزرگترین «منبع» گاز آفریقا آغاز کرده است بی‌دلیل نیست.
تنش بین دولت الجزایر و فرانسه از اولین هفته روی کار آمدن عبدالمجید تبون آغاز شد با این حال، اتهام پاکسازی نژادی و کشتار میلیون‌ها الجزایری اهمیت زیادی دارد.
الجزایر بیش از یک قرن، از سال ۱۸۳۰ میلادی تا ۱۹۶۲ مستعمره فرانسه بود.
جنبش استقلال طلبان الجزایر (جبهه آزادی‌بخش ملی) پس از کمتر از دو دهه مبارزه در سال ۱۹۶۲ موفق شدند، استقلال یکی از بزرگترین کشورهای آفریقایی را جشن بگیرند.
در جریان مقاومت مردمی هزاران نفر از مسلمانان کشته شدند.
تنها برخی از آمارها نشان می دهند در یکی از اولین شورش‌های مردمی در شهر ستیف، بیش از ده هزار الجزایری در سال ۱۹۴۵ توسط نظامیان فرانسوی کشته شدند. در جریان نبرد الجزایر، بین سال‌های ۱۹۵۴ تا پیش از استقلال، بیش از ۳۰ هزار نفر جان باختند. مورخان فرانسوی و الجزایری درباره آمار کشته‌ها تحقیقات زیادی کرده اند. اعداد زیادی هم در این زمینه منتشرشده است. اما هیچ گاه چنین ادعایی از بالاترین مقام کشور الجزایر مطرح نشده بود. پاکسازی نژادی و کشتار ۵.۵ میلیون الجزایری در بُعد تاریخی شباهت زیادی به نسل‌کشی یهودیان توسط آلمان نازی در کوره‌های آدم سوزی دارد.
برخی از مورخان فرانسوی منتقد می گویند جمعیت الجزایر در دوران استعمار بین ۹ تا یازده میلیون بوده است و با توجه به ادعای رئیس جمهوری، دولت مرکزی فرانسه بیش از نیمی از الجزایری‌ها را کشته است. این عده می گویند چنین ادعایی بسیار دور از واقعیت است.
اما می‌توان تصورکرد که بخش مهمی از تنش‌های اخیر بین دو کشور نتیجه سیاست‌های دولت الجزایر باشد.
الجزایر در سال‌های اخیر در چرخشی کم سابقه چین و روسیه را جایگزین فرانسه دست کم در جایگاه متحد اقتصادی کرده است. فرانسوی‌ها که حتی پس از استقلال کنترل زیادی روی اقتصاد و سیاست در الجزایر داشته اند، در سال‌های اخیر چنین نفوذ و کنترلی را از دست داده اند و به این ترتیب به نظر می‌رسد می توان به سخنان تاریخی عبدالمجید تبون از این زاویه نگاه کرد.
