یکسال پس از کشته شدند دیکتاتور لیبی و در حالیکه وضعیت کشور در حال بهبودی است و با اعتماد به نفس به سوی آینده نظر دوخته است، اسرار سرهنگ به ویژه روابط و نحوه رفتارش با زنان برملا می شود. نه فقط زنان محافظ او یا آنچه در غرب آمازونهای قذافی نام گرفته بودند، بلکه بردگان جنسی هم در این بین جا داشتند.
رهبران اروپایی میزبان معمر قذافی به خوبی آگاه بودند که شکارچی لیبی لحظه ای غافل از شکار زنان نیست و در جریان دیدارهایش، در هر گوشه در جستجوی زنان زیبارو بود.
در سال 2009، با حضور در برابر هفتصد زن کارآفرین ایتالیایی از نسخه رهاییش سخن گفت:“رهایی زنان اروپایی بر اساس انتخاب آزاد آنها نبوده است بلکه از روی اجبار بوده است.”
او نیز مانند دوستش، سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر وقت ایتالیا که در هوسبازی و زنبارگی مورد انتقادات زیادی قرار گرفته است، با واکنش حاضران روبرو شد.
یک سال پس از آن، در جریان دیدار دیگری که از رم داشت در نشستی شرکت کرد که در آن دویست زن زیبا حضور داشتند. سرهنگ ضمن اهدای یک جلد قرآن به هر یک از آنها، وعده داد چنانچه آنها قرآن بخوانند، آینده زیبایی در لیبی در انتظارشان خواهد بود، البته به شرط سکوت.
تنها پس از آغاز شورش ها بود که سکوت شکسته و زنبارگی های معمر قذافی افشا شد. چهره زنی که آغازگر افشاگری بود هنوز از خاطره برخی محو نشده است. او در مارس سال 2011 با حضور در هتل محل اقامت خبرنگاران خارجی از اینکه مورد تجاوز سربازان قذافی قرار گرفته بود پرده برداست.
چند ماه بعد، پس از کشته شدن قذافی، زنان لیبی به خیابانها ریختند و خواستار حمایت دولت جدید از زنانی شدند که در جریان شورش ها مورد تجاوز سربازان قذافی قرار گرفته بودند.
تجاوز جنسی به مثابه سلاحی در زمان جنگ در گذشته نیز مورد استفاده قرار می گرفت.
دیکتاتور لیبی که طی چهل سال حکومتش از هیچ خشونتی دریغ نکرده بود، در اکتبر سال 2011 اینچنین بهای آن را پرداخت. با این همه هنوز تعداد قربانیان معلوم نیست. بدون تردید شمار آنها زیاد است. اما هستند بسیاری که از روی شرم یا وحشت لب فرو بسته اند.