شماری از بهترین خوانندگان جوان اپرا که تحصیل‌شان را به‌تازگی تمام کرده‌اند، راهی مرکزی معروف در سوییس می‌شوند.
استودیوی بین‌المللی اپرای زوریخ گذرگاه مهمی از تحصیل به‌سوی کار حرفه‌ای در اپرا به شمار می‌رود. این مرکز در سال ۱۹۶۱ گشایش یافته و پیشگام بسیاری از آکادمی‌های مشابه به شمار می‌رود. در این استودیوی معروف سخت‌کوشی فراوان لازم است، اما بسیاری از اینجا به بزرگترین اپراخانه‌های دنیا راه یافته‌اند.
مکسیمیلیان لوری، خوانندهٔ تنور بریتانیایی، یکی از شاگردان کنونی استودیوی بین‌المللی اپراست. او می‌گوید: «اینجا با مسائل اصلی این حرفه آشنا می‌شویم، فقط خواندن و بازیگری نیست، نکات شخصی هم هست، این‌که هدفم چیست؟ می‌خواهم به چه برسم؟ و کجا بروم؟ باید همه‌چیز را به‌خوبی برنامه‌ریزی و زمان‌بندی کرد.»
مکسیمیلیان در لندن و آکسفورد درس اُپرا خوانده، و یکی از ۱۸ خوانندهٔ جوان بین‌المللی است که بخت یادگیری از بهترین‌ها را یافته است. او می‌گوید: «نکتهٔ اصلی داشتن استادان و مربیانی است که همهٔ وقت‌شان را صرف شما می‌کنند. شما فرصت رشد دارید بدون این اضطراب که باید روی صحنه رفت، باید نقش اصلی را بازی کرد، و باید بی‌نقص بود.»
مربیان با همدلی بسیار فضای امنی برای هنرمندان جوان فراهم می‌کنند. تمرینات شامل پرورش صدا، کارگاه پیشرفته، و کار روی صحنه است. توماس براتل، معاون این مرکز می‌گوید: «این استودیو درواقع نوعی پل است. ما برای یکی دو سال امکان تمرین روزانه به افراد می‌دهیم. آنها سال کنار ما تجربه پیدا می‌کنند و هم‌زمان روی صحنه هم می‌روند.»
فریا اپفلس تائت، خوانندهٔ متولد آفریقای جنوبی در مشاوره با مدیر استودیو راهنمایی‌های ارزشمندی می‌گیرد. او می‌گوید: «وقتی فکر می‌کنم پیش از درس‌های خوانندگیِ اینجا چطور می‌خواندم، می‌بینم صدایم خیلی فرق کرده، و البته خجالتم هم کم شده، بنابراین راحت‌تر از لاک خودم درمی‌آیم و روی صحنه از شخصیتم استفاده می‌کنم، می‌توان هردوی اینها را به‌خوبی تربیت کرد.»
آدریان کلی، مدیر این مرکز می‌گوید: «بچه‌ها باید خیلی قوی باشند، باید قدرت شروع حرفهٔ جدید را داشته باشند و باپشتکار باشند، و برای راحت‌بودن‌شان، مهم است که صدای‌شان را در مسیر سالمی رشد بدهند.»
چند ماه بعد، فریا و چلسی در شهر وینترهور سوییس مشغول تهیهٔ اپرای خودشان‌اند. آنها برنامهٔ تمرینی فشرده‌ای برای اجرای شاهکار هندل به نام خشایارشا دارند. این اپرا برداشت آزادی از زندگی پادشاه بزرگ هخامنشی است و اجرایش از نظر صوتی چالش‌برانگیز است.
از سوی دیگر مکسیلمیلیان نیز در کنار بنجامین برنهایم، تِنور معروف فرانسوی، که او هم کارش را از استودیو اپرا آغاز کرده در اجرای تازه‌ای از رومئو و ژولیت روی صحنه می‌رود. بسیاری از این خوانندگان جوان برای نخستین‌بار در کنار هنرمندان بزرگ روی صحنه می‌روند که فرصت بی‌نظیری است. آکادمی‌هایی که چنین فرصتی به دانشجویان بدهند اندک‌شمارند.
برنهایم دراین‌باره می‌گوید: «استودیوی اپرای زوریخ برای من تجربهٔ خارق‌العاده‌ای بوده، به‌عبارتی، هر شب و در هر اجرا دست‌کم یک ستاره روی صحنه بود، رنه فلمینگ، سیسیلا بارتولی، یوانس کافمن، پیوتر بِگسالا. خلاصه انجمن ستاره‌ها بود. اینها معیار من را خیلی خیلی بالا برد، و با خودم گفتم می‌خواهم به همین سطح برسم. پس لازم بود که کار کنم.»
ژولی فوش، ستارهٔ سوپرانوی فرانسوی نقش ژولیت را ایفا می‌کند، خواننده‌ای که مشتاق است با هنرمندان نوظهور استودیوی اپرا روی صحنه باشد. او نیز دربارهٔ کار با این ستارگان تازه‌کار می‌گوید: «فکر می‌کنم داشتن شاگردانی از استودیوی اپرای زوریخ برای هر اجرایی مزیت است، آنها همیشه با خودشان شوروشوق، جوانی و تازگی، و فروتنی می‌آورند، و هروقت که این بچه‌ها در کاری حضور داشته باشند من خوشحالم.»
اما در وینترتور زمان تمرین نهایی پیش از اجرا رسیده، و خوانندگان جوان ذوق‌زده‌اند. روحیهٔ گروه واقعا عالی است، ما با هم خوب و صمیمی هستیم، و وقت استراحت یا بعد از تمرین با هم قهوه یا ناهار می‌خوری.
فریا می‌گوید: «واقعا اینجا خیلی آموخته‌ام، همیشه فکر می‌کردم باید طور خاصی روی صحنه بازی کنم، و برایم عجیب بود، چون فکر می‌کردم باید وانمود کنم، اما کاملا برعکس است، باید شخصیت خودت را روی صحنه بیاوری، و ببینی کدام خصوصیت خودت را در نقش پیدا می‌کنی.»