۷ اثر هنری از اگون شیله به وارثان مالک یهودی‌ آن که در هولوکاست کشته شده بود، بازگشت

آگهی

مقامات نیویورک اعلام کردند که ۷ اثر از «اگون شیله» به نوادگان مالک اصلی این تابلوها بازگردانده خواهد شد. گرونبام، نوازنده یهودی کاباره تا قبل از مرگ در هولوکاست، مالک آنها بوده است.

این آثار که بیشتر آنها پرتره‌های خود شیله یا همسرش هستند، بخشی از یک مجموعه هنری عظیم متعلق به فریتز گرونبام، مجری وینی بوده است. ارزش این آثار در مجموعه ۹.۵ میلیون دلار برآورد شده است. 

مجموعه گرونبام همچنین شامل آثاری از هنرمندان مشهور آلبرشت دورر، آگوست رودن و کامیل پیسارو، به همراه ۸۱ قطعه از شیله، نقاش اکسپرسیونیست اتریشی فعال در اوایل قرن بیستم بوده است. 

قبل از اینکه در اوایل سال جاری این آثار توسط دادستانی منطقه منهتن توقیف شود، آنها در اختیار چندین موسسه معتبر از جمله موزه هنر مدرن شهر نیویورک، کتابخانه مورگان و همچنین موزه هنر سانتا باربارا قرار داشت. 

پس از اینکه شواهدی مبنی بر دزدیده شدن این آثار توسط نازی‌ها ارائه شد، هر ۷ پرتره به طور داوطلبانه توسط این موسسات به وارثان اصلی بازگردانده شد. 

تلاش تیموتی ریف و دیوید فرانکل، وارثان و مدیران املاک گرونبام برای به دست آوردن مجدد نقاشی‌های شیله بیش از ۲۵ سال طول کشید و به دلیل محدودیت‌ها و ادعاهای مورد مناقشه با مبارزات قانونی همراه بود. یکی از ادعاها مطرح می‌کرد که این نقاشی‌ها هرگز به سرقت نرفته‌اند و در عوض در طول جنگ در اختیار یکی از بستگان خانواده گرونبام بوده سپس به مجموعه‌داران هنری فروخته شده است. 

هفته گذشته سه اثر دیگر شیله که گمان می‌رود از مجموعه گرونبام آورده شده باشد از موسسه هنری شیکاگو، موزه کارنگی پیتسبورگ و موزه هنر یادبود آلن در کالج اوبرلین در اوهایو توقیف شدند. 

آثار شیله در میان مجموعه‌داران یهودی محبوبیت زیادی دارد. البته که نازی‌ها این آثار را در کنار طیف وسیعی از دیگر آثار مدرنیستی، هنر «منحط» می‌خواندند. 

گرونبام به عنوان استاد، مراسم اجرا می‌کرد و آهنگ و «اپرت» می‌نوشت. او همچنین به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش شناخته می‌شود. در سال ۱۹۱۰، زمانی که یک افسر اتریشی اظهارات یهودی ستیزانه مطرح کرد، گرونبام به او سیلی زد و در دوئلی او را به چالش کشید. در دهه ۱۹۳۰، گرونبام هم در اجراهایش و هم در ستون هفتگی یک روزنامه به منتقد سرسخت نازی‌ها تبدیل شد. 

در سال ۱۹۳۸، گرونبام و همسرش الیزابت توسط نازی‌ها دستگیر شدند. آنها پس از دستگیری به اجبار اسنادی را امضا کردند که به نازی‌ها درباره دارایی‌های آنها وکالت می‌داد. سپس الیزابت هم مجبور شد کاغذی را امضا کند که ادعا می‌کرد داوطلبانه مجموعه هنری همسرش را به نازی‌ها واگذار کرده است. 

به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید

گرونبام آخرین اجرای خود را در اردوگاه کار اجباری داخائو در ۳۱ دسامبر ۱۹۴۰ انجام داد. او دو هفته بعد بر اثر بیماری سل درگذشت. گفته می‌شود الیزابت هم در سال ۱۹۴۲ در اردوگاه کار اجباری در روستای «مالی تروستنتس» در نزدیکی شهر مینسک درگذشته است.