در حالی که اجلاس تغییرات آبوهوایی سازمان ملل متحد در گلاسگو (کوپ۲۶) روز جمعه و در مهلت از پیش تعیینشده پایان نیافت، آلوک شارما، رئیس این اجلاس روز شنبه یک پیشنویس جدید قطعنامه پایانی را منتشر کرد.
در حالی که اجلاس تغییرات آبوهوایی سازمان ملل متحد در گلاسگو (کوپ۲۶) روز جمعه و در مهلت از پیش تعیینشده پایان نیافت، آلوک شارما، رئیس این اجلاس روز شنبه یک پیشنویس جدید قطعنامه پایانی را منتشر کرد.
این پیشنویس، که سومین نسخه پیشنهادی برای بیانیه پایانی است، از دولتهای جهان میخواهد تلاشها برای پایان دادن به تولید ذرات کربن و آهنگ پذیرش تعهد درباره کاستن میزان از تولید گازهای گلخانهای را سرعت بخشند.
با این حال، این متن به یک سازوکار احتمالی ویژه برای جبران خسارتهای فقیرترین کشورها، که عمدتا آسیبپذیرترین سرزمینهای جهان در اثر تغییرات آبوهوایی هستند، هیچ اشارهای نمیکند. غیبت این مساله در متن پیشنویس بیانیه پیانی اجلاس کوپ۲۶ با روح مذاکرات حاکم بر نشستهای دو هفته اخیر و حضور پررنگ بحث عدالت زیست محیطی همخوان نیست.
این متن که آلوک شارما نویسنده آن است، پس از رایزنیهای گسترده بار دیگر از دولتها میخواهد تا تعهدات خود را برای کاهش تولید ذرات کربن و گازهای گلخانهای، نسبت به افقهای تعیین شده براساس توافق پاریس، بیشتر کنند. با این حال اشاره به تعهدات دولتها با در نظر گرفتن «شرایط ملی ویژه» کشورها، پیشاپیش اعتراض سازمانهای غیردولتی فعال در مبارزه با گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی، مانند صلح سبز و شورش علیه انقراض را برانگیخته است.
از سوی دیگر، متن جدید مستقیما به «سوختهای فسیلی بهعنوان عامل اصلی گرمایش زمین» اشاره میکند؛ امری که برای مثال حتی در توافق جریانساز پاریس در سال ۲۰۱۵ به هیچ وجه به آن پرداخته نشده بود.
این پیشنویس هیچ اشارهای به بسته کمکهای مالی به کشورهای فقیر برای کاهش گازهای گلخانهای نکرده است که در دو هفته گذشته، نمایندگان این دولتها خواستار تعریف یک سازوکار ویژه برای جبران خسارت بهدلیل کاهش تولید ذرات کربن و گازهای گلخانهای شده بودند. تلاش برای رویارویی با گرمایش زمین، برای کشورهای فقیرتر، مستقیما به معنای کاهش تولید و رشد اقتصادی است. ایالات متحده آمریکا، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گازهای گلخانهای و در نتیجه از بزرگترین مسئولان گرمایش کره زمین با ایجاد چنین سازوکاری به شدت مخالف است.