پژوهش در زمینهٔ کشاورزی پایا در آفریقا برای مقابله با تغییرات اقلیمی
مراکش نیز مانند دیگر نقاط جهان درگیر پیامد تغییرات آب‌وهوایی است، و پژوهشگران این کشور در پی نوعی کشاورزی قابل احیا و پایا هستند. برای رسیدن به رشد علمی دراین‌زمینه، دانشگاه‌های آفریقا نیز بر تحقیق و توسعه تمرکز کرده‌اند.
هشام الهبتی، رئيس دانشگاه پلی‌تکنیک مراکش (دانشگاه محمد ششم) معتقد است که نوآوری می‌تواند چالش غذا را در آفریقای آینده حل کند. او می‌گوید: «هدف ایدئال ما در این دانشگاه آن است که بستری فراهم کنیم تا جوانان آفریقایی بتوانند در آن مفاهیم و اصول اولیه فناوری‌های تازه را فرابگیرند و از آنها برای حل چالش‌های محلی استفاده کنند. فناوری امری جهانی است اما نوآوری امری محلی.»
شعار این دانشگاه «یادگیری از طریق انجام کار» است. مفهومی آموزشی که تجربه و خلاقیت را درهم می‌آمیزد. دانشجویان دائما تشویق می‌شوند تا با نوآوری به راه‌حل‌های تازه و کارآفرین برسند.
این دانشگاه یک مزرعه و کانون «کشاورزی هوشمند» دارد که براساس فناوری و تحلیل داده‌ها بنا شده است و استارتآپ آن نیز به کشاورزان مشاوره می‌دهد و به یاری پهپاد آنها را از بروز آفات و هجوم حشرات موذی و یا کمبود منابع آب باخبر می‌کند.
این پژوهش‌ها عمدتا دربارهٔ مسائل مؤثر بر کارآیی و تولید کشاورزان است، مسائلی نظیر افت کیفیت خاک، فقدان تنوع گونه‌های گیاهی، و بروز آفات نباتی. دانشمندان همچنین درحال آزمایش محصولات زراعی خاصی هستند که ارزش کشت در زمین‌های کم‌آب را داشته باشند، گیاهانی نظیر کینوآ و درخت گز روغنی.
این دانشگاه اخیرا نقشی کلیدی در کشت کینوآ در استان رامنای مراکش داشته است. و کشاورزان این منطقه حالا از گندم و جو به کاشتن این دانهٔ آمده از آمریکای لاتین رو آورده‌اند که محصول بیشتری می‌دهد.
محصول کینوآ به خوراک‌های مختلف تبدیل می‌شود؛ از آرد و بیسکوئيت و سالاد گرفته تا کوس‌کوس که غذای ملی مراکش است. استان رمنا اینک در تولید این محصول پیشرو است.
پژوهش‌ها در دانشگاه پلی‌تکنیک مراکش با پروژه‌های بلندپروازانه دانشجویان ادامه دارد، و مسئولان این دانشگاه که آرزو دارند آن را به «سیلیکان ولی» آفریقا بدل کنند، می‌خواهند هزاران دانشجوی تازه بپذیرند که از نظر کارشناسان ثروت شمارهٔ یک قاره آفریقا هستند اما قابلیت دیگری هم هست؛ ۶۰ درصد زمین‌های حاصل‌خیر و کشت‌نشدهٔ دنیا در آفریقاست.