زنان خواستار جایگاه خود در سیاست هستند

زنان خواستار جایگاه خود در سیاست هستند
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

سیاست، عرصه ویژه مردان است. این کلیشه هنوز هم در بسیاری از کشورهای اروپایی مورد استفاده دارد. پس از سال ها مبارزه، وضعیت به کندی تغییر می کند و هر چه از پله های قدرت بالا می رویم، حضور زنان کمرنگ تر می شود.

واندا نوویتسکا، نایب رییس پارلمان لهستان می گوید: “آنها می خواهند با شما مانند یک “زن واقعی” رفتار کنند. آنها می خواهند بسیار مراعات کنند و در را برایتان باز کنند. ولی یکی از شعارهای فمینیست ها این بود: “ما نمی خواهیم در خانه را برویمان باز کنید، در پارلمان را برایمان باز کنید.”

در پارلمان های کشورهای اتحادیه اروپا به طور متوسط در مقابل سه مرد، یک زن وجود دارد. ده سال پیش، زن ها ۲۲ در صد و امروز ۲۷ درصد کرسی های مجلس را اشغال می کنند.

البته تفاوت بزرگی بین کشورها وجود دارد، برای مثال در کشورهایی چون سوئد، فنلاند یا اسپانیا حضور زنان تقریبا برابر مردان یعنی چهل درصد است و در دیگر کشورها مانند مجارستان، قبرس یا رومانی کمتر از پانزده درصد از اعضای مجلس را زنان تشکیل می دهند.

لهستان نمونه خوبی در زمینه تحول است. در حال حاضر، زنان کمتر از یک چهارم اعضای پارلمان را تشکیل می دهند. ولی در سال های نود میلادی، آنها فقط سیزده درصد بودند. ظاهرا یک انقلاب فمینیستی در راه است.

زنان با نفوذ تصمیم به تغییر وضعیت کنونی گرفته اند. در میان آنها واندا نوویتسکا، یک چهره شاخص مبارزه فمینیستی است. او دو سال پیش به پارلمانی راه یافت که اکنون نایب رییس آن است.

او می گوید: “وقتی زنان در جمعی که اکثریت آنرا مردان تشکیل می دهند صحبت می کنند، مردان به او توجه نمی کنند. آنها فورا با آی پد یا گفتگو با دیگران مشغول می شوند. برای برخی از زنان روبرو شدن با این واقعیت بسیار سخت است، زیرا آنها فورا نتیجه می گیرند که ارزشی ندارند و چیزهای مهم نمی گویند. زیرا اگر اینگونه نبود، مورد توجه قرار می گرفتند.”

هدف جنبش موسوم به “کنگره زنان“، به گوش رساندن صدای زنان است. این جنبش که چهار سال پیش بنیان گذاشته شد، سالانه هزاران زن و چند مرد از جمله نخست وزیر را در بزرگترین سالن شهر ورشو گرد هم می آورد.

هنریکا بوخنیارژ که یکی از بنیانگذاران این جنبش است، شخصیتی بانفوذ در دنیای تجارت نیز هست. او درباره چگونگی تولد این جنبش، در بیستمین سالگرد سقوط رژیم کمونیستی توضیح می دهد.

هنریکا بوخنیارژ می گوید: “یک گروه از دوستان زن بودیم و متوجه شدیم که این سوتفاهم وجود دارد که کل تحول در لهستان توسط مردان صورت گرفته است. سپس ما درباره این موضوع بحث کردیم و تصمیم گرفتیم سمیناری درمورد نقش زنان در این تحول برگزار کنیم. بعد وقتی در مورد برنامه سمینار شروع به صحبت کردیم، فهمیدیم که سمینار کافی نیست و یک کنفرانس بهتر است و بالاخره کنگره ای دو روزه برگزار کردیم. دست آخر یک همایش بسیار بزرگ با شرکت پنج هزار زن در ورشو برگزار شد. ما هیچکس از شرکت کنندگان را نمی شناختیم و مراسم کاملا غیررسمی بود. بعد از اولین کنگره، باید ادامه می دادیم چون درخواست ها بسیار بود. همه از ما می پرسیدند که همایش بعدی چه موقع برگزار خواهد شد.”

اولین موفقیت این کنگره، تصویب لایحه ای در سال ۲۰۱۱ بود که حضور دست کم ۳۵ درصد زن در فهرست نامزدهای انتخابات پارلمانی را اجباری می کرد. بنابه گفته یک فعال سابق این جنبش، که هم اکنون عضو دولت است، این قانون ثمربخش بوده است.

آگنیشکا کوزلووسکا رایویچ، وزیر کشور در امور رفتار برابر می گوید: “به لطف این قانون، احزاب شروع به توجه بیشتر به زنان کردند. هنگام انتخاباتی که پس از تصویب این قانون برگزار شد، تعداد زنان نامزد انتخابات دو برابر شد.”

درنتیجه قطعا تعداد زنان نماینده پارلمان افزایش یافته است ولی فقط چهار درصد. زیرا برخی از احزاب نام زنان را در انتهای فهرست نامزدان قرار می دهند که شانس آنها برای انتخاب شدن را پایین می آورد.

۸۹ درصد روسای احزاب سیاسی اصلی در اروپا مرد هستند. اینجا در لهستان هیچ زنی تاکنون حزب سیاسی بزرگی را رهبری نکرده است.

جنبش “زنان کنگره” برای رسیدن به هدف هنوز راه درازی در پیش دارد. بنابه گفته مالگورزاتا فورشارا، جامعه شناس، یکی از اولویت ها باید این باشد که تغییر فقط مختص شهرهای بزرگ نباشد و به شهرهای کوچک که مقر محافظه کاران است نیز توجه شود. این جامعه شناس می گوید: “مهمترین نکته این است که زنان روستایی احساس مشروعیت بیشتری برای دفاع از حقوق زنان و بهبود وضعیت آنها می کنند. آنها همه جا همایش برگزار می کنند. دولت های محلی بیش از پیش از آنها حمایت می کنند. می توانیم بگوییم به نوعی همکاری یا بازی مشترک بین جنبش زنان و دولت های محلی وجود دارد.”

واندا نوویتسکا می گوید: “در لهستان گرایش مثبتی وجود دارد، به نظر می رسد در جامعه و همچنین در عرصه سیاسی، افراد بیش از پیش متوجه می شوند که سیاست بدون زنان نمی تواند ادامه داشته باشد و اینکه سیاست به زنان احتیاج دارد تا در سیاست ها تغییر ایجاد کند و همچنین برای اینکه به موضوع های مهم برای زنان بپردازد.”

بنابراین می توان برای آینده خوشبین بود، حتی اگر راه رسیدن به برابری واقعی بین زن و مرد هنوز بسیار طولانی است.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

چگونه می توان شهروندان را به شرکت در انتخابات تشویق کرد؟

حفاظت از حریم خصوصی در عصر دیجیتال

تدابیر جدید برای جلب رضایت خریداران اروپایی