جنجال جلسات غیرمختلط یک انجمن دانشجویی در فرانسه

انتشار خبر برگزاری جلسات غیرمختلط از سوی اونف (UNEF/ اتحادیه ملی دانشجویان فرانسه)، قدیمی‌ترین سندیکای دانشجویی این کشور، بحث و جدل درباره حد و حدود ناشناخته مبارزه با تبعیض را داغ کرده است. دفاع ملانی لوس، رئیس اونف از این رویکرد در جریان یک برنامه رادیویی، واکنش‌ها به آن را در میان سیاستمدران دوچندان کرد.

ژان میشل بلانکه، وزیر آموزش دولت ژان کستکس، چنین جلساتی را «شبیه فاشیسم توصیف کرده است. گروهی از نمایندگان پارلمان از حزب راست «جمهوریخواهان» با استناد به مغایرت چنین جلساتی با اصول جمهوری فرانسه، خواستار انحلال اونف شده اند. شمار قابل توجهی از سیاستمداران حزب سوسیالیست، با وجود سابقه فعالیت در همین تشکل در دوره دانشجویی، به شدت از این رویکرد انتقاد کرده اند. در مقابل احزاب و رسانه‌های وابسته به چپ رادیکال با اشاره به وجود چالش‌های بزرگ در دانشگاه‌های فرانسه و سابقه‌های تاریخی و امروزی مجامع و کلاس‌های غیرمختلط، این بحث را انحرافی و بی‌فایده توصیف می‌کنند.

«علیه جنسیت‌گرایی، علیه‌ نژادگرایی»

برگزاری جلسات غیرمختلط و بحث و جدل درباره آن، دست‌کم در فرانسه، حداقل از یک سال گذشته در جریان بوده است. شماری از تشکل‌های دانشجویی، با این توجیه که دختران/زنان نمی‌توانند به راحتی درباره تعرض و آزار جنسی در حضور پسران/مردان صحبت کنند یا دگرباشان جنسی امکان طرح مشکلات و خواسته‌هایشان را در جمعی با حضور غیردگرباشان ندارند، جلسه‌ها و محفل‌های گفت‌وگوی ویژه برای این افراد به راه می‌اندازند.

در ماه‌های اخیر و با توجه به اوج گرفتن دوباره جنبش علیه نژادپرستی (راسیسم) در سراسر اروپا و آمریکای شمالی، گروه‌های گفت‌وگو براساس تعلقات نژادی و تباری هم به راه افتادند: اعضای اقلیت‌های نژادی و مذهبی مشکلات و تجربه‌های خود را در جلساتی بدون حضور سفیدپوستان برگزار می‌کنند.

برگزاری چنین گردهمآیی‌هایی در فرانسه، کشوری که پیشروی متحدالشکل کردن زبان، قانون، حکومت و حتی فرهنگ و رسوم بوده و اولین «جمهوری غیر قابل تجزیه» جهان به شمار می‌رود طبیعتا چالش‌برانگیز است. مجلس نمایندگان فرانسه سه سال پیش به حذف واژه نژاد از قانون اساسی این کشور رای داد چرا که به اعتقاد قانونگذاران براساس مطالعات علمی تنها یک نژاد وجود دارد و آن‌هم نژاد انسان است.

گردهمآیی غیرمختلط از محافظه‌کاران کلیسا تا فمینیست‌های رادیکال

جلسات، کلاس‌ها، جمع‌ها و گردهمآیی‌های غیر مختلط در دموکراسی‌های غربی نه به فرانسه محدود می‌شود و نه به تشکل دانشجویی اونف. مدافعان آزادی عمل این اتحادیه مثال‌های متعددی از جنبش‌های حقوق زنان، رنگین‌پوستان و دگرباشان در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ قرن بیستم در ایالات متحده و فرانسه را به‌عنوان نمونه‌های مترقی از این دست معرفی می‌کنند. از سوی دیگر برخی موسسات آموزشی وابسته به کلیسای کاتولیک، از جمله دبیرستانی که وزیر کنونی آموزش در آن درس خوانده دانش‌آموزان پسر و دختر را از یکدیگر جدا می‌کردند.

تلاش جریان‌های راست و میانه فرانسه برای محدود کردن «گردهمآیی غیرمختلط» ادامه دارد. منتقدان و به‌ویژه نمایندگان اتحادیه‌های دانشجویی از دولت و طبقه حاکم می‌خواهند تا با افزایش بودجه آموزش عالی جلوی ترک تحصیل، کاهش پروژه‌های پژوهشی و تضعیف دانشگاه‌ها را بگیرند.