یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر سوژین لی، از آزمایشگاه جکسون در ایالت کنتیکت آمریکا، ۴۰ ماده موش سیاه را در ماه دسامبر به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستادند. آن‌ها یکی از محموله‌های اسپیس ایکس بودند.
آگهیدانشمندان روز دوشنبه هفت سپتامبر (۱۷ شهریور) اعلام کردند که موش‌های تنومند آزمایشگاهی و دستکاری شده از نظر ژنتیکی در طول یک ماه حضور در ایستگاه فضایی بین‌المللی همچنان با عضلات قوی باقی ماندند و به زمین برگشتند.
این یافته‌ها نویدبخش جلوگیری از کاهش عضله و توده‌های استخوانی در فضانوردانی است که سفرهای طولانی مدت فضایی دارند. همچنین می‌تواند در زمین هم کارگشا باشد و به افرادی که طولانی مدت بستری هستند یا از صندلی چرخدار استفاده می‌کنند کمک کند.
یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر سوژین لی، از آزمایشگاه جکسون در ایالت کنتیکت آمریکا، ۴۰ ماده موش سیاه را در ماه دسامبر به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستادند. آن‌ها یکی از محموله‌های اسپیس ایکس بودند.
چه موش‌هایی مورد آزمایش قرار گرفتند؟
دکتر لی در مقاله‌ای که در نشریه آکادمی علوم ملی منتشر شد، گفت: « ۲۴ موش معمولی که تغییری در بدن آن‌ها داده نشده بود در بین موش‌های ارسال شده به فضا بودند که وزن بدن و عضله قابل توجهی را همانطور که انتظار می‌رفت در حالت بی‌وزنی از دست دادند که تا ۱۸ درصد بود.»
اما هشت موش که از نظر ژنتیکی دستکاری شده بودند با حجم عضله‌های بالا به فضا منتقل شدند که این عضله‌ها با کاهش خاصی روبرو نشد. عضله‌های آن‌ها زمان بازگشت قابل مقایسه با عضله‌های «موش‌های تنومندی» که در مرکز فضایی کندی ناسا نگهداری می‌شوند بود.
علاوه بر این، هشت موش عادی نیز در فضا تغییر ژنتیکی پیدا کردند و درمان مربوط به «موش‌های تنومند» را دریافت کردند. این هشت موش با عضلات بسیار بزرگتر به زمین برگشتند.
تغییر ژنتیکی شامل حذف یک جفت پروتئینی است که می‌تواند رشد عضلات را محدود کند. یعنی موش‌های عضلانی تغییر یافته فاقد پروتئین میوستاتین و اکتیوین A بودند.
یک کپسول اسپیس ایکس همه ۴۰ موش را در ژانویه گذشته به زمین بازگرداند. به گفته دکتر لی، به برخی از موش‌های معمولی پس از بازگشت به زمین داروی «موش‌های تنومند» تزریق شد و به سرعت عضله بیشتری نسبت به همراهان خود که دستکاری ژنتیکی نشدند، ساختند.
دانشمندان این آزمایش‌ها را درست زمانیکه ویروس کرونا در حال شیوع در آمریکا بود، به سرانجام رساندند.
دکتر امیلی ژرمن-لی از مرکز پزشکی کودکان در کنتیکت آمریکا و همسر دکتر لی که در این مطالعه مشارکت داشت، گفت: «شیوع ویروس کرونا باعث شد تا وقت آن را داشته باشیم که نتیجه تحقیقات را بسیار فشرده بنویسیم و نتایج را برای انتشار ارائه کنیم.»
در حالیکه یافته‌های این زوج محقق امیدوار کننده است اما آن‌ها می‌گویند که قبل از آزمایش دارو بر روی افراد برای عضله سازی و جلوگیری از کاهش عضله و توده‌های استخوانی باید کار بیشتری صورت گیرد تا عوارض جانبی جدی نداشته باشد.
این گروه تحقیقاتی در نظر دارند «موش‌های توانمند» بیشتری را برای حضور طولانی مدت‌تر در ایستگاه فضایی بین‌المللی به فضا بفرستد.
سه فضانورد ناسا در زمان حضور این موش‌ها در فضا از آن‌ها با انجام اسکن و تزریق مراقبت می‌کردند.